ကြက်သခင် နျဲ့ပုဖန် (Complete ✅)

Chapter 27

Chapter-27
မိတ်ဆွေအသစ်
......................

ဇင်ဘာသာရေး စာပေကျမ်းဂန်တွေ၊ ဘာသာတရားမှာ သက်ဝင်ယုံကြည် မွေ့လျော်နေခြင်း၊ သူသည်ဗုဒ္ဓ၏ အရိပ်အာဝါသအောက်မှာ သက်ဝင်ယုံကြည်နေထိုင်သူတစ်ဦး ဖြစ်ချေသည်။ ဗုဒ္ဓ၏ အဆုံးအမဖြင့် ပေါက်ဖွားလာသောစိတ်သည် အလိုကြီးခြင်းမရှိ တင့်တိမ်ရောင့်ရဲတတ်ရမည်။ တည်ကြည်ငြိမ်းချမ်းရမည်။ သူသည် မိသားစု၏မျှော်လင့်ချက်တစ်ခု ဖြစ်သော်လည်း ဂုဏ်ပကာသနတွေကို ဂရုမစိုက်မတွယ်တာသော စိတ်ဖြင့်နေထိုင်သူဖြစ်၏။

သူသည် ဘုရင်ဧကရာဇ်၏ အကြီးဆုံးသားတော်ဖြစ်လင့်ကစား အာဏာကို မမက်မောပေ။ စစ်မက်ကိုလည်း မလိုလားပေ။ အားလုံး၏ ကဲ့ရဲ့ခြင်း ချီးမွမ်းခြင်းများကိုလည်း မျက်တောင်တစ်ခတ်မျှသာ ကြည့်တတ်သူဖြစ်သည်။ ကီလေသာအာရုံ ကာမဂုဏ်တို့မှ ကင်းလွတ်ရာ  ဗုဒ္ဓ၏ အရိပ်အာဝါသအောက်၌သာ ပျော်မွေ့၍ လောကီသတ္တဝါများကို လျစ်လျူရှုထားသူ ဖြစ်လေသည်။

သူ့ဘဝတွင် ဒဏ္ဍာရီလာ ပညာရှိကြီးပွားပေါင်၏  ရတနာသိုက်မှလွဲ၍ သူ့နှလုံးသားကို လှုပ်ခါနိုင်စေသောကိစ္စ မရှိခဲ့ဖူးပေ။ ရှားပါးပြီး အဖိုးတန်သောကျောက်မြတ်ရတနာများကို သူစိတ်ဝင်စား၍ မဟုတ်၊ ပညာရှိကြီးပွားပေါင် စုဆောင်းထားသည့်  အဖိုးမဖြတ်နိုင်သော ဗုဒ္ဓ ဂန္တဝင် စာပေအမျိုးမျိုးနဲ့ ကမ္ပည်းစာတို့ကို တပ်မက်မိသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် သူသည် ဤရတနာရှာဖွေရေးကိစ္စကို လက်ခံကာ သော့ကိုယူ၍ ဤတောင်ပေါ်ရွာလေးသို့ တစ်ကိုယ်တည်းထွက်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

သည့်အပြင် သူသည် လူစိမ်းများနှင့် ထိတွေ့ဆက်ဆံရသည်ကို မကြိုက်။ အမြဲလိုလို တစ်ကိုယ်တည်းနေတတ်သည်။ ခရီးဝေးသွားရင်တောင်မှ ဘယ်သူမှမမြင်အောင် သီးသန့်နေတတ်သည်။ နောက်ပြီး သူ၏ 'အလင်းကိုယ်ဖျောက်သိုင်း' ပညာသည် ကမ္ဘာပေါ်တွင် အတုမရှိဖြစ်သည်။ သူကိုယ်တိုင်မတွေ့စေချင်သ၍ လူတွေသူ့ကို မြင်ရမည် မဟုတ်ပါ။

သို့ရာတွင် သူ ဤကြက်သိုက်ရွာကလေးကို စတွေ့ကတည်းက အတွေးတစ်မျိုး တွေးမိသည်။
ဤရွာသည် အပြင်ပန်းကြည့်ပါက သာမာန်တောင်ပေါ်ရွာလေးတစ်ရွာ ဖြစ်ပေမယ့် နေရာတိုင်းတွင်ထူးဆန်းနေ၏။ ရွာထဲတွင် သူ ကိုယ်ရောင်ဖျောက်နေပေမယ့် သူ့ကို တစ်ခုခုက ကြည့်နေသောအရိပ်အယောင်မျိုး အမြဲခံစားရလေသည်။ မကြာမီတွင် သူ့ကို ခြေရာခံနေသောသူများမှာ ရွာရှိ ကြက်များဖြစ်ကြသည်ကို သိလိုက်ရ၏။ ကြက်သိုက်ရွာရှိကြက်များသည် သွက်လက်၍ အကဲဆက်ကြသည်၊ကြက်တို့သည် သူ့အနားသို့ ခဏခဏရောက်ရောက်လာသည်ကို ကြုံရ၏။