Napoli'de Bir Gece | Gecedeki Aşk Serisi - II ღBİTTİღ

❅ Napoli'de Bir Gece | 33

-33-

❝Lâl❞

Kendimi kaçmaya çalıştığım her şeyin merkezinde bulduğumda beni en tedirgin eden şey, kendime ve duygularıma hükmedememek. Ancak ilk defa bu tedirginliği yaşamıyordum. Kollarında uyuduğum adamın yanında eskisi gibi güvende hissediyordum. Olmam gereken yerdeymişim gibi. Ait olduğum yerde gibi. Kısık gözlerimi araladığımda yorgunluktan ne ara sızdığımı bile hatırlamıyordum. Yorucu saatlerdi. Bakışlarım yanımdaki Valent'e döndüğünde onun her zamanki gibi hafif uykusundan saniyeler içinde uyandığını fark ettim. Çarşafı üzerime çekerken dirseğimin üzerinde doğruldum. Meydan okuyan bakışlarla onu baştan aşağı süzdüm ve iç geçirdim. Yanımda uzanan o karizmatik ve çekici adam hâlâ benimdi. Onu kaybetme korkusu beni çılgına çevirmişti ama yine birlikteydik.

Bakışlarımdaki savaş nidalarını görmemiş gibi davranan adam gerindi. "Merhaba."

Yerimde hafifçe kımıldandım ve "Merhaba." diye yanıtladım tembelce. Gözlerimle göğüs boşluğumdaki morartıyı işaret ederek "Don Riccardo, bana ne yaptığının farkında mısın?" diye sordum inlercesine. Yalandan bir şikâyet barındırıyordu ses tonum.

Söylediklerimi ciddiye alan adam hafifçe kaşlarını kaldırarak karşılık verdi. "Üzgünüm, bunun farkında bile değildim." Sağ eli göğüs boşluğumdaki ize gitti okşayarak. "Tamamen kontrolden çıktım."

Başımı salladım, "Tamamen kontrolden çıktın." diye tekrar ettim sözünü onaylayarak.

"Evet."

"Ve bu hoşuma gitti."

Soru dolu bakışlarını gözlerime dikti.
Dizlerimin üstünde emekleyip yanımda uzanan adama doğru yürüdüm ve dizlerinin üstüne oturdum. Yorganın altında özgür kalan erkekliğine uzandı ellerim. Küçük bir iniltiyle "Beni kışkırtma." diye mırıldandı uyarı dolu bir sesle. Sözlerine kulak asmadığımı görünce derin bir nefes aldı kendini tutmaya çalışarak. Avcumun içine aldığım sertlik nabız gibi atarken adam ellerini bana uzatmaya çalışarak "Bunu yapmak istemezsin." diye uyardı.

"Neyi?"

"Beni yeniden kontrolden çıkarmayı."

Onu dinlemedim ve elimde her geçen saniye daha da büyüyen sertliği hareket ettirdim. İleri, geri. İleri, geri. "Beni bilirsin, sonuçlarına katlanamayacağım bir deliliğe imza atmam." Adamın hırıltılı nefesini yutkunmaya çalıştığını gördüğümde yüzümdeki oyuncu gülümsemeye engel olamadım. Nefesi heyecandan gitgide hızlanıyordu. Az önce avuçlarımın gezindiği yerlere şimdi dudaklarım eşlik ediyordu. Bu karşımdaki adamı daha da germişti. Nefesini tutmuş, başını geriye atmıştı inlememek için kendini zor tutarken. Bu kez ağzım ileri geri hareketlerle sertliği sarıyordu. Durumdan memnuniyetini gizleyemeyen adam sağ eliyle saçlarımı kavrayıp ileri geri hamlelerimi hızlandırıp yönlendirmeye başladı. Boğazından hayvani bir inilti çıktığında boşalmak üzere olduğunu anlamam çok sürmedi.

Sağ eli hızla enseme çıktı ve beni öyle bir hızla dudaklarına yapıştırdı ki sersemledim. "Emin ol, mia bella... Sana çok kötü şeyler yapacağım." Bakışlarındaki delici ifade ve gözlerindeki şeytani parıltı neler yapabileceğini gözler önüne seriyordu. Alt dudağımı haşin ve vahşi bir sertlikle emip çekiştirirken elleri kalçamdaki iç çamaşırıma uzanmıştı. Dantelli siyah külodumu çıkarma gibi bir zahmete girmedi, Tazmanya canavarı gibi âdeta parçaladı. İç çamaşırımın gürültülü yırtılma sesiyle gözlerimi kapadım. Avuçları göğüslerimi bulduğunda hamur gibi yoğrulan uçlarım hazla sızladı. Durumu sürüncemede bırakma niyetinde değildim. Bacaklarımı aralayıp aniden üzerine oturdum ve sert bir şekilde onu içime aldım. İkimizin de beklediğinden fazlasıydı, bu yüzden ikimizin de dudaklarından beklenmedik bir ses yükseldi. Kalçalarımı avuçlayıp sıktığında ve beni aşağı yukarı yönlendirdiğinde gözlerim aldığım hazla kaydı. Üzerinde zıplarken kendini bana her itişinde boğazımdan çıkan kontrolsüz sesler adamın boğuk iniltilerine karışıyordu. Zaman mefhumu yok olmuştu sanki. Bu ne kadar sürmüştü bilmiyordum. Sırtım arkaya doğru gerildikçe gerildi. Vücudum yorgunluktan bitmişti. Üzerine yığıldığımda her şey bitti sanmıştım. Hâlim kalmamıştı. Ancak henüz yeni başladığını anlamam çok sürmedi. Bunu Valentino Riccardo'ya meydan okumadan önce düşünmeliydim. Artık çok geçti.