ABS #3: Leopold Scott

Chapter 20: Struck

Noong napansin naming lahat na ang laki ng ipinagbago ni Patrick, sinabi ni Rico na ganoon daw talaga ang tao, nagbabago kapag brokenhearted.

Pinagtawanan ko 'yon. I came to that point na in-invalidate ko si Patrick because he was so stupid to risk his luxury car over a date with a girl he barely knew.

Ang dami niyang ginawa for Melanie, yet walang kamalay-malay si Mel sa lahat ng 'yon. 'Yon bang ang sarap manumbat kay Mel at gusto kong sabihin sa kanyang "Hoy, etong barkada ko, willing gawin ang lahat para lang sa 'yo kahit ang tanga-tanga na ng katwiran nito sa amin."

Pero habang iniisip kong manumbat, parang sumasapol sa akin ang iniisip ko. Lalo tuloy akong napipikon.

Noong nilukot ni Kyline ang warning ko sa kanya, nakipag-bargain pa ako sa utak ko na baka ayaw lang niyang makita ng bayawak na 'yon ang letter kaya niya itinapon.

Pero 'yong kinabukasan, pagbalik namin sa casino, parang wala siyang nabasang kahit na ano?

Ang pait ng tawa ko habang nakatingin sa kanila.

Walang ibang laman ang utak ko kundi gumanti.

Paulit-ulit, kada minutong mawawalan ako ng kausap o wala akong ginagawa, ang gusto ko lang, gumanti at makitang umiiyak si Kyline dahil sa katangahan niya habang ipinamumukha sa kanyang mali siya ng pinipiling lalaki.

Pagkatapos ng ipinakita ni Kyline sa akin, ang gusto ko lang, ma-trace ang Joven na 'yon, alamin ang lahat ng meron siya at isasampal ko 'yon kay Kyline nang harap-harapan.

Minsan, iniisip ko ring baka kaya pang daanin sa tulog lang. Baka saglit lang ang galit ko. Pero araw na ang lumilipas, hindi natatahimik ang loob ko hangga't wala akong nakikitang umiiyak sa harapan ko.

Ipinagpatuloy namin ang pag-iimbestiga kay Joven at kay Kyline. Katwiran ko pa rin, para sa safety ni Ky dahil 'yon ang alam nila. Pero sabi ni Rico, may mali raw sa akin at sa mga impormasyong hinihingi ko. Alam ko ring may mali, pero hindi ko ma-pinpoint kung ano at naiinis din ako roon.

"Based sa aking research," sabi ni Clark habang tutok sa phone niya at may binabasa roon, "nasa Sixty-Niners si Kyline as a part-time waitress."

Nakapalibot kami sa tatlong magkakatabing mesa ng 7-Eleven sa isang kanto sa Malate. Nakayuko pa nga para magkarinigan pa rin kahit hindi masyadong malakas ang usapan. Doon kami pansamantalang tumatambay habang naghihintay dumating ang kikitain namin.

"Maykaya naman sina Ky, di ba?" tanong ni Will.

Ayokong magtanong. Nakikinig lang ako habang dumadampot ng piraso ng Chippy na nakalatag sa mesa.

"Dude, that's the shady part," sabi ni Clark. "Nasa boarding house na kasi nakatira si Ky since last year ng second sem. Ang sabi ng ka-dorm niya sa FE, pinilit daw niya ang mama niya dahil nga, malapit na ang practicum nila at malayo ang Alabang. Mahirap mag-commute."

"She has a point, though," sagot ni Rico.

"I know, may point," segunda ni Clark. "Pero ayon sa chika ng isa ko pang nakausap sa boarding house, kasama niya itong ka-batch niyang si Deborah Salem. At alam n'yo ba kung ano ang ginagawa nitong Salem na 'to?"

Binato agad siya ni Rico ng piraso ng chips. "Of course, wala kaming alam. Kaya ka nga pinakukuwento, right?"

"Dude! That's rethorical! Parang gago naman 'to," naiinis na sagot ni Clark at dinampot ang ibinato ni Rico na chips saka kinain kahit pa nasa mesa na iyon bumagsak.

"Bilis na," naiinip na utos ni Calvin na isa ring nakikinig at hindi sumasagot.

"O, eto na nga ang additional chika, mga buddy." Nagpatuloy ulit siya habang tutok sa phone. "Itong Deborah, pusher din 'to. Pero aside sa pusher, mas madalas daw siyang mag-escort. Escort means babayaran for a night. And according to my reliable resource, a.k.a. client nitong Deborah, may price list na ito ng service, at minsan, tinatangay si Kyline sa mga raket."