အပိုင်း (၁၈)
နံနက်စောစောတွင် ချင်ရှီးသည် နံနက်စာပြင်ဆင်ပြီး မီးဖိုပေါ်တင်ထားခဲ့ကာ ခြင်းတောင်းယူ၍ ဘတ်စ်ကားစီးပြီး အသားဝယ်ရန်အတွက် ထောက်ပံ့ရေးနှင့်စျေးကွက်ရှာဖွေရေးအေဂျင်စီထံ အမြန်ပြေးသွားသည်။
အန်တီကျောင်းရဲ့မိသားစုကို ညစာဖိတ်ကျွေးဖို့ ဟင်းပွဲကြီးကြီးနှစ်ခွက်ချက်ရန် စီစဉ်ထားသည်။
ချင်ရှီးက ပထမဆုံးလာသည့်သူတော့မဟုတ်ပေမဲ့ အရမ်းနောက်ကျမသွားတာ ကြောင့် ကံကောင်းစွာနဲ့ ဝက်ဗိုက်သားကိုရခဲ့သည်။
ဝက်သားဝယ်ပြီးနောက် ငါး ထပ်ဝယ်ကာ ခြင်းတောင်းထဲတွင် ပြည့်သွားသည်အထိ ဈေးဝယ်ပြီးမှ ချင်ရှီးက ရပ်လိုက်သည်။
အိမ်ပြန်ရောက်ပြီး သိပ်မကြာခင်မှာဘဲ အန်တီကျောင်းက အသီးအရွက်တွေ အများကြီးနဲ့ ရောက်လာသည်။
"ဒါက အိမ်မှာ စိုက်ထားလို့ ပိုက်ဆံမကုန်ဘဲ သုံးလို့ရတယ်"
ချင်ရှီးက ယဉ်ကျေးမနေတော့ဘဲ ယူထားလိုက်သည်။
"ကျေးဇူးပါ ဒေါ်လေး၊ ဒီညတော့ ငါ့အိမ်ကို ညစာလာစားဖို့ သတိရဦး”
အန်တီကျောင်းက သူ့လက်ကို ဝှေ့ယမ်းပြီး နောက်ပြောင်လိုက်ကာ ပြန်သွားသည်။
“စိတ်မပူပါနဲ့ စောစောလာခဲ့မယ်”
ကလေးတွေက နိုးနေပြီဖြစ်ကာ အမြွှာတွေက မီးဖိုချောင်ထဲက ငါးတွေကို လက်နဲ့ထိဖို့ ကြိုးစားနေကြသည်။
“သေသွားပြီလား အသက်ရှင်သေးလား”
“မလှုပ်ဘူး။ သေသွားလောက်ပြီ"
အန်အန်းက ရဲရင့်ပြီး ငါးတွေက သေသလား ရှင်းသလား ဆုံးဖြတ်ရန်အတွက် သူမလက်ကို ပြတ်ပြတ်သားသား ဆန့်ထုတ်လိုက်ပြီး ငါးကို ပေါ့ပေါ့တန်တန် ထိလိုက်သည်။
အတုံးအရုန်းလဲနေသောငါးသည် ရုတ်တရက် အမြီးကိုလှန်လိုက်ရာ အန်အန်းသည် သူမ၏လက်ကို အမြန်ရုတ်လိုက်ပြီး ထိတ်လန့်စွာ အော်ဟစ်လိုက်ရာ ဖျင်ဖျင်လည်း ထိတ်လန့်တကြား မြေပြင်ပေါ်တွင် ထိုင်ချလိုက်လေသည်။
ချင်ရှီးသည် သူတို့နှစ်ဦးအား တိတ်တဆိတ်ကြည့်ကာ သဘောကျမိသွား၍ ရယ်မောလိုက်သည်။
အမြွှာနှစ်ယောက်ကို ကူညီပေးနေတဲ့ ကုချင်းဟိုင်က သူမ ရယ်သံကိုကြားပြီး မျှော်ကြည့်လိုက်သည်။
ချင်ရှီးက သူ့ကို ဘာမှမပြောဘဲ တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး သူမ ကိုယ်ပိုင်အလုပ်ကိုလုပ်ရန် တန်းတန်းမတ်မတ် သွားလိုက်သည်။
ကုချင်းဟိုင်က နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်ထားလိုက်သည်။
'မနေ့ကစကားကို ချင်ရှီးက ဒေါသထွက်နေတုန်းဘဲလား...'
ကုချင်းဟိုင်က သိသိသာသာ စိတ်ပျက်နေပြီး သူ့မျက်လုံးတွေက သူမနောက်ကို တစ်ချိန်လုံး လိုက်ကြည့်နေကာ တောင်းပန်ဖို့အတွေးက ထပ်ထွက်လာသည်။ သို့သော် သူနည်းနည်းရှက်သွားပြီး အကြာကြီး စကားမပြောဖြစ်တော့ပေ။
ချင်ရှီးက ဟင်းသီးဟင်းရွက်တွေကို ရေဆေးတော့မည်ကိုတွေ့တော့ ကုချင်းဟိုင်က သူမကိုကူညီဖို့ အမြန်ပြေးသွားသည်။
"ငါ မင်းကို ကူညီမယ်"
ချင်ရှီးက အသီးအရွက်တွေကိုပေးခဲ့ပြီး သူမဘာသာ အသားတွေလှီးဖြတ်ဖို့ လှည့်လိုက်သည်။
ချင်ရှီးက သူနဲ့ စကားမပြောသေးတာကို တွေ့လိုက်ရတော့ ကုချင်းဟိုင်က အလုပ်တွေအား အလျင်စလိုဖြင့်ဆက်ပြီးကူလုပ်ပေးနေရာ ချင်ရှီးက တော်တော်ကို သက်သာလာသည်။
ချင်ရှီးသည် ကုချင်းဟိုင်က သူမထံမှ ရံဖန်ရံခါ တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ် ထွက်ပြေးသွားတတ်သည်ကို မြင်လျှင် ရယ်စရာကောင်းသည်ဟု ခံစားရသည်။သူမသည် ကုချင်းဟိုင်ကို လုံးဝစိတ်မဆိုးခဲ့ပါ။ သူမသည် လုကျဲ့ထျန်း၏ ဇနီးအစစ်အမှန်လည်းမဟုတ်ပေ။ အမှန်တကယ်တော့ သူမသည် ကလေးထိန်းတစ်ယောက်သာဖြစ်သည်။
"မိထွေး" ဆိုသည်မှာ ချင်ရှီးအတွက် အလုပ်အကိုင်တစ်ခုဖြစ်ပြီး သူမသည် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာပြင်ဆင်မှုများ ပြုလုပ်ထားပြီးဖြစ်သည်။ ယနေ့ခေတ် အလုပ်သမားများ၏ ဖိအားကိုသည်းခံနိုင်သည့်စွမ်းရည်သည် အလွန်ကောင်းမွန်လှသည်။ ချင်ရှီးသည် ကုချင်းဟိုင်၏ စိတ်နာဖွယ် စကားလုံးများကို လုံးဝ မခံစားခဲ့ရဘဲ နှလုံးသားထဲတွင်လည်း စွဲလမ်းထင်ကျန်နေခြင်းမရှိခဲ့ပေ။
တကယ်တော့ သူမဟာ အဆိုးဆုံးအတွက် ပြင်ဆင်ထားပေမဲ့ လုမိသားစုရဲ့ ကလေးသုံးယောက်ဟာ ဝက်ဝံတွေမဟုတ်သလို သူတို့ဟာ အတော်လေး နာခံပြီး ထက်မြက်တယ်လို့ သူမ ထင်မြင်မိပါသည်။ ဒီအခြေအနေက အရမ်းကောင်းနေပြီဖြစ်သည်။
ကုချင်းဟိုင်ကို တမင်တကာ အေးစက်စွာ ဆက်ဆံခြင်းသည် တကယ်တော့ ချင်ရှီးက သူ့ကို ဆုံးမပဲ့ပြင်ပေးဖို့ အခွင့်အရေးယူပြီး သူ့ဒေါသကို ခွဲထုတ်ပေးချင်၍ဖြစ်သည်။
ချင်ရှီးက ချက်ပြုတ်ပြီးသောအခါ ပန်းကန်ကိုထားခါနီးတွင် ကုချင်းဟိုင်က လက်လှမ်းပေးသည်။ ချင်ရှီးက သူ့ကိုကြည့်နေတာကို မြင်လိုက်ရတော့ မသိစိတ်က အဝေးကို လှမ်းကြည့်ကာ သူမကို မကြည့်ရဲပေ။
ချင်ရှီးသည် ပန်းကန်အပူရှိန်က အနေတော်နီးပါးရှိနေသည်ကိုတွေ့၍ ကုချင်းဟိုင်ထံလှမ်းပေးလိုက်သည်။
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"
ချင်ရှီးက အနည်းငယ် သဘောထားပျော့ပြောင်းသွားသောအခါ ကုချင်းဟိုင်သည် ချက်ချင်းပင် သူ၏စွမ်းအင်များပြန်လည်ရရှိကာ သတ္တိရှိလာသည်။
"အင်း… မနေ့က စိတ်မဆိုးပါနဲ့။ အရမ်း ဒေါသထွက်နေလို့ပါ”
ကုချင်းဟိုင် ပြောပြီးတာနဲ့တင် စိတ်လှုပ်ရှားလွန်း၍ နှလုံးခုန်လာရသည်။ ချင်ရှီးကို ထိတ်လန့်စွာ ကြည့်နေခဲ့ပြီး သူမ၏ တုံ့ပြန်မှုကို မြင်လိုခဲ့သည်။
ချင်ရှီး : "အဆင်ပြေပါတယ်"
ကုချင်းဟိုင်က သက်ပြင်းချပြီး သူ့နှလုံးသားက မူလနေရာသို့ ပြန်ရောက်သွားသည်။
"ငါက မင်းရဲ့စောင့်ကြည့်ခံကာလမှာ မဟုတ်ဘူးလား"
ချင်ရှီးက သူ့ကိုကြည့်ကာ အနည်းငယ်ပြုံးလိုက်သည်။
"မင်းပြောလိုက်တဲ့ မိထွေးမဟုတ်ဘူး။ မင်းကို ထိန်းချုပ်ရတာ တကယ်ခက်တယ်"
ကုချင်းဟိုင်ရဲ့ နှလုံးသားက ထပ်ပြီး နားမလည်နိုင်အောင် ခုန်လာကာ ဒီစကားလုံးတွေက ထူးဆန်းသလို ခံစားလိုက်ရသည်။
ချင်ရှီးသည် မနေ့က သူတို့ကို အရမ်းကာကွယ်ပေးခဲ့သည်။ ကုချင်းဟိုင်က ဖျင်ဖျင်နှင့် အန်အန်းတို့ကဲ့သို့ တိုက်ရိုက်မဖော်ပြသော်လည်း သူ့စိတ်ထဲမှာတော့ သူမကို ပိုသဘောကျလာသည်။
"ဒါပေမယ့် နောင်မှာ မင်းပြောမဲ့စကားကို သတိထားအာရုံစိုက်ရင် ပိုကောင်းမယ်။ အရမ်းစိတ်မတိုနဲ့"
ချင်ရှီးက အကြောင်းအရာကို ပြောင်းလိုက်ပြီး ဆုံးမပဲ့ပြင်လိုက်သည်။
"တစ်ခါတစ်လေ မရည်ရွယ်တဲ့စကားတွေက လူတွေကို ပိုပြီး စိတ်မသက်မသာ ဖြစ်စေနိုင်တယ်"
ကုချင်းဟိုင်က ဒါကိုကြားတော့ ချင်းရှီရဲ့ပါးစပ်က ထုတ်မပြောခဲ့ပေမဲ့ သူမ အဆင်မပြေသေးဘူးဟုထင်ကာ အပြစ်ရှိသလိုခံစားလိုက်ရသည်။
"တောင်းပန်ပါတယ်"
ချင်းရှီက ပြုံးပြီး အသားတစ်ဖတ်ကို ကုချင်းဟိုင်၏ပါးစပ်ထဲသို့ ခွံ့ကျွေးလိုက်သည်။
"ရပါတယ်။ နောင်ကို သတိထားပါ"
ကုချင်းဟိုင်က သူ့အမူအရာကို ဖုံးကွယ်ထားချင်ပေမဲ့ အသားက အရမ်းမွှေးနေသည်... သူက အသားကို ဝါးနေဆဲပင်။ ထို့နောက် ခြေတစ်လှမ်းတစ်ဝက်လောက် နောက်ကိုလှမ်းလိုက်သည်။
ချင်ရှီးက သူ့ကို ပြုံးပြီးမေးသည်။
"အရသာရှိလား"
ကုချင်းဟိုင်က ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။
ဝက်ဗိုက်သားသည် အဆီများပြီး ပါးလွှာသည်။ တစ်ကိုက်လောက်ဖြင့်ပင် အဆီများ အိရွှန်းနေကာ ငံပြာရည်သည် အရသာနှင့် ပြည့်စုံလှသည်။ အလွန်အရသာရှိသော အသားကြော်ဖြစ်သည်။ ကုချင်းဟိုင်သည် မျိုချလိုက်ရန်ပင် အနည်းငယ် ဝန်လေးနေသည်။
ချင်ရှီးက သူ့ကိုကြည့်ကာ ပြုံး၍ အလုပ်ကို ဆက်လက်လုပ်လိုက်သည်။
အသားများကို နေ့လယ်မှာ နည်းနည်းကြော်ပြီး ကျန်တဲ့အရာများကို ညစာအတွက် ဝက်သားပြုတ်လုပ်တော့မည်။အိမ်မှာ မြေအိုးရှိလို့ စွပ်ပြုတ်ကောင်းကောင်းလေး ချက်လို့ရသည်။
ကုချင်းဟိုင်သည် အသားကိုမျိုချလိုက်ပြီး မကြာမီ အမြွှာနှစ်ယောက်က မီးဖိုချောင်ထဲသို့ လက်ချင်းချိတ်ဝင်လာကာ ချင်ရှီး ချက်ပြုတ်ပုံကို ကြည့်နေကြသည်။
ချင်ရှီးသည် အသားတုံးကြီးကို လှီးဖြတ်နေသည်အား အန်အန်းက သတိပြုမိပြီး မနေနိုင်စွာ တံတွေး မျိုချလိုက်သည်။
"ချင်ရှီး… ချင်ရှီး ဒီနေ့ အသားစားရမှာလား"
ထိုအခါ ချင်ရှီးက ပန်းကန်လုံးကြီးရဲ့ အဖုံးကို မြှောက်ပြလိုက်သည်။ အမြွှာနှစ်ယောက်ကလည်း တအံ့တဩကြည့်ကြသည်။
"အရသာရှိမဲ့ပုံဘဲ"
"ဟမ်း..."
အမြွှာများသည် သူတို့၏မျက်နှာငယ်လေးများဖြင့် ချင်ရှီးက အခြားအသားတစ်ပိုင်းကို ကောက်ယူကာ ကုချင်းဟိုင်၏ပါးစပ်ထဲသို့ ခွံကျွေးလိုက်သည်ကို ကြည့်နေကြသည်။
ကုချင်းဟိုင်က အနည်းငယ် လန့်ဖျပ်သွားပြီး ချင်ရှီးက သူ့ကို အသာလေး မျက်စိမှိတ်ပြလိုက်သည်။
ထိုအသားကို စားပြီးနောက် ကုချင်းဟိုင်သည် စိတ်အားထက်သန်စွာကြည့်နေကြသော အမြွှာများကို ကြည့်ကာ အကြောင်းပြချက်မရှိဘဲ အပြစ်ရှိသလိုခံစားရပြီး အနည်းငယ်အူမြူးနေ၏။
ဖွားဖွားလုက သူတို့ကို ပြုစုစောင့်ရှောက်ဖို့ လာတတ်သည်။ အမြွှာလေးတွေက ငယ်သေးပြီး အချိန်တိုင်း စောင့်ကြည့်နေဖို့ လိုအပ်သည်။ လူတိုင်းက အငယ်လေးတွေကို ပိုဂရုစိုက်ကြသည်။
ထိုအရာများအတွက် ကုချင်းဟိုင်သည် ထူးဆန်းသောခံစားချက်ကို မခံစားခဲ့ရသော်လည်း ယခုအချိန်တွင် သူသည် အသားပိုတစ်ပိုင်းကို စားလိုက်ရရာ သူ့စိတ်ထဲတွင် မနေနိုင်စွာ ပျော်ရွှင်နေမိသည်။
သူက ချင်ရှီးကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး ပြန်မကြည့်ဘဲမနေနိုင်တော့ကာ သူ့နှလုံးသားတွေ ယိမ်းယိုင်သွားရတော့သည်... သူမသာ သူတို့ကို အမြဲတမ်း ကောင်းကောင်းဆက်ဆံနိုင်ရင် သူမကို မိထွေးအဖြစ် လက်ခံလိုက်လိမ့်မည်။
'ပြန်ကြည့်မယ်… ခဏလောက် ပြန်ကြည့်မယ်'
ကုချင်းဟိုင်၏အကြည့်သည် ချင်ရှီးပေါ်တွင်သာရှိနေခဲ့ပြီး သူသည် အချိန်အတော်ကြာအောင် အကြည့်ကို ရွေ့မသွားပေ။
မွန်းတည့်ချိန်တွင် ဝက်သားကြော်စားကြရပြီး ကလေးများသည် ညနေစာအတွက် ကြီးကြီးကျယ်ကျယ်စားရမည်ကို စောင့်မျှော်နေသဖြင့် နေ့ခင်းဘက် အပြင်မထွက်ကြဘဲ ချင်ရှီးကို အလုပ်ကူလုပ်ရန် အိမ်တွင်သာနေကြသည်။
ဒီအရွယ်ကလေးတွေ၏ မိဘတွေအတွက်တော့ စိတ်ဆိုးပြီး မီးဖိုချောင်ထဲက ဆွဲထုတ်တာဖြစ်ဖြစ်၊ သူတို့အတွက် အလုပ်လုပ်ဖို့ ဝန်လေးနေတာဖြစ်ဖြစ်၊ သို့မဟုတ် လုပ်နိုင်သည်ဖြစ်စေ မလုပ်သည်ဖြစ်စေ သူတို့အတွက် အားလုံးကို လုပ်ခွင့်ပြုတာဖြစ်ဖြစ် ရှိကြလိမ့်မည်။
ချင်ရှီးက သူတို့ကို အလုပ်လုပ်ဖို့ အားပေးပေမဲ့ အသီးအရွက်ဆေးတဲ့အလုပ်လိုမျိုး အသေးအမွှားအလုပ်တွေ အားလုံးကိုသာ တာဝန်ပေးထားသည်။ ပန်းကန်တွေကို သန့်ရှင်းအောင် မဆေးရင်၊ ပျက်စီးစေရင်တောင် အပြစ်မတင်ပေ။ ပြန်လုပ်ဖို့ သို့မဟုတ် ဂရုပြုဖို့ ညွှန်ကြားလိုက်ယုံသာ။ ချီးမွမ်းအားပေးမှုကတော့ အဓိကလုပ်ခြင်းပင်။
အမြွှာများသည် ချီးမွမ်းခံရသည်ကို အလွန်နှစ်သက်ကြသည်။ ချီးမွမ်းလေလေ ပို၍ စိတ်အားထက်သန်လာလေလေပင်။
သူမကို ကူညီနေသော အန်တီကျောင်းသည် ချင်ရှီး၏ ထိန်းကျောင်းသည့်နည်းစနစ်ကို အံ့အားသင့်ကာ အနာဂတ်တွင် သူ့မြေးကို သွန်သင်ပေးရန်အတွက် ဤနည်းလမ်းကို အသုံးပြုမည်ဟုတွေးလိုက်သည်။
ထမင်းချက်ပြီးပြီးချင်း မကြာခင်မှာဘဲ လုကျဲ့ထျန်းဟာ ကွပ်ကဲရေးမှူးကျန်းနှင့်အတူပြန်လာသည်။ ရေဆေးသန့်စင်ပြီးနောက် မီးဖိုချောင်ထဲကို တန်းဝင်သွားသည်။ အရသာရှိတဲ့ ဟင်းလျာတွေ ပြည့်နေသည့် စားပွဲကို ကြည့်လိုက်တော့ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ပြုံးပြလိုက်သည်။
"ဒီနေ့ ကံကောင်းလိုက်တာ"
ကွပ်ကဲရေးမှူး မစ္စတာကျန်းက ရယ်လိုက်သည်။
လုကျဲ့ထျန်းသည် ချင်ရှီးအား ကွပ်ကဲရေးမှူးကျန်းနှင့် မိတ်ဆက်ပေးပြီးနောက် လူတိုင်းက ယဉ်ကျေးစွာ စကားမပြောကြတော့ဘဲ ထမင်းစားရန် ထိုင်ကြသည်။
ဆီမပါတဲ့ ဝက်သားပြုတ်၊ အပေါ့အငန်ညီသော မွှေးပျံ့သည့် ဝက်သားကြော်၊ ကြွပ်ကြွပ်မွှေးတဲ့ ရာသီပေါ် အသီးအရွက်ကြော်၊ လတ်ဆတ်ပြီး အရည်ရွှမ်းတဲ့ ငါးပေါင်း၊ နူးညံ့ပြီး မွှေးကြိုင်တဲ့ ဝက်ဆားနယ်ခြောက်။ ဟင်းတိုင်းက အရသာ ထူးကဲလှသည်။ ကလေးတွေကလည်း ပါးစပ်မှာ ဆီအကွင်းလိုက်နှင့် လူကြီးတွေကလည်း သြဘာပေးကာ ချီးကျူးကြသည်။
ညစာစားပြီးနောက် ချင်ရှီးသည် လူတိုင်းအတွက် လက်ဖက်ရည်ကို ချိုချဉ်စပ်ရှားရှားလေးပြုကာ လက်ဖက်ရည်၏ရနံ့ကိုပါ ရရှိစေသည်။ ရနံ့သင်းသော လက်ဖက်ရည်ကိုမကြိုက်တတ်သည့် လုကျဲ့ထျန်းနှင့် ကွပ်ကဲရေးမှူးကျန်းတို့ပင်လျှင် ခွက်ကြီးကြီးတစ်လုံးသောက်ကြသည်။
ဒီနေ့ အပြင်လူတွေရှိတော့ ချင်ရှီးက လုကျဲ့ထျန်းကို ပန်းကန်ဆေးဖို့ မတောင်းဆိုခဲ့ပေမဲ့ အန်တီကျောင်းကတော့ ပန်းကန်တွေကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ဖို့ ကူညီပေးပြီး လုကျဲ့ထျန်းအတွက်လည်း ချီးကျူးမှုအပြည့်ပေးခဲ့သေးသည်။
"ငါတို့အိမ်က ဆီပုလင်းကတော့ တကယ်ကို အသုံးပြုလို့မရဘူး။ ကျဲ့ထျန်းက ကူညီသန့်စင်ပေးဖို့တောင် လုပ်ခဲ့သေးတယ်။ တကယ်ကို ဒေါသဖြစ်စရာဘဲ"
လုကျဲ့ထျန်းဘက်၌လည်း ကွပ်ကဲရေးမှူးကျန်းက ချင်ရှီးအတွက် ချီးကျူးစကားပြောနေသည်။
"ဒီချွေးမက အိမ်ထောင်မှု အရည်အချင်း ကောင်းတယ်။ ရုပ်ရည်လည်း ကောင်းတယ်။ သားသမီးတွေနဲ့လည်း လိုက်ဖက်တယ်။ အနာဂတ်မှာ ကောင်းကောင်း နေနိုင်လိမ့်မယ်။ အခု မင်း လုပ်စရာတွေ အများကြီးမရှိဘူးဆိုရင် ဇနီး၊ သားသမီးတွေနဲ့ အချိန်ဖြုန်းဖို့ အိမ်ပြန်ရမယ် နားလည်လား”
ကွပ်ကဲရေးမှူးကျန်းသည် လုကျဲ့ထျန်းက အလုပ်များပြီး အိမ်မပြန်တာကြောင့် ကွာရှင်းတာကို ထပ်မတွေ့ချင်တော့ပါ။
လုကျဲ့ထျန်းသည် ကွပ်ကဲရေးမှူးကျန်း၏ ဆိုလိုရင်းကို သဘာဝကျစွာဖြင့် နားလည်သဘောပေါက်ပါသည်။
သူ ခေါင်းညိတ်ပြီး သဘောတူလိုက်သည်။
"နားလည်ပါတယ်"
လုကျဲ့ထျန်းက ဒီအချိန်အတွင်းမှာ သူ့မှာ တစ်ခုခုမှားနေပြီလို့ ရုတ်တရက် ခံစားလိုက်ရတာက ထူးဆန်းလှသည်။ သူ ဘာတွေလုပ်မိမှန်းပင် မသိချေ။ သူကိုယ်တိုင်လုပ်စရာမလိုတဲ့ အရာတွေရှိတယ်ဆိုတာ သိသာပေမဲ့ သူကိုယ်တိုင် လုပ်နေဆဲဖြစ်တဲ့အတွက် အရမ်း ထူးဆန်းပါသည်။ တစ်ခါတရံမှာ အတိတ်ကအရာတွေအတွက် အိပ်မက်မက်ရာမှ ရုတ်တရက်နိုးလာသလို အဲ့ဒီအရာတွေကို သူ မလုပ်ခဲ့သင့်ဘူးလို့ အမြဲခံစားနေရသည်။
ဥပမာအားဖြင့် အမြွှာများအားမွေးစားခြင်းသည် ဘယ်လိုပင်ဖြစ်ဖြစ် အလျင်စလိုပြုမူခြင်းဖြစ်ပြီး ပြန်စဉ်းစားကြည့်ပါက အံ့အားသင့်စရာကောင်းလှသည်။
သူက မော့လင်းကို မတိုင်ပင်ဘဲ တစ်စုံတစ်ခုက သူ့လုပ်ရပ်တွေကို ခြယ်လှယ်နေသကဲ့သို့ပင်။
ချင်ရှီးနှင့် သိကျွမ်းပြီးပြီးချင်းမှာပင် လုကျဲ့ထျန်းက သူ အရင်ကလုပ်ရပ်တွေမှာ တစ်ခုခုမှားနေပြီဆိုတာ သတိထားလိုက်မိသည်။ နောက်ပိုင်းမှာတော့ ချင်ရှီးနှင့် လက်ထပ်ပြီး လေးနက်တဲ့ဘဝကို စတင်လိုက်တဲ့အခါ သူ အရင်က ထူးဆန်းတယ်လို့ထင်နေမိတဲ့အရာတွေက စိတ်ထင်တာမဟုတ်ဘဲ တကယ့်ကို ထူးဆန်းတာကို ရုတ်တရက် သဘောပေါက်သွားရသည်။
လွန်ခဲ့သည့်ရက်အနည်းငယ်တွင် လုကျဲ့ထျန်းသည် အတိတ်ကို အသေအချာပြန်သတိရနေမိသည်။ (အတိတ်မှာ) အစပိုင်းတွင် သူတွေးထားသည့်အရာကို အသေအချာမှတ်မိပါသော်လည်း နောက်ဆုံးတွင် သူ့ဦးနှောက်မှာ မှတ်ဉာဏ်အား ကျဆင်းနေပုံရပြီး နားမလည်နိုင်သည့် ဆုံးဖြတ်ချက်များချခဲ့သည်။
လုကျဲ့ထျန်းဟာ စိတ်ရှုပ်ထွေးပြီး အိပ်မပျော်တဲ့ ဝေဒနာကို ရက်အတော်ကြာ ခံစားခဲ့ရပြီး အဖြေကို တကယ်မတွေးနိုင်တာကြောင့် စွန့်စား၍ အလေးအနက်ထားပြီး စတင်နေထိုင်နေရသည်။
ကံကောင်းထောက်မစွာ သူ့စိတ်တွေ ကြည်လင်လာပြီး မိုက်မဲတာတွေ ထပ်မလုပ်ဖြစ်တော့ပေ။
နောက်တစ်နေ့မနက်မှာတော့ ချင်ရှီးက ဝတ်စားပြင်ဆင်ပြီး တပ်မူလတန်းကျောင်းကို တစ်ယောက်တည်းသွားလိုက်သည်။
တပ်နယ်မြေရှိ စာသင်ကျောင်းများသည် ခေတ်မီကျောင်းများလောက် မကောင်းမွန်သော်လည်း ရွာရှိကျောင်းများထက် များစွာသာလွန်ကောင်းမွန်ပါသည်။ အားလုံးသည် အထပ်များစွာပါသော အဆောက်အဦးငယ်များဖြစ်ပြီး ကစားကွင်းမှာ အလွန်ကျယ်ဝန်းသည်။
မူလတန်းကျောင်း၊ အလယ်တန်းကျောင်းနှင့် အထက်တန်းကျောင်းတို့သည် အတူတူဖြစ်သော်လည်း တည်နေရာက ကွဲပြားသည်။
ချင်ရှီးက အတော်အတန်လေ့လာပြီးနောက် ကျောင်းက အတော်လေး ကောင်းမွန်ကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့ရသည်။ သင်ကဘယ်လောက်ဆင်းရဲနေပါစေ ကလေးကိုတော့ ဆင်းရဲစွာ ပျိုးထောင်ပေးလို့မဖြစ်ပါပေ။ ကလေးတွေဟာ အနာဂတ်ရဲ့ပန်းပွင့်တွေဖြစ်ပြီး ကောင်းကောင်းပြုစုပျိုးထောင်ပေးရပါမည်။
ကျောင်းအုပ်ရုံးခန်းတံခါးဝတွင် ချင်ရှီးက လမ်းပြပို့ဆောင်ပေးသော ဆရာမကို ကျေးဇူးတင်ကြောင်းပြောကာ တံခါးကို ခေါက်လိုက်သည်။
"ဝင်ခဲ့ပါ"
ချင်ရှီးက တံခါးကိုတွန်းဖွင့်ပြီး အထဲကို ဝင်သွားလိုက်သည်။ အထဲမှာ လူသုံးယောက်ကိုတွေ့တော့ ပြုံးပြုံးလေးနဲ့ နှုတ်ဆက်ပြီး မိတ်ဆက်လိုက်သည်။
သူတို့သုံးယောက်သည် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကြည့်လိုက်ကြပြီး ချင်ရှီးကို သူတို့၏ ပထမဆုံးအထင်အမြင်က အရမ်းကောင်းပါသည်။
အလယ်တန်းကျောင်း အင်္ဂလိပ်စာတာဝန်ခံ အမျိုးသမီးဆရာမက သူ့မျက်မှန်ကို တွန်းတင်လိုက်သည်။
"ဟယ်လို ငါ့နာမည်က ကျုံးချန်ပါ။ ငါက အလယ်တန်းကျောင်းရဲ့ အင်္ဂလိပ်စာဆရာမပါ။ ဒါက ငါတို့ရဲ့ကျောင်းအုပ်ဝမ်နဲ့ တခြားအင်္ဂလိပ်စာဆရာမ*ကျော်ပင်းပါ။
(*左 - ကျုံအ်နှင့် ကျော်အ်နဲ့ ကြားထဲက အသံမျိုးပါ။ မြန်မာသံအနီးစပ်ဆုံးဖြစ်မယ်ထင်တဲ့ 'ကျော်' လို့ဘာသာပြန်ထားပါတယ်)
"အင်တာဗျူး စတင်ကြရအောင်"
"ငါတို့သုံးယောက်ကို မူလတန်းကျောင်းသားတွေလို ဆက်ဆံပြီး မင်းပြောချင်တာမှန်သမျှကို ညွှန်ကြားပေးလိုက်ပါ"
ချင်ရှီးသည် ယခုခေတ်တွင် မည်သည့်မြင်ကွင်းကိုမှ မတွေ့ဖူးသေးပါ။ စိတ်ဓာတ်က တော်တော်တည်ငြိမ်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှားမှုတွေ လုံးဝမရှိသလို လက်မလွှတ်နိုင်တဲ့လူတွေဆိုတာလည်း ရှိမနေသေးပါ။
သူတို့ကို ကလေးတွေလို ဆက်ဆံလိုက်ကာ အခြေခံအင်္ဂလိပ်စာသင်တန်းပေးလိုက်သည်။ အင်္ဂလိပ်အက္ခရာကို ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း သင်ပေးသည်။ အင်္ဂလိပ်အက္ခရာသီချင်းကို သူတို့ဆီ သီဆိုပြသည်။
အဆုံးတွင် သုံးယောက်သား ကျေနပ်စွာ ခေါင်းညိတ်ကြပြီး ကျုံးချန်က စမ်းသပ်မေးခွန်းစာရွက်ကိုထုတ်ကာ ချင်ရှီးထံ ပေးလိုက်သည်။
ဆယ်မိနစ်မပြည့်ခင်မှာဘဲ ချင်ရှီးကအကုန်ရေးပြီးသွားပါပြီ။
ကျုံးချန်နှင့် အခြားသူတွေက လက်ရေးက သပ်သပ်ရပ်ရပ်နဲ့ မေးခွန်းတွေ အကုန်မှန်နေတာကိုမြင်တော့ ပြုံးလိုက်ကြသည်။
ဒီမေးခွန်းတွေက အထက်တန်းအင်္ဂလိပ်စာမေးခွန်းတွေဖြစ်ပြီး မလွယ်ကူပါ။ ချင်ရှီးက မေးခွန်းတွေကို မြန်မြန်ဆန်ဆန်ဖြေပြီး အားလုံးအဆင်ပြေသွားတာက သူမက မရိုးရှင်းသော ထက်မြတ်လှသည့်သူမှန်း သိသာပါသည်။
နောက်ဆုံးတွင် ကျုံးချန်နှင့် ကျော်ပင်းတို့သည် ချင်ရှီးနှင့် အင်္ဂလိပ်လို ပြောဆိုဆက်ဆံခဲ့ကြပြီး အရာအားလုံးကို ချင်ရှီးက လွတ်လွတ်လပ်လပ် ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းနိုင်ခဲ့သည်။ ကျုံးချန်နှင့် ကျော်ပင်းတို့သည် သာမန်မဟုတ်သော သိပ္ပံဆိုင်ရာအသုံးအနှုန်းများစွာကို သူမ သိနားလည်သည်ကို တွေ့လိုက်ရသောကြောင့် ရပ်လိုက်ကြသည်။ စာမေးပွဲဖြေပြီးနောက် ကျောင်းအုပ်ကြီးထံ တိုက်ရိုက်ကြည့်လိုက်ကြရာ သူကခေါင်းညိတ်ပြသည်။
ကျောင်းအုပ်ကြီးက သူတို့ပြောနေတာတွေကို နားမလည်နိုင်ပေမယ့် သူမလေသံက ရေဒီယိုကလောက် တောင့်တောင့်ကြီးမဖြစ်ဘဲ သက်တောင့်သက်သာရှိပြီး ချစ်စရာကောင်းတယ်ဆိုတာပြောနိုင်ပါသည်။
ထို့ကြောင့် သူသည် ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်ဖြင့် သူမအား အောင်ပေးလိုက်ခြင်းသာ။
ချင်ရှီးက သူ့ကို ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်နဲ့ ကျေးဇူးတင်ကြောင်းပြောသည်။ ကျုံးချန်နှင့် အခြားသူတွေက သူမကို ချီးကျုးကြပြီး ရုံးခန်းတွင်း ပတ်ဝန်းကျင်က အရမ်းလိုက်ဖက်ညီနေ၏။
"တတိယတန်း ကလေးတွေကို တာဝန်ယူလို့ရတယ်။ စုစုပေါင်း လေးခန်းရှိတယ်"
ကျောင်းအုပ်ဝမ်က သူမကို မော့ကြည့်ရာ ခေါင်းညိတ်ပြတာကိုမြင်တော့ ဆက်ပြောသည်။
"အခန်းတစ်ခုစီမှာ တစ်နေ့တစ်တန်းသင်ပေးရမယ်။ အတန်းပိုင်လုပ်စရာမလိုဘူး။ လစဉ် လစာ ၅၅ ယွမ်။ အားလပ်ရက်တွေနှင့် သက်သာချောင်ချိရေး ထောက်ပံ့ကြေးများတွေလည်းရမယ်"
ချင်ရှီးက လစာက မနည်းဘူးဆိုပေမဲ့ အတော်ပင်ပန်းမှာဘဲလို့ တွေးလိုက်သည်။
စကားပြောနေရင်း ရုတ်တရက် တံခါးခေါက်သံ ထွက်ပေါ်လာသည်။
ကျောင်းအုပ်ဝမ်က သူ့ကို တစ်စုံတစ်ယောက် ရှာနေတာလို့
ထင်ပြီး သူ့စကားကို ရပ်တန့်လိုက်ကာ တံခါးကို လှမ်းကြည့်ပြီး “ဝင်လာပါ” လို့ ကျယ်လောင်စွာ ပြောလိုက်သည်။
ဆံပင်ရှည်များနှင့် လှပသည့် အမျိုးသမီး တစ်ယောက်က ကျောင်းအုပ်ဝမ်ကို ချိုချိုသာသာ ပြုံးပြသည်။
“ကျောင်းအုပ်ကြီး ငါက အင်္ဂလိပ်စာဆရာနေရာအတွက် လျှောက်ဖို့ ရောက်လာတာပါ”
ကျောင်းအုပ်ဝမ်က အနည်းငယ် အံ့သြသွားသည်။
"လီချန်းချန် စာလေ့လာဖို့သွားတာမဟုတ်ဘူးလား။ မြန်မြန် ပြန်ရောက်လာတာလား"
"စောပြီးပြန်လာဖြစ်သွားတာပါ"
လီချန်းချန်က ရှင်းပြပြီးနောက် ပြုံးပြီး ကျောင်းအုပ်ဝမ်ရဲ့ စားပွဲပေါ်မှာ ပစ္စည်းတွေ ထားလိုက်သည်။
"ကျောင်းစတော့မှာ မဟုတ်လား။ ကျောင်းက အင်္ဂလိပ်စာဆရာတွေ ခေါ်ယူနေတယ်လို့ကြားတော့ ငါ ဒီကို လာခဲ့တာ"
ကျောင်းအုပ်ဝမ်က ချင်ရှီးကို လှမ်းကြည့်ရင်း ပြုံးပြီး ပြောသည်။
"ဒါဆို မင်းက နောက်ကျသွားပြီ။ ချင်ရှီးကို အလုပ်ခန့်လိုက်ပြီ"
"အိုး…"
လီချန်းချန်က သူမ ခေါင်းကိုလှည့်လိုက်ပြီး ချင်ရှီးကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ရိုးသားစွာ ကြည့်လိုက်သည်။
သူမ၏မျက်လုံးများကိုကြည့်ရင်း ချင်ရှီးသည် နားမလည်နိုင်စွာ ခံစားလိုက်ရသည်။
လီချန်းချန်က ချင်ရှီးကို ပြုံးပြုံးလေးကြည့်ပြီး မေးလိုက်သည်။
"ငါ့ညီမက ဘယ်နာမည်ကြီးကျောင်းကထွက်တာလဲ။ ငါတို့က တူညီတဲ့ ကျောင်းသားဟောင်းတွေတောင် ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်တယ်"
'အိုး ညီမတဲ့ဟ'
ချင်ရှီးက နှုတ်ခမ်းကို ဖွဖွပြုံးလိုက်သည်။
'ဒီလက်ဖက်စိမ်းမက ဘယ်ကရောက်လာတာလဲ။ အရည်အသွေးကလည်း နိမ့်လိုက်တာ'
"ငါ ကောလိပ်မတက်ခဲ့ပါဘူး။ ဒါကြောင့် ကျောင်းတစ်ခုတည်းက မဖြစ်နိုင်ဘူး"
ချင်ရှီးက ပြုံးပြီး သူမရဲ့ အားနည်းချက်တွေကို အစီရင်ခံလိုက်သည်။
မှန်ပါသည်။ လီချန်းချန်ရဲ့ မျက်လုံးထဲမှာ တောက်ပတဲ့ အလင်းတန်းတစ်ခု လင်းလက်သွားသည်။ သူမက "အိုး..." လို့ တိုးတိုးလေးပြောပြီး ကျောင်းအုပ်ဝမ်ကို ကြည့်ဖို့ ခေါင်းကို လှည့်လိုက်သည်။
"ဒါဆို ဒီရာထူးအတွက် ဒီညီမနဲ့ ယှဉ်နိုင်မယ်ထင်ပါတယ်”
ကျောင်းအုပ်ကြီးက သူမသည်လည်း မြို့တော် X တွင် အကောင်းဆုံးတက္ကသိုလ်ဖြစ်သည့်နေရာမှ အင်္ဂလိပ်ဘာသာသင်ယူခဲ့သူမှန်း သိသောကြောင့် ရုတ်တရက် ခေါင်းကိုက်လာသည်။
'စောစောတော့မလာဘဲ ချင်ရှီးကို တာဝန်ပေးလိုက်ပြီးမှ နောက်ကျမှရောက်လာသေးတယ်'
ကျောင်းအုပ်ဝမ်လည်း အကျပ်ရိုက်နေတော့သည်။ သူမက ချင်ရှီးကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။
"စဉ်းစားကြည့်ရအောင်..."
လီချန်းချန်ကို ယှဉ်ပြိုင်ဖို့ အခွင့်အရေးမပေးဘဲ ကောလိပ်မတက်တဲ့ ချင်ရှီးကို နေရာပေးလိုက်ကြောင်း သတင်းပြန့်သွားလျှင် အားလုံးက ထူးဆန်းနေကြလိမ့်မည်။ ထို့ကြောင့် သဘာဝကျစွာ သဘောတူလိုက်ရသည်။
ချင်ရှီးက သဘာဝကျကျ နားလည်တာမို့ ကျောင်းအုပ်ဝမ်အတွက် အခက်အခဲတွေ မဖြစ်စေတော့ပေ။
"ဒါဆို တရားမျှတစွာ ယှဉ်ပြိုင်ကြရအောင်"
ထိုအခါ ကျောင်းအုပ်ဝမ်ရဲ့ အမူအရာက ပြေလျော့သွားပြီး ချင်ရှီးအတွက် နှလုံးသားထဲမှာ အမှတ်နှစ်မှတ်ကို ထပ်ဖြည့်လိုက်သည်။
"ဒါဆို ပြင်ဆင်ထားလိုက်ပါ။ မနက်ဖြန်ပြန်လာခဲ့။ မင်း တရားမျှတပြီး ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ယှဉ်ပြိုင်ပါ"
လီချန်းချန်က ပြုံးပြီး ချင်ရှီးကို ခေါင်းညိတ်ပြကာ ရုံးမှ အရင်ထွက်သွားသည်။
ချင်ရှီးလည်း ထွက်သွားတော့မည်ဖြစ်သော်လည်း စားပွဲပေါ်မှ နုတ်ထွက်စာတစ်စောင်ကို သူမ တွေ့လိုက်ရ၍ ခေတ္တရပ်လိုက်သည်။
"စကားမစပ် ကျောင်းမှာ တခြားဆရာလိုလား"
ကျောင်းအုပ်ဝမ်က ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။
"အငယ်တန်းကို ဦးဆောင်တဲ့ ဂီတဆရာက အငြိမ်းစားယူပြီးပြီမို့ လစ်လပ်နေရာရှိနေတာ။ မင်းကရော စိတ်ဝင်စားလား"
ချင်ရှီးက ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်နဲ့ ခေါင်းညိတ်သည်။
"လစာကော ဘယ်လိုလဲ"
ကျောင်းအုပ်ဝမ်က ရယ်မောပြီး သူမရဲ့ ရိုးရိုးရှင်းရှင်း အကျင့်စရိုက်ကို သဘောကျသွားသည်။
"လစာက အင်္ဂလိပ်စာဆရာတစ်ယောက်လောက် မများပါဘူး။ တစ်လကို ယွမ် ၄၀ လောက်ဘဲ ရတယ်။ ဒါပေမယ့် အတန်းနည်းနည်းဘဲ ရှိတယ်။ အသက်တစ်နှစ်ပတ်လည်အတန်း အခန်းခြောက်ခန်းရှိတယ်။ တစ်ပတ်ကို အတန်းတစ်ဒါဇင်လောက်ဘဲ သင်ရမယ်"
ချင်ရှီး မျက်လုံးများ တောက်ပလာပြီး ဒီတစ်ခုက ပိုတောင်ကောင်းသည်ဟု စဉ်းစားမိသည်။ လစာနည်းပေမယ့် သက်သာတာက ပိုကောင်းသည်။
သူမ အရမ်းမပင်ပန်းချင်ခဲ့ဘဲ ကလေးသုံးယောက်ကိုလည်း ပြုစုစောင့်ရှောက်နေရဆဲဖြစ်သည်။ ဂီတဆရာက အဆင်ပြေပါသည်။ သူမသည် နှစ်အနည်းငယ်အတွင်း ငွေစုပြီး နှစ်အနည်းငယ်အကြာ ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုများရှိလာပြီးနောက် သူမသည် စီးပွားရေးလုပ်ငန်းသို့ ဝင်ရောက်တော့မည်ဖြစ်သောကြောင့် အဆင်ပြေပါသည်။
"ဂီတဆရာတစ်ယောက်အတွက် လိုအပ်ချက်တွေက ဘာတွေလဲ။ ဒီနယ်ပယ်မှာ မေဂျာတစ်ခုလိုသလား"
ချင်ရှီးက မေးသည်။
"ဒါက မလိုအပ်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် မင်းမှာ ဂီတစွမ်းရည် ရှိရမယ်"
ကျောင်းအုပ်ဝမ်က ပြုံးပြီး ပြောလိုက်သည်။
ချင်ရှီးက ပြုံးလိုက်သည်။ ယွမ်ရှိန်(မူလကိုယ်)က အသံအရမ်းကောင်းသည်။ သူမ အရင်တုန်းက သီချင်းဆိုတာက မဆိုးဘူးမဟုတ်လား။
ချင်ရှီးက ကျောင်းအုပ်ဝမ်ကို ကြည့်လိုက်သည်။
"ဒါဆို ငါ မင်းကို အသံစမ်းပြပေးရမလား"
ကျောင်းအုပ်ဝမ်က ခေါင်းညိတ်ကာ လက်ကိုမြှောက်၍ သီချင်းဆိုခိုင်းလိုက်။သည်။
ချင်ရှီးက လည်ချောင်း ရှင်းလိုက်ပြီး စဆိုသည်။
သီချင်းပြီးဆုံးတဲ့အခါ ကျောင်းအုပ်ကြီးဝမ်တို့သုံးယောက်သား စုပေါင်းလက်ခုပ်တီးကြသည်။
"ငါနဲ့ ငါ့အမိမြေအကြောင်း သီချင်းက ဘာသီချင်းလဲ။ သီချင်းအသစ်ဘဲ။ ရှောင်ချင် မင်းကို နားထောင်ရဖို့ ငါမမျှော်လင့်ထားဘူး။ အရမ်းကောင်းတယ်" ကျောင်းအုပ်ဝမ်က သဘောကျနေ၏။
(* T.N _
ဘာသာပြန်သူရဲ့မုဒ် : ဟုတ်ပါပြီ။ တော်ပါတော့ နင်တို့မျိုးချစ်တာသိပါတယ်ဟဲ့)
ချင်ရှီးသည် သူမနာမည်ကို ခေါ်ပုံပြောင်းသွားသည်ကို ကြားသောအခါ ထိုကိစ္စပြေလည်ကြောင်း သူမသိလိုက်သည်။
"ဂီတဆရာလုပ်လို့ရမလား"
ချင်ရှီးက မေးသည်။
"ကိစ္စမရှိပါဘူး။ အခု မင်းအတွက် ငါလုပ်ပေးမယ်"
ကျောင်းအုပ်ဝမ်က သူ့လက်ကို ဝှေ့ယမ်းပြီး အလွန်ရွှင်လန်းနေသည်။
ချင်ရှီးသည် ဂီတဆရာတစ်ယောက်ဖြစ်လျှင် ပိုကောင်းမည်ဖြစ်ပြီး သူမသည် လီချန်းချန်နှင့် ငြင်းခုံနေစရာမလို၍ ပျော်ရွှင်ပြီး စိတ်အေးလက်အေး ဖြစ်နေသည်။
လုပ်ထုံးလုပ်နည်းများ လျင်မြန်စွာပြီးမြောက်ပြီးနောက် ချင်ရှီးသည် သူမ၏မျက်နှာပေါ်တွင် ပြုံးရွှင်စွာ ကျောင်းမှထွက်လာခဲ့သည်။ အပြန်လမ်းတွင် သူမသည် လီချန်းချန်နှင့်တွေ့ဆုံခဲ့ရသေးသည်။ သူမ၏အမူအရာမှာ အနည်းငယ်ထူးဆန်းနေသည်ကိုတွေ့လိုက်ရသဖြင့် ချက်ချင်းဆိုသလိုပင် သူမနှုတ်ခမ်းကို ပြုံးပြလိုက်သည်။
"အယ်... ဒီမိတ်ဆွေလေးက လီချန်းချန် မဟုတ်လား"
ချင်ရှီးက ဦးစွာ လှမ်းပြောလိုက်သည်။
"စကားမစပ် မင်းသတိပေးချက်ကို ရပြီးပြီလား။ ငါတို့ ပြိုင်စရာ မလိုတော့ဘူး"
လီချန်းချန်သည် ချင်ရှီး၏ ပြုံးနေသော မျက်နှာကို ကြည့်ကာ စိတ်ထဲမှာ ရွံရှာသွားသလိုခံစားရကာ သူမ ပြုံးကာ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။
"သိပြီးပြီ။ မင်းဘာလို့ ရုတ်တရက် စိတ်ပြောင်းသွားတာလဲ"
ချင်ရှီးက အနည်းငယ်ပြုံးသည်။
"ဂီတဆရာတွေက ရှားပါးနေတယ်လေ။ ဒါဆို ငါသွားလိုက်ဦးမယ်နော်"
'ဒါကြောင့် သူမက အင်္ဂလိပ်ဆရာရာထူးကို ပေးလိုက်တယ်ပေါ့'
လီချန်းချန်သည် ပစ္စည်းများကို ကိုင်ထားရင်း လက်ကို တင်းတင်းဆုပ်လိုက်သည်။
လီချန်းချန်သည် ချင်ရှီးက သူမကိစ္စတွေကိုမသိပေမဲ့ ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိပြောတာကိုတော့ သူမခံစားမိနေတုန်းပင်။
'ပိုလွယ်တာမို့ အဲဒါကို ရွေးတာလား။ ကလေးသုံးယောက်ကို ပြုစုရတာ ပင်ပန်းနေပေါ့လေ'
လီချန်းချန်က ချင်ရှီး ပြန်ထွက်သွားတာကိုကြည့်ပြီး သူမမျက်နှာပေါ်က အပြုံးက လုံးဝ ပျောက်ကွယ်သွားသည်။
ဇာတ်ညွှန်းအရ လုကျဲ့ထျန်းသည် လာမည့်နှစ်တွင် လီချန်းချန်ကိုလက်ထပ်တော့မည်ဖြစ်ရမည်ကို အဘယ်ကြောင့် ရုတ်တရက်လက်ထပ်ခဲ့ရသနည်း။
လီချန်းချန်က မျက်မှောင်ကြုတ်ပြီး ခေါင်းငုံ့ကာ စာအုပ်ထဲက ဇာတ်ကွက်ကို ပြန်သတိရဖို့ ကြိုးစားပေမဲ့ "ချင်ရှီး" က ဘယ်သူလဲဆိုတာ သူမ မရှာနိုင်ခဲ့တဲ့အတွက် သူမရဲ့အမူအရာက ပိုလို့တောင် ရုပ်ဆိုးသွားသည်။
“စာအုပ်တစ်အုပ်ကတစ်ဆင့် ရောက်လာတာဖြစ်နိုင်သလား”
_***_
T.N _ ချင်ရှီးကူးပြောင်းလာတဲ့ မိန်းကလေးရဲ့ဘဝက စာအုပ်တစ်အုပ်ဆိုရင် လုကျဲ့ထျန်းရဲ့ဘဝကလည်း အခြားသီးသန့်စာအုပ်ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။
