Chapter 80

1.6K 154 5

by Doh_Clover

by Doh_Clover

Chapter - 80
အချစ်အတွက် တိုက်ပွဲ အပိုင်း - ၄

ဖူရှန်း ဘုရားကျောင်းတွင် တိုင်းပြည်၏ ဆရာသခင် ဖန်းလုံ သည် ဧကရာဇ် မင်းမြတ်၏ အမိန့်ကို လက်ခံရရှိလာပြီးနောက် "ဝူရန်ဖုန်း" ပျောက်ဆုံးသွားကြောင်း ဟော်ရှန် ဆီမှသတင်း ကြားလိုက်ရသည်။ ဧကရာဇ်မင်းသည် သူခိုး၏ နေရာကို စုံစမ်းထောက်လှမ်းရန် အကူအနေနဲ့ သူ၏ အသစ်လက်ခံထားသော ဘုန်းတော်ကြီး ဝေရှောင်ပေါင် ကို သူ့ဘေးတွင်ထားရန် စီစဉ်ခဲ့၏။

"ဝေရှောင်ပေါင်တဲ့လား" ဖန်းလုံ သည် သစ်သားခုံပေါ်တွင် လှဲလျောင်းပြီး ရယ်မောလိုက်သည်။ သည်ကောင်က တကယ် ဒုက္ခပေးတဲ့ကောင်ပဲ။ တစ်နာရီ၊ နှစ်နာရီသာသာ အချိန်အတွင်းမှာ သူ့ကို ဧကရာဇ်က ခေါ်ဆောင်သွားခဲ့တယ်။ အမည်တုကိုတောင် သတ္တိရှိရှိ သုံးစွဲခဲ့တယ်။
လောကြီးမှာ ပျော်ပျော်နေရတာကို ပျင်းနေသလား။

"ဆရာသခင်ရေ'' ဟော်ရှန် က စိုးရိမ်တကြီးနဲ့ အော်လိုက်သည်။

"အဆင်ပြေပါတယ်၊ သူ့ကို စိတ်မပူပါနဲ့" ထိုသူနဲ့ ခဏလောက်သာ ဆက်ဆံခဲ့ပေမယ့် ဖန်းလုံ က သည်လူ လွယ်လွယ်နဲ့ သေမှာမဟုတ်ဘူးဆိုတာ အလိုလို ခံစားမိသည်။ ဧကရာဇ်က ၎င်းအပေါ် ဘယ်လို ဆက်ဆံမလဲဆိုတာကို သူ တကယ်ပဲ မြင်ချင်မိတယ်။

''ဧကရာဇ်မင်းက မင်းကို သူ့ရဲ့အပါးတော်မြဲစာရေးဆရာအဖြစ် ရာထူး ချီးမြှင့်လိုက်တာ အရမ်းဂုဏ်ယူစရာ ကောင်းတယ်၊ မင်း ဧကရာဇ်မင်းမြတ်ရဲ့ကြင်နာမှုကို လေးစားသင့်တယ်''
မိန်းမစိုးက နျဲ့ပုဖန်ကို အခန်းတစ်ခုသို့ ခေါ်သွားကာ "သွား..ရေချိုးပြီး အဝတ်အစာတွေလဲလိုက်။ မင်းအဝတ်အစားတွေ ပြင်ထားပြီးသား"

နျဲ့ပုဖန် က အဝတ်အုပ်ကို ယူပြီး နှိမ့်ချစွာ မေးသည် "ကုန်းကုန်း၊ စာရေးဆရာက ဘာလုပ်ရတာလဲ"

ကုန်းကုန်းကလည်း ဘာမှမေးခွန်း မထုတ်တော့ပဲ ပြန်ဖြေသည်။

"အဓိကအနေနဲ့ ဧကရာဇ်မင်းမြတ်ရဲ့ မိန့်ဆိုချက်တွေ နှစ်သက်မှုတွေကို မှတ်တမ်းတင်ထားပေးရတယ်။ ဒါ့အပြင် ကဗျာဖွဲ့တာ ပန်းချီဆွဲတာနှင့် လက်ရေး အလှရေးတာ၊ အမွှေးနံ့သာ ဆက်သတာတို့ လုပ်ရတယ်။ ပြီးတော့ ဧကရာဇ်မင်းမြတ်အတွက် စာအုပ်တွေ စီတန်းပေးဖို့ တာဝန်ရှိတယ်။
ဧကရာဇ် မင်းမြတ်အတွက် ဖတ်ရှုဖို့ စာအုပ်တွေရွေးချယ်ပေးရမယ်။ လိုအပ်ရင် ဧကရာဇ်မင်းမြတ်ကို စာဖတ်ပြရမယ်''

နျဲ့ပုဖန် သည် ကောင်းကင်ကို မော့ကြည့်ကာ နှလုံးသားထဲတွင် ခြောက်ကပ်စွာ ရယ်မောလိုက်သည်။ နန်းတော်မှာ အရည်အချင်း ရှိသူတွေ အများကြီး ရှိရဲ့သားနဲ့ ဧကရာဇ်မင်းက သူလို စာမတတ်သူတစ်ပိုင်းကို စာရေးဆရာအဖြစ် ခန့်အပ်ရန်ရွေးချယ်ခဲ့သည်။
သူက အခြေခံစာလောက်သာ ဖတ်တတ်ပြီး ကွန်ဖြူးရှပ် စာပေများကိုတော့ အသံထွက်ပင် ပီသအောင် ဖတ်တတ်သူ မဟုတ်။

ရေချိုးပြီးနောက် သပ်သပ်ရပ်ရပ် ဝတ်စားထားသော နျဲ့ပုဖန်ကို မိန်းမစိုးက ဧကရာဇ် နန်းတော်သို့ ခေါ်ဆောင်သွားခဲ့သည်။ သူသည် အရှေ့ဝင်ပေါက်မှ မဝင်ဘဲ ဘေးဘက်ခန်းမမှ စတုရန်းမီတာ သုံးဆယ် သို့မဟုတ် လေးဆယ်ထက် မပိုသော အခန်းကျဉ်းလေးထဲသို့ ဝင်ခဲ့၏။ အခန်း၏ ပရိဘောကများသည် အလွန် ရိုးရှင်းပြီး စားပွဲခုံ၊ ထိုင်ခုံ၊ သလွန်နှင့် စာပေ ရတနာ လေးပါးသာ ရှိသည်။ (TN- စာပေ ရတနာ လေးပါး = မှင်တံ၊ မှင်၊ စက္ကူ၊ မှင်ကျောက်)

"ဧကရာဇ်မင်းက အိပ်ခန်းထဲမှာရှိတယ် မင်း ဒီမှာ နေရမယ်။ ဧကရာဇ်မင်းက မင်းကို မခေါ်ရင် တိတ်တိတ်လေးနေပြီး မှတ်တမ်းတွေ ရေးနေပါ" မိန်းမစိုးက မှာသည်။

ဧကရာဇ်မင်း အိပ်ရာဝင်ရင် မင်းကို တခြားမိန်းမစိုးတွေ လာခေါ်လိမ့်မယ်။ လက်ရေးလှ စာလုံးတွေ ပန်းချီမှန်သမျှကို စနစ်တကျ လေ့လာထားရမယ်။ ပြီးတော့ ဧကရာဇ်မင်းမြတ်အတွက် သင့်လျော်သော စာအုပ်ကို ရွေးချယ်ပြီး ဘယ်ဘက်အပေါ်ထောင့်က စင်မှာ ထားရပါမယ်။ ယေဘုယျအားဖြင့် ဧကရာဇ် ဖတ်ပြီးသား စာအုပ်တွေကို ညာဘက်အပေါ်ထောင့်စင်မှာ ထားတယ်''

အိုး။ နျဲ့ပုဖန်သည် ဤသေတ္တာနှင့် တူသည့် အခန်းငယ်လေးကို ကြည့်ကာ မျက်နှာရှုံ့မဲ့နေသည်။ သူ သည်မှာ တနေကုန် နေနေရရင် ရက်အနည်းငယ်အတွင်း အသက်ရှူကျပ်ပြီး သေသွားနိုင်တယ်။

ဒါ့အပြင်၊ ဧကရာဇ်မင်းရဲ့ အမှတ်တရ ပစ္စည်းတွေနဲ့ အဖိုးတန် စာရွက်စာတမ်းတွေကို မထိရဘူး''
ကုန်းကုန်းက ထပ်မံ မှာကြားသည်။

နျဲ့ပုဖန် က ပြုံးပြီး "ငါ သေချာပေါက် အဲဒါတွေကို မထိပါဘူး" လို့ ပြန်ဖြေသည်။

မိန်းမစိုးက ခေါင်းညိတ်၏။
ဒါတွေ အကုန်လုပ်ပြီးရင် မင်း အနားယူနိုင်ပြီ။ မင်းနေရမယ့် နေရာကို တစ်ယောက်ယောက်က ခေါ်သွားလိမ့်မယ်။ နံနက် ၁ နာရီနဲ့ ၃ နာရီကြားမှာ ဧကရာဇ်မင်းရဲ့အိပ်ဆောင်မှာ မင်းက စောင့်ကျပ်နေရမယ်။ တစ်ခါတရံ ဧကရာဇ်မင်းက ဥယျာဉ်တော်ဆီကို လမ်းလျှောက်ထွက်တဲ့အခါ စာအုပ်စာပေဖတ်သံ ကြားရဖို့ ဒါမှမဟုတ် စကားစမြည်ပြောတာကို နားထောင်ရန် တစ်ခါတစ်ရံ တောင်းဆိုလိမ့်မယ်။
အခု ရာထူးက မင်းအတွက် ယာယီပဲ ဆိုပေမယ့် အပြောအဆို၊ အပြုအမူတွေကို သတိထားဖို့လိုအပ်တယ်။ဘယ်လို အမှားမျိုးကိုမှ ငါ ခွင့်မပြုဘူး''

ဤအခိုက်အတန့်တွင် မိန်းမစိုး တစ်ယောက်သည် အပြင်မှ ဝင်လာပြီး ဧကရာဇ်မင်း ပြန်လာပြီ။ ဒီညတော့ ရှီကျင်း ရှိမှာ နေမှာ မဟုတ်ဘူး"
(TN: ရှီကျင်း = ကိုယ်လုပ်တော်၏ နေအိမ်တွင် နေထိုင်ခြင်း)

နောက်ဆုံးတွင် မိန်းမစိုးက နျဲ့ပုဖန်ကို ထားခဲ့ပြီး နောက်ထပ် သတိပေးချက် အနည်းငယ်ပေးပြီးနောက် ထွက်သွားခဲ့သည်။

အခြားသူများ ထွက်သွားပြီးနောက် နျဲ့ပုဖန်သည် ပေါ့ပေါ့ပါးပါး လှဲလျောင်းကာ နံရံပေါ်ရှိ ပြတင်းပေါက်လေးကို ကြည့်ကာ ငြီးငွေ့နေ၏။

ရုတ်တရက် သူ့ နားက အသံတွေကို ကြားလိုက်ရသည်။ အဝေးမှ အနီးသို့ နီးပပ်လာသော လူပေါင်းများစွာ၏ ခြေသံကို ကြားလိုက်ရပြီး အစေခံများ၏ နှုတ်ခွန်းဆက်သံနှင့် အဝတ်လဲနေသည့် အသံကို ကြားလိုက်ရ၏။

ခဏအကြာတွင် လူ အနည်းငယ် ထွက်သွားကာ နန်းတော်သည် တိတ်ဆိတ်သွားလေသည်။

"ဝေရှောင်ပေါင်၊ ထွက်လာခဲ့''

ဧကရာဇ်က တည်ကြည်သော အသံ ဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

နျဲ့ပုဖန် သည် ဖြည်းညှင်းစွာ ထရပ်ကာ အခန်းငယ်အနောက်မှ ထွက်လာခဲ့၏။ ကုန်းကုန်း သင်ပေးသော ကျင့်ဝတ်နှင့်အညီ ကုလားထိုင်ပေါ်တွင် ထိုင်နေသော ဧကရာဇ်မင်းအား ဦးညွှတ်ဦးချသည်။

ဧကရာဇ်မင်းသည် သူ့ကို အပေါ်အောက် ခြုံငုံကြည့်ကာ ပြုံးလျက် "ဒီလို ဝတ်ထားတော့လည်း ရုပ်ရည်က မဆိုးပါဘူး"

နျဲ့ပုဖန်က မဖြေဘဲ နှုတ်ဆိတ်နေခဲ့သည်။

"ပြောပါ၊ မင်း ဘယ်ကလာတာလဲ။ တိုင်းပြည်ရဲ့ဆရာသခင်နဲ့ ဘယ်လိုတွေ့တာလဲ။ မင်းကို ဘာလို့ နန်းတော်ထဲ ခေါ်လာတာလဲ"

နျဲ့ပုဖန်က ဧကရာဇ်ကို တစ်ချက် ကြည့်လိုက်ပြီး
ကျွန်တော် ရှောင်ပေါင်က ရှီရှန်း ဇာတိပါ။ မကြာသေးမီက ကျွန်တော် မြို့တော်ကို ရောက်ရှိလာပြီး တိုင်းပြည် ဆရာသခင်ရဲ့လှည်းထဲကို မတော်တဆ ပြေးဝင်မိခဲ့ပါတယ်။ သူနဲ့က စစတွေ့ချင်းမှာပဲ ရင်းနီးသွားတာကြောင့် ရှောင်ပေါင်ကို နန်းတော်ထဲကို ခေါ်လာခဲ့တာပါ''

"ဒါက ရိုးရှင်းရဲ့လား"
ဧကရာဇ်မင်းသည် ဖန်းလုံ အကြောင်းကို သိသည်။ ထိုသူက စတွေ့တွေ့ချင်းမှာ ရင်းနှီးမှုကို ခံစားရနိုင်မည့်သူမျိုး မဟုတ်ပေ။ အခုမှ စတွေ့ဖူးသူကို ကူညီဖို့ဆိုတာ ပိုလို့တောင် မဖြစ်နိုင်သေးတယ်။

"ဟုတ်ကဲ့ ရိုးရှင်းပါတယ်" နျဲ့ပုဖန်က အခိုင်အမာ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

ဒါဆို မင်းကို သူခိုးအဖြစ်နဲ့ တော်ဝင်အစောင့်တွေက ဘာလို့ ဖမ်းတာလဲ''

နျဲ့ပုဖန် သည်သူ ကံဆိုးခြင်း နှင့် ကြုံဆုံခဲ့ရသည့် အကြောင်းကို ဆက်စပ်ပြော ပြခဲ့သည်။

"မင်း သူ့ အသွင်အပြင်ကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်လိုက်သလား" ဧကရာဇ်က ထပ်မေး၏။

မမြင်လိုက်ပါဘူး''

ဒါပေမယ့် ဧကရာဇ်ဆီမှာ အဲ့အစောင့်ဝတ်စုံ ရှိသရွေ့တော့ အဲ့လူကို ရှာတွေ့မှာ သေချာပါတယ်။ ဒီပြဿနာကို သူ ဝင်မပါချင်တဲ့အတွက် ဧကရာဇ်မင်းက ကိုယ့်နည်းကိုယ့်ဟန်နဲ့ ဖြေရှင်းပါလိမ့်မယ်။

သည့်နောက် ဧကရာဇ်သည် လေးလေးနက်နက် တွေးတောရင်း မျက်ခုံးပင့်လိုက်သည်။

နျဲ့ပုဖန်လည်း ကိုယ့်အတွေးနှင့်ကိုယ်။ အမှန်တကယ်တော့၊ သူ့ နောက်ကြောင်းတွေပေါ်လာမှာ စိုးတာကြောင့် ဘယ်ပြဿနာကိုမှ ဝင်မပါချင်ပါ။ ဝေးဝေး ရှောင်တာ ကောင်းသည်။

"စစ်တုရင် ကစားနည်း သိလား" ဧကရာဇ်က ရုတ်တရက် မေးသည်။

မသိပါဘူး။

"ဂျင်ဘယ်လိုကစားလဲရောသိလား'

မသိပါဘူး။

ဧကရာဇ်က သက်ပြင်းချပြီး သူ့ လက်ကို ဝှေ့ယမ်းကာ ဒါဆို ငါ့ကို စာတစ်ခုခု ဖတ်ပြဦး''

ဧကရာဇ်သည် သလွန်ပေါ်တွင် လှဲလျောင်းနေပြီး စာဖတ်ပြတာကိုစောင့်နေ၏။

နျဲ့ပုဖန်သည် စာအုပ်စင်များဆီသို့ လျှောက်သွားကာ စကားလုံးများစွာ ပါသော စာအုပ်များကို ကျော် ရွေးကာ နောက်ဆုံးတွင် ပန်းချီကားတစ်ချပ်ကို ရွေးလိုက်သည်။

ဧကရာဇ်မင်းထံ ပြန်သွားကာ ပထမ စာမျက်နှာကိုဖွင့်လိုက်၏။ ဟေး၊ အရမ်းမိုက်တယ်။ ဖက်လဲတငင်းပွေ့ဖက်ထားတဲ့ ယောက်ျားနဲ့ မိန်းမ ပုံတူကိုသူတိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်တွေ့လိုက်ရသည်။

"ဘာမှားလို့လဲ။ မင်း ဘာလို့ မဖတ်တာလဲ" ဧကရာဇ်က မေးသည်။

"အရှင်မင်းကြီး၊ မင်း ငါ့ကို ဖတ်စေချင်တာ သေချာလား"

ဟုတ်ပါတယ်၊ ဖတ်ကြည့်လိုက်ပါ။

နျဲ့ပဖန် က လည်ချောင် ရှင်းပြီး နောက်စာစဖတ်သည်။

"အိမ်က မှောင်ပြီး တိတ်ဆိတ်နေတယ်၊ ညက သာယာပြီး ရွှင်လန်းဖွယ်ဖြစ်နေတယ်၊ နှလုံးခုန်မြန်ပြီး ပီတိက အရိုးထဲ နစ်ဝင်နေတယ်''

ဧကရာဇ်၏ မျက်ခုံးများ လှုပ်လာပြီး မျက်လုံးများကို ရုတ်တရက် ဖွင့်လိုက်သည်။

နျဲ့ပဖန် က ဒုတိယ စာမျက်နှာကို လှန်လိုက်ပြီး "ဆင်စွယ် ကုတင်ပေါ်မှာ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် မျက်နှာမူပြီး ရှည်လျားတဲ့ တိုက်ပွဲအတွက် ပြင်ဆင်လိုက်ကြတယ်။ ခန္ဓာကိုယ် နှစ်ကိုယ်လုံးက တစ်သားတည်းဖြစ်ပြီး အမှောင်ထဲမှာ အချင်းချင်းပွတ်တိုက်နေတယ်"

"ခန္ဓာကိုယ်က အထူးရနံ့ကို ထုတ်လွှတ်နေပြီး ပေါင်းစည်းမှုက သဘာဝနဲ့ လိုက်လျောညီထွေပါပဲ"

နျဲ့ပုဖန် က ဖတ်ရင်း ခေါင်းယမ်းခါမိသည်။

"နူးညံ့စွာ ပွေ့ဖက်ထားပြီး ချစ်စဖွယ် အနမ်းများနဲ့နမ်းရှိုက်နေပြပြီး ဤအခိုက်အတန့်မှာ ထင်ရှားလာပါတယ်"

သည့်နောက်တွင်ခြေသံတစ်ခု နှင့်အတူ ဧကရာဇ်မင်းက သူ့လက်ထဲက ရုပ်ပုံစာအုပ်ကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး စာမျက်နှာများကို အေးအေးဆေးဆေးလှန်ကြည့်၏။

"မင်း တကယ် ညစ်ညမ်းပုံတွေကို အခြေခံပြီး ညစ်ညမ်း ကဗျာတွေ ဖန်တီးနေတာလား"

နျဲ့ပုဖန့် က "ဘုရင်မင်းမြတ်က ကျွန်တော့် ကို စကားလုံး မပါဘဲ စာအုပ်တစ်အုပ် ဖတ်ပြပေးရင်ကောင်းမယ် ဆိုလို့ပါ''

"ဒါနဲ့ ဒီရုပ်ပုံတွေပါတဲ့ စာအုပ် တစ်အုပ်ကို ရွေးရသလား"

သည်စာအုပ်က အချိန်အခါနဲ့ လိုက်ဖက်ညီပြီး အထီးကျန်မှုနဲ့ ဒုက္ခတွေကို သက်သာစေဖို့ ပြီးပြည့်စုံပါတယ်။

"ဧကရာဇ်က တိုင်းပြည်ဆရာသခင်က မင်းကို ဘုန်းကြီး အလုပ်သင်အဖြစ် ရွေးချယ်မယ်လို့ ငါတကယ် မထင်မိဘူး။ သူက ဒီလိုအရာတွေကိုအမြဲတမ်း ရှုတ်ချတယ်"

"သူက ဒီကိစ္စတွေကို အထင်အမြင်သေးတာလား၊ ဒီလိုအရာတွေမှာ ကောင်းကောင်းမကျွမ်းကျင်တာလား"
နျဲ့ပုဖန် က တိုးတိုးလေး မေးသည်။

"ဘာကွာခြားလို့လဲ"

"အထင်အမြင် သေးတယ်ဆိုတာက တိုင်းပြည်ရဲ့ဆရာသခင်ဟာ လိင်ကိစ္စကို ရှောင်ကျဥ်တာလား။ ဒါမှမဟုတ် အတွေ့အကြုံ အများကြီး ကြုံဖူးလို့ စိတ်မဝင်စားတော့တာလားဆိုတာ ဆုံးဖြတ်ရခက်ပါလိမ့်မယ်။
ဒါမှမဟုတ် သူက အတွေ့အကြုံမရှိတဲ့ သူဆိုရင်တော့ သူ့ အနားကို ယင်ဖိုရော ယင်မရော မသန်းဖူးတာမျိုး ဖြစ်လိမ့်မယ်။ ဒီလိုဆိုရင် အနာဂတ်မှာ တိုင်းပြည်ဆရာရဲ့မျိုးဆက် မကျန်ခဲ့ပဲ ဖြစ်ပါလိမ့်မယ်၊ ဒီကိစ္စမျိုးကို အရှင်မင်းမြတ်အနေနဲ့အလေးထားပြီး အမိန့်တော် ချမှတ်သင့်ပါတယ်''

ဧကရာဇ်သည် အံသြ၍ စကားမပြောနိုင်။

နျဲ့ပုဖန်က ဆက်ပြောသည်။

''လိင်ကိစ္စကို ထူးဆန်းတဲ့အမြင်နဲ့ မကြည့်ပါနဲ့။ ဒါက အရမ်းလေးနက်ပြီး ဘသာဝတရားအတိုင်းတည်ရှိနေတဲ့ အရာတစ်ခုပါ။ အရှင်က အရာရှိတွေရဲ့ ချမ်းသာမှုကို ဂရုစိုက်တဲ့ သနားကြင်နာတတ်တဲ့ ဘုရင်တစ်ပါးအနေနဲ့ သူတို့ရဲ့ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ကျန်းမာရေးကို ဂရုစိုက်ပေးရပါမယ်''

"အင်း...မင်းပြောတာက အရမ်းမှန်တယ်" ဧကရာဇ်မင်းသည် မေးစေ့ကိုပွတ်ကာ ရေရွတ်ရင်း မျက်လုံးများတွင် စိတ်ဝင်စားမှု အနည်းငယ်ကို မြင်ရသည်။

''မင်း ထင်တာကို ပြောကြည့်။ တိုင်းပြည်ရဲ့ဆရာက ဘယ်လို မိန်းမမျိုးကို နှစ်သက်မလဲ''

''ဒါကတော့ အရှင်မင်းမြတ်က ပိုသိပါလိမ့်မယ်။ အရှင်မင်းမြတ်ဟာ တိုင်းပြည်ဆရာနဲ့ အတူတူကြီးပြင်းလာတာ မဟုတ်ပါလား''

"ဒါပေမယ့် ကိုယ်တော် က သူ မိန်းမတွေကို ကြည့်တာမျိုး တခါမှ မမြင်ဖူးဘူး၊ သူ့မှာ မယားတောင် မရှိဘူး"

''ဒါက အနည်းဆုံး ပြဿနာ နှစ်ခု ရှိပါလိမ့်မယ်''
နျဲ့ပုဖန် က လက်နှစ်ချောင်းထောင် လိုက်ပြီး
''တစ်ခုက သူ့ရဲ့ ခန္ဓာဗေဒ အစိတ်အပိုင်း တစ်ခုခုမှာ ပြဿနာ ရှိနေလို့ပါ။ နောက်တစ်ခုကတော့ သူက ယောက်ျားတွေကို ကြိုက်လို့ပါ''

ဧကရာဇ်သည် နျဲ့ပုဖန်ကို စိုက်ကြည့်ကာ မရေမရာ ရည်ရွတ်လိုက်သည်။

''ယောကျ်ားတွေကို ကြိုက်တာလား''

နျဲ့ပုဖန်က ခေါင်းညိတ်သည်။

ဧကရာဇ်သည် တိတ်ဆိတ်သွားပြန်သည်။

နျဲ့ပုဖန် က ထူးဆန်းနေသလို ခံစားရသည်။ တကယ်တော့ သူဟာ တခြားသူတွေရဲ့အကြောင်းကိုစိတ်ဝင်စားလေ့ရှိသူမျိုး မဟုတ်ပေ။

ဧကရာဇ်က ရုတ်တရက် ဒီလိုပြောလာသည်။

''သူဟာ ဘယ်မိန်းမနဲ့မှ မဆက်ဆံခဲ့တာ နှစ်ပေါင်းများစွာကြာနေပြီ၊ သူ တကယ်ပဲ ယောက်ျားတွေကိုကြိုက်တာ ဖြစ်နိုင်တယ်။ ဒီလိုဆိုရင်ဖြင့် သူ့မှာ လိင်ကိစ္စနဲ့ပတ်သတ်တဲ့ အတွေ့အကြုံ မရှိဘူးလို့ ယူဆလို့ရတယ်၊ ကိုယ်တော် က သူ့ကို အကူအညီ တစ်ခုခု ပေးဖို့ လိုတယ်''

"ဘုရင်မင်းမြတ်က ဘာလုပ်ဖို့ ကြံစည်နေတာလဲ"

"လိင်တူ ဆက်ဆံခြင်းဆိုင်ရာ ကာမ စာအုပ်တစ်အုပ် ပို့ပေးရမယ်''

"အကြံဥာဏ်ကောင်းပဲ" နျဲ့ပုဖန် က လက်မထောင်ကာ ချီးကျူးသည်။

''ဒါပေမယ့်'' ဧကရာဇ်က ထူးဆန်းသော အသံနှင့်ပြောသည်။
''ဒီအထူးကိစ္စကို ဆောင်ရွက်ဖို့ နန်းတော်မှာရှိအမှုထမ်းတွေနဲ့ စာအုပ်အကြောင်းကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဆွေးနွေးပြီး စုဆောင်းဖို့က မဖြစ်နိုင်ဘူး၊ ဒီစာအုပ်ကို အသစ် ပြန်ဆွဲရမယ်''

"အသစ် ဆွဲထားတာလား။ ဒါက အချိန်အများကြီးယူရမယ် မဟုတ်လား"

နျဲ့ပုဖန်က ပြန်ပြောသည်။

''မဟုတ်ဘူး၊ ပန်းချီဆရာကို ခေါ်ပြီး ပန်းချီဆွဲခိုင်းရမှာ။ နန်းတွင်းပန်းချီဆရာ တစ်ယောက်ရဲ့ ကျွမ်းကျင်မှုနဲ့ဆိုရင် ဒါဟာ တစ်ညတာ ကိစ္စပဲ''

နျဲ့ပုဖန်သည် သူ့နှလုံးသားထဲကနေ ဧကရာဇ်အပေါ်ချီးကြူးမိသည်။ ဉာဏ်ပညာနှင့် လိမ္မာပါးနပ်သော ဘုရင်တစ်ပါးအဖြစ် အမြင်ပြောင်းလဲလာခဲ့သည်။
ကြက်ယာတော် ဖောက်ပြန်တာကို သွေးအေးအေးကြည့်နေနိုင်သော ဘုရင်ဟူသည့် သူ၏ ယခင်အထင်အမြင်ကို လုံးဝ ပြောင်းပြန်လှန်ပစ်လိုက်၏။

သူ့ကို ပိုလို့တောင် အံ့အားသင့်စေမယ့် အရာက နောက်ကျကျန်နေသေးပြီး ဧကရာဇ်က ဆက်ပြောလာသည်။

''ဒါပေမယ့် ဒီမတိုင်ခင် ကိုယ်တော် အနေနဲ့ ဒါကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ တွေ့ကြုံခံစားဖို့ လိုတယ်။ နောက်ဆုံး ကိုယ်တော် ကိုယ်တိုင်လည်း ဒီအတွေ့အကြုံ မရှိလို့ ဘယ်လို ပုံစံလဲဆိုတာလည်း မသိပါဘူး။ ဒါက အပျော်သဘော လုံးဝ မဟုတ်ပါဘူး။ တိုင်းပြည်ဆရာအတွက် ကာမရုပ်ပြ စာအုပ်ဆွဲဖို့ လိုအပ်မယ် ထင်တယ်''

"ဟင်။ ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ အတွေ့အကြုံ ရှိချင်တာလား''
နျဲ့ပုဖန် မျက်လုံးပြူးသွားသည်။

ဧကရာဇ်က သူ့ကို စူးစူးရဲရဲ စိုက်ကြည့်နေသည်။

နျဲ့ပုဖန် က အနည်းငယ်နောက်ဆုတ်ကာ ငြိမ်သက်ဟန်ဖြင့်
"အရှင်မင်းကြီး၊ ဒီရှောင်ပေါင်က လူတစ်ယောက်ယောက်ကို ရှာပေးဖို့ လိုပါသလား''

"ဒီကိုလာပါ" ဧကရာဇ်သည် သူထိုင်နေသောသလွန်၏ ဘေးနားကို ခေါ်သည်။

''မဖြစ်ပါဘူး၊ အရှင်''

နျဲ့ပုဖန်သည် ဆက်လက်၍ ဆုတ်သွားခဲ့သည်။

''ဒီကိုလာ၊ ကိုယ်တော် တတိယအကြိမ် မပြောရစေနဲ့''
ဧကရာဇ်က ခြိမ်းခြောက်သည်။

သို့သော် နျဲ့ပုဖန်သည် အကာရံ နောက်ဘက်ရှိ အခန်းငယ်လေးဆီသို့ အမြန် ပြန်ပြေးသွားခဲ့သည်။
သူအခန်းကို သော့ခတ်ခါနီးဆဲဆဲတွင် အားပြင်းသော အရာက အခန်းတံခါးကို တွန်းဖွင့်ဝင်လာခဲ့သည်။ နောက်အခိုက်အတန့်မှာ ဧကရာဇ်က သူ့ကို ပိတ်ဆို့ပြီး နံရံသို့ ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဖိကပ်လိုက်သည်။

"ငါ ကိုယ်တော်ရဲ့အိပ်ခန်းထဲမှာ ငါကိုယ်တော် အမိန့်ကို ဘယ်သူမှ မဆန့်ကျင်ရဘူး''

''အရှင်မင်းကြီး၊ ဒီ ရယ်စရာကောင်းတဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေကို လွန်လွန်ကဲကဲ လုပ်တာဟာ မှားယွင်းပါတယ်။ ဆင်ခြင်တော်မူပါဦး''

နျဲ့ပုဖန်သည် ဧကရာဇ်အား တရားချဖို့ အတတ်နိုင်ဆုံး ကြိုးစားခဲ့သည်။

"အို၊ တကယ်ပဲလား"

ဧကရာဇ်မင်းသည် နျဲ့ပုဖန်၏ ဆံပင်ကို ဖြည်ချပြီး ဆံနွယ်များကို ဆော့ကစား၏။ ထို့နောက် နှာခေါင်းကို ညင်သာစွာ ညှစ်လိုက်သည်။
လေသံကို နိမ့်ချကာ ...

''ဒါဆို ခုနက ငါ့ကို ရိုင်းစိုင်းတဲ့ စကားလုံးတွေ ရွတ်ပြနေတာ ဘယ်သူလဲ'' ဟု မေးလိုက်၏။

"အရှင်က အဲ့စကားတွေအတိုင်း လုပ်မယ်လို့ ဘယ်သူထင်မှာလဲ၊ ဘုရင်တစ်ပါးရဲ့ ဂုဏ်သိက္ခာနဲ့ အိန္ဒြေက ဘယ်မှာလဲ"

ဆင်သားရေ ကုတင်ပေါ်မှာ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် မျက်နှာချင်းဆိုင်ပြီး ရှည်လျားတဲ့ တိုက်ပွဲအတွက် ပြင်ဆင်ရင်း ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုသည်ပေါင်းစည်း အမှောင်ထဲမှာ အချင်းချင်း ပွတ်သပ်နေကြ၏။

ဧကရာဇ်က ရယ်မောပြီး "ခန္ဓာကိုယ် နှစ်ကိုယ် ပေါင်းစည်းတယ်ဆိုတာ ဘာလဲ၊ မင်း ကိုယ်တော့်ကို သင်ပေးရမယ် မဟုတ်ဘူးလား"

"အရှင်မင်းကြီးဟာ ကောင်းကင်က ချီးမြှောက်ထားတဲ့ ထက်မြက်သော ပါရမီရှင် ဖြစ်ပြီး၊ ကျွန်တော့်လိုနုံအတဲ့သူက သင်ပြပေးဖို့ဆိုတာ မသင့်လျှော်ပါဘူး''

နျဲ့ပုဖန်သည် ကဏန်း တစ်ကောင်လို နံရံဘက်သို့ ရွေ့လျားသွားသည်။

"ကောင်းပြီ။ ဒါဆို ကိုယ်တော် က ဆရာ မပါဘဲ သင်ယူနိုင်မလားဆိုတာ ကြည့်ရတာပေါ့''

ဧကရာဇ်မင်းသည် နျဲ့ပုဖန်၏ လှုပ်ရှားမှုများကို ရပ်တန့်စေကာ ခါးစည်းကို ဖြည်လိုက်ပြီး လည်တိုင်းတစ်လျောက် လက်ညိုးဖြင့် ထိတွေ့နေ၏။

နျဲ့ပုဖန်မှာ တုန်တုန်ယင်ယင်နဲ့ ရုန်းကန်ပြီး ...

''အရှင်မင်းကြီး၊ ကျွန်တော်တို့ နည်းနည်း ဆွေးနွေးကြည့်ရအောင်ပါ၊ ဒီရှောင်ပေါင်ကို ဒီနေ့ လွှတ်ပေးပါ။ မနက်ဖြန် အရှင့်အတွက် သစ္စာစောင့်သိပြီး တိုင်းပြည်ကို အကျိုးပြုမယ့် ကဗျာကောင်းလေးတွေ ရေးပေးပါ့မယ်...အား''

ဧကရာဇ်က နျဲ့ပုဖန် ခြေထောက်ကို ဆွဲလိုက်သောကြောင့် နောက်ကျောလှန်လျှက် လဲကျသွားသည်။ နောက်တစ်ချက်တွင် ဧကရာဇ်က သူ့ ကိုယ်ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ဖိချလိုက်၏။

"ကိုယ်တော့်ဆီ မှာ သစ္စာရှိတဲ့ အရာရှိတွေ အများကြီးရှိတယ်၊ မင်းက သူတို့လို ဖြစ်စရာ မလိုဘူး''

ဧကရာဇ်မင်းသည် နျဲ့ပုဖန်၏ ၀တ်ရုံကို ဆုတ်ဖြဲကာ ဖြူဖွေးသော အစွန်းအထင်း ကင်းသော အသားအရည်ကို ပေါ်လွင်စေသည်။

ထို့နောက် ဧကရာဇ်မင်းက သူ့ အသားအရည်ကိုလက်နဲ့ တို့ထိကာ နှစ်ခြိုက်စွာ ခေါင်းညိတ်၏။
"ဒါဟာ မိန်းမ တစ်ယောက်လောက် မပျော့ပြောင်းပေမယ့်၊ ကြွေသားလို ချောမွေ့ပြီး ခိုင်မာတယ်"

ထို့နောက် အောက်သို့ ဆက်၍ ဆင်းသွားသည်။

''မင်းရဲ့ခါးလျားလေးကလည်း အရမ်းလှတယ်၊ သွယ်သွယ်လျလျလေးနဲ့ တင်ပါးကလည်း နည်းနည်းတော့ သေးပေမယ့် ခံစားလို့ ကောင်းမယ့်ပုံပဲ''

နျဲ့ပုဖန်သည် ပိုင်ရှင်၏ ဖျက်စီးခြင်းကို ခံရမည့် ကြောင်တစ်ကောင်ကဲ့သို့ တွန့်လိမ်ကာ လှည့်ပတ်ရုန်းကန်နေသည်။ ကွက်လပ်တစ်ခုကို မြင်တိုင်း ရုန်းထွက်ဖို့ ကြိုးစားပေမယ့် အချိန်တိုင်း ပြန်ဖမ်းမိခဲ့သည်။

ဧကရာဇ်သည် အစက အနည်းငယ်စိတ်ဝင်စားရုံမျှသာဖြစ်သော်လည်း ဤ အလှည့်အပြောင်းအားလုံးက စိတ်အားထက်သန်မှုကို ခံနိုင်ရည်အဆုံးထိ မြှင့်တက်စေခဲ့သည်။

သူသည် ခေါင်းငုံ့ကာ နျဲ့ပုဖန်၏ ကိုယ်သင်းရနံ့လေးကို သေချာစွာ ခံစားလိုက်၏။
နျဲ့ပုဖန်၏ ရနံ့သည် မိန်းမများထံမှရသော ပေါင်ဒါနံ့ ပန်းရနံ့များနှင့် မတူပဲ နေရောင်ခြည်နွေးနွေးအောက်တွင် လတ်ဆတ်သော လေပြေမှ ရရှိသော သစ်တောကဲ့သို့ ရနံ့မျိုးရှိနေသည်။ ပထမအကြိမ် အနံ့ခံပြီးကတည်းက စိတ်ထဲမှာ စွဲထင်ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။

ဧကရာဇ်၏ လက်ချောင်းတွေက သူ့ တင်ပါးရဲ့ ကောက် ကြောင်းတွေအတိုင်း လိုက်ကာ လျှို့ဝှက်ဧရိယာထဲကို စိမ့်ဝင်သွားပြီး လက်ချောင်းတွေကို စုပ်နိုင်သမျှ စုပ်ယူထားသော တင်းကျပ်တဲ့ ပူနွေးမှုကို ချက်ချင်း ခံစားလိုက်ရသည်။

နျဲ့ပုဖန်က နောက်ပြန်ဆုတ်ကာ ဧကရာဇ်၏ လက်ချောင်းများကို ညှစ်ထုတ်လိုက်သည်။
သို့သော် သူ ဧကရာဇ်အား ရဲရဲ မပြုဝံ့ပေ။ နောက်သို့ အနည်းငယ် ထပ်ဆုတ်ကာ ဧကရာဇ်၏ ရင်ဘတ်ကို တွန်းထုတ်လိုက်၏။

သို့ရာတွင် ဧကရာဇ်မင်းသည် နျဲ့ပုဖန် ခြေထောက်ကို ဆွဲကိုင်ကာ အတင်းဆွဲခွာ၍ အပေါ်က သူ့ခြေထောက်များဖြင့် ထပ်၍ ဖိကပ်ထားလိုက်သည်။

ဤ မင်အင်ပါယာ၏ ဧကရာဇ်ကို လူအများက "အချစ် ဧကရာဇ်" ဟု ခေါ်ကြောင်း နျဲ့ပုဖန် မသိခဲ့ပေ။ ဧကရာဇ်သည် အကျင့်ပျက်မှုရှိသော်လည်း၊ တိုင်းပြည်ကို အုပ်ချုပ်ရာတွင် အရည်အချင်း ရှိကာထူးချွန်ထက်မြတ်သူအဖြစ် ကျော်ကြားတာကြောင့် ထိုမျှ အကျင့်ပျက်သည်မှာ စာမဖွဲ့လောက်ပေ။
သူ စိတ်ဝင်စားတဲ့ အလှတရား တစ်ခု ရှိနေသရွေ့ ထိုသူကို အပိုင်ရယူဖို့ နည်းလမ်းရှာလိမ့်မယ်။ ကံကောင်း ထောက်မစွာ၊ သူသည် အိမ်ထောင်သည် အမျိုးသမီးများအပေါ်မှာတော့ မည်သည့်အခါမှ မလုပ်ဆောင်ခဲ့ပါ။

နန်းတော်ထဲတွင် မောင်းမမိသာန် နန်းဆောင်တွင် အပျော် သက်သက် ကစားခြင်းများ ရှိသော်လည်း အပြင်ဘက်တွင် သတိတရားဖြင်် တည်ကြည်စွာ ကျင့်ဝတ်များ လိုက်နာသည်။ သူ၏ အပျော်အပါး လိုက်စားလိုသော သဘာဝအပေါ် ထိန်းချုပ်မှုမှာအတိုင်းအတာ တစ်ခုအထိ ရှိသည်ဟု မှတ်ယူနိုင်ပါသည်။ ထို့အတွက်ကြောင့် တာဝန်ရှိသူများကလည်း ပြင်းပြင်းထန်ထန် သတိပေးခြင်း မပြုခဲ့ပေ။

နျဲ့ပုဖန် သည် သူ စိုက်ထားသည့် အရာကို သူရိတ်သိမ်းနေခဲ့ရသည်။
အထီးကျန် နက်ရှိုင်းသော ညတွင် အချစ် ဧကရာဇ်မင်းထံပါး၌ ကာမဂုဏ် ကဗျာများ ရွတ်ဆိုကာ ယောက်ျားများကြားက အိပ်ယာကိစ္စများကိုပင် မကြောက်မရွံ့ ပြောဆိုမိခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
တစ်စုံတစ်ယောက်၏ သိချင်စိတ် ပြင်းပြလာဖို့ မျှော်လင့်ခဲ့သော်လည်း၊ အကျင့်ပျက်သောဧကရာဇ်နှင့် မကောင်းသော ရွာသူကြီး တစ်ဦး ထိပ်တိုက်တွေ့သောအခါတွင် ဤ လျှပ်စီးလက်ပြီး မီးတောက်လောင်နေသည့် အခြေအနေမျိုးမှာ လုံးဝ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ ဖြစ်နေ၏။

နျဲ့ပုဖန်သည် အလွန်တရာမှ မရိုးသားသူဖြစ် သော်လည်း အိပ်ရာကိစ္စနှင့် ပတ်သက်၍ သူသည် ဤဧကရာဇ်မင်းနှင့် ယှဥ်ပြိုင်ရန် ဝေးကွာနေသေး သည်။ ကျွမ်းကျင်သော ကြိုတင် နှိုးဆွမှုပြီးနောက်မှာပင် သူ့ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး ပျော့ခွေသွားကာ အသိစိတ်များ မှုန်ဝါးလာသည်။

ဧကရာဇ်မင်းသည် ရုတ်တရက် ထိုးသွင်းလိုက်သည်၊ လုံးလုံးလျားလျား ညှစ်စုပ်ထားသည့် ခံစားချက်က သူ့ကို မူးဝေစေပြီး အထွတ်အထိပ်သို့ အချိန်မရွေး ရောက်သွားစေနိုင်သည်။ ၎င်းခံစားချက်မှာ စိတ်ကြွဆေးပြား သုံးစွဲထားရသလိုပင်ဖြစ်သည်။ သူသည် မူလကတည်းက အလွန်စွမ်းဆောင်ရည် ကောင်းမွန်ပြီး သူ၏ အရာက သာမန်လူများထက် များစွာ ရှည်လျားသည်။ အမျိုးသမီးအနည်းငယ်သာ သူ့ကို စိတ်ကျေနပ်အောင် စွမ်းဆောင်နိုင်ခဲ့သော်လည်း ယခုတစ်ကြိမ်တွင် သူသည် အခြား အမျိုးသား တစ်ဦးနှင့် ပျော်ရွှင်မှုကို ခံစားခဲ့ရသည်။

သည်လို တွေးကြည့်တော့ သူက ပိုလို့တောင် စိတ်လှုပ်ရှားသွားပြီး သည်ယောကျ်ားက လွဲရင် တခြားတစ်ယောက်နဲ့ တက်ဆံဖို့ မကြိုးစားချင်တော့ပေ။

ကျဉ်းမြောင်းသော အခန်းကျဉ်းလေးထဲတွင် ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုသည် ရောနှော ရှုပ်ထွေးကာ အော်သံများနှင့် လေးလံသော အသက်ရှုသံများ ပဲ့တင်ထပ်နေသည်။ စားပွဲငယ်သည် မှောက်လျက်သား၊ အဝတ်အစားများ ရှုပ်ပွနေပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင်လူ နှစ်ဦးမှာ ပက်လက်လှန်ကာ တိုက်ပွဲက ပြင်းထန်လှသည်။

တံခါး အပြင်ဘက်ရှိ မိန်းမစိုးသည် မျက်နှာအမူအရာ တစ်ချက်မှ ပြောင်းလဲခြင်း မရှိပဲ နန်းဆောင် အတွင်းမှကြားနေရသော မရေရာသော ဆူညံသံများကို အကျယ်တဝင့် မှတ်တမ်းတင်နေခဲ့လေ၏။