ASYA

43. Bölüm

Gececi kuslarim :) merhabalarr

Kendi içime çok sinen bir düzenleme yaptım, artık kurgu bana göre daha güzel hissettiriyor.

Çok fazla soru geldi, kitapta ve panoda fazlasıyla cevap bekleyen çok soru var yetişebildiklerime cevap yazdım görmediklerimden özür dilerim 💞

En çok gelen sorulardan birisi de şuydu düzenleme yaptın baştan okumamız gerekir mi?

Bana göre, ilk 20 bölümü evet.

Çünkü kızın bazı davranışlarını düzenledim, şımarık olduğu birkaç sahne vardı onları sildim. Bu Alp'in bir görev meselesi vardı orada çok fazla kavga çıkmış yorumlarda o kısmı tamamen değiştirdim. İlk bölümlerde Akın diye bir bahsettiğim kişi vardı o Arın oldu, mantık hatasıydı değiştirdim. Değiştirdiğim birkaç yer daha var ama çok da önemli değil. Şu anlık aklıma gelmiyor ama sorusu olan buraya yazsın mutlaka görüp cevaplarım.

Sadece sizden karakter bölümüne tekrar gidip bakmanızı istiyorum çünkü karakterleri değiştirdim. Eski insan olan modeller bana istediğim vibeı vermedi ve mavişim ile baştan aşağı değiştirdik. Şimdiki modeller daha çok hoşuma gitti ama yine de isteyen istediği gibi hayal etsin.

Bu 5000 kelimelik bölümün emeğini turuncu yıldızlardan görmek istiyorum. Bölüme geçmeden önce hepinizin sağlıklı olduğunu ve iyi okumalar diliyorum 🎀💞

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Keşke karnımı söküp atabilseydim.

Eğer söküp atabilseydim şu an yatağın içinde iki büklüm olmazdım.

Odamdaki adım seslerini duydum. "Güzelim, sana sıcak su torbası yaptım." Efken'in sesini dibimde duyduğumda yorganı üzerimden çektim. Dağılan saçlarımın arasından sıcak su torbasına baktım.

Hemen kaptım torbayı, emindim ağrımı dindirmeyecekti ama denemekten zarar gelmez. "Teşekkür ederim." diye mırıldandım. Lazanyayı yedikten sonra birkaç kez daha Arın abim beni sıkıştırıp ısırmıştı ama ben de onu ısırdıktan sonra rahat bırakmıştı beni. Kedi köpek gibiyiz resmen!

Abim yavaşça yatağın kenarına oturdu. Eli, karnıma baskı uyguladığı zaman yüzümü buruşturdum. İğrenç sızı bütün bedenimi ele geçirmiş resmen beni kıvrandırıyordu. Neyse ki bir önceki regl travmam gibi beni salya sümük ağlatacak kadar yoğun değildi. Şu an sadece bir tık fazlaydı ağrım.

"Sana zencefilli çay yapayım mı çiçeğim?" diye mırıldandı üzgün üzgün. Benim canım acıyordu ama o da en az benim kadar üzgündü.

Yerim seni Efken.

Kafamı salladım. "İstemiyorum." Zaten midem bulanıyordu bir de zencefile olan tiksintim beni kustururdu.

Abim yaklaştı ve sıcak dudaklarını alnıma bastırdı. Bir süre çekilmedi, hatta derin derin saçlarımı kokladı. "Senin için ne yapabilirim?" Ona olumlu bir cevap vermem için can atıyordu.

Olabildiğince gülümsemeye çalıştım. "Hiçbir şey abiciğim." dedim dürüst olarak. Sadece önümdeki 2 günün geçip gitmesini beklemem gerekiyordu.

"Alp sana birkaç tane ilaç yazmıştı." Kaşlarını çatıp o zamanları düşündü. "Onları içtin değil mi?"

İçmedim desem koşa koşa o ilaçları alıp gelirdi ve kendisi içirirdi. Öyle bir hali vardı şu an.