Napoli'de Bir Gece | Gecedeki Aşk Serisi - II ღBİTTİღ

❅ Napoli'de Bir Gece | 48/3

-48/3-

❝Lâl❞

Dakikalardır gözlerime bakan adam ne dediğimi anlayamamış gibi görünüyordu. Ya da inanamaz hâldeydi, bilemiyordum. "Lâl, sen ne dediğinin farkında mısın?"

"Farkındayım. Hiç bu kadar farkında olmamıştım." Hâlâ şoku atlatamamış olan adamın yüzüne bakıyordum. "Katerina'nın söylediklerini çok düşündüm Valentino. Aramızda gizli saklı hiçbir şey kalsın istemiyorum. Diğer kadınların bilip benim bilmediğim bir şey kalmamalı. Kimse kullanamamalı bunu bize karşı. Katerina ne biliyorsa, ne yaşadıysa ben de deneyimlemek istiyorum. Dış dünyandan çok iç dünyanı görmek istiyorum. Senin benden önceki dünyanı tanımak istiyorum."

Önümden geçip giderken başını iki yana sallıyordu. "Bu mümkün değil." Adımları camın önünde duraksadı. Mantıksız bir şey olduğunu düşünüyordu ve asla bunu gizlemiyordu.

"Neden mümkün olmuyor?"

"Çünkü bu deli saçması!" Ellerini yana açmış patlarken nefes alıp sakinleşmeye çalıştı. "Lâl, ben hiçbir zaman sana o şekilde davranmayı düşünmedim. Canını acıtmak istemedim."

"O kadınların benden farkı neydi Valentino? Neden benimle bunu yapmak istemiyorsun?"

"Anlamıyorsun, Lâl. Bu öyle bir şey değil. Bunun ne kadar ciddi bir şey olduğunun farkında bile değilsin."

"Valentino, ben istiyorum." Ellerim omuzlarını kavradı ve gözlerine kararlılıkla baktım. "Ben, istiyorum. Anladın mı?"

"Lâl..."

"İlişkimiz türlü sınavlardan geçti, geçmeye de devam ediyor. Bazılarından zorlanarak geçsek de geçtik, hâlâ bir aradayız. Ben artık aramızda sır, gizli saklı, gizem olsun istemiyorum. Birbirimizin tüm yüzlerini deneyimleyelim istiyorum."

"Benim artık öyle bir yüzüm yok. Benim öyle bir hayatım, o tür isteklerim yok." İsteğimi anlamlandırmaya çalışarak yüzüme baktı ve devam etti. "Lâl, sen bunu aramızda bir mesafe kalmasın istediğin için yapıyorsun ama çok yanılıyorsun. Katerina hâlâ aynı adam olduğumu sanıyordu. Ama ben değiştim. Özellikle seni tanıdıktan sonra çok değiştim. Onun tanıdığı adam değilim artık."

"Tamam işte, ben o eski adamı da tanımak istiyorum. Eğer o adamla tanışsaydım ona da âşık olacak mıydım bilmek istiyorum. Görmek istiyorum Valentino, neden izin vermiyorsun?"

"Çünkü ben o konuyu kapattım."

"Anna bu sebepten öldüğü için mi?"

Duraksadı ve yüzüme baktı. "Ne saçmalıyorsun Lâl?" Bana arkasını dönüp camdan dışarıya baktı. "Alakası yok."

"Anna'nın başına gelenler benim de başıma gelecek diye mi korkuyorsun? Kazara öleceğimden falan mı korkuyorsun Valentino?"

"Hayır." Arkası bana dönük olsa bile sağ elinin alnında gezindiğini görebiliyordum. "Lâl, ben sana o tarzda şeyler hissetmiyorum."

Ona doğru yürüdüm ve kolundan tutup kendime çevirdim. "Bana o tarz şeyler hissetmekten mi korkuyorsun? Hissettikten sonra duramamaktan, sınırını koruyamamaktan mı korkuyorsun? Kendini kontrol edememekten mi korkuyorsun?"

Sessizlikle yüzüme bakan adamın gözlerindeki endişe emarelerini görünce Pietro'nun söylediği şeyler yankılandı kulağımda. Valent'in içindeki canavarı uyandırma, Lâl. O canavarı ehlileştirmek Valentino'nun yıllarına mâl oldu. Emin ol o canavarı uyandırmak istemezsin.

O canavarı uyandırdığımda neler olacağını merak ediyordum çünkü tıpkı Valent'e dediğim gibi, onun en tehlikeli yüzüyle tanıştığımda da ona karşı duygularım aynı kalacak mıydı bilmek istiyordum. Bu merakın beni götürebileceği yeri bilemesem de Pietro'nun sözleri kafamı karıştırmaya devam ediyordu.