ABS #3: Leopold Scott

Chapter 17: Mindset

I really wanted to know how love functions. Saan ang limit, ano ang basis, kailan nada-digest ang idea of love, at paano 'yon nag-a-apply sa mag-asawa at sa anak nila.

You will start to question things from one perspective to another, magkakaroon ka agad ng comparison as to why some have broken families and some are complete.

Love is different than commitment if I were to take the idea technically and rationally, setting the emotions aside.

I love my mom, but reality made it hard for me to accept the truth that I just love her, but I couldn't accept what she'd done the last time I saw her, which resulted in me leaving her and deciding to hide from her. I lost my old phone, so she couldn't call me. I was kicked out of my old boarding house, so walang chance na mahanap din niya ako roon.

I cut the connection—for now. Kasi hindi pa ako ready na makita siya nang hindi ako nadi-disappoint sa kanya.

Not that I didn't want my mama to be happy with someone else, but she never mentioned anyone to me. That alone, ibig sabihin, hindi siya seryoso sa kinikita niyang lalaki. Mas mabigat siguro for me na halos ka-age ko lang ang . . . I dunno. Boyfriend? Fuck buddy? Past time? One-night stand? Yung idea na napapasabi na lang akong, "Ma, halos anak mo na 'yan pinatulan mo pa!"

Nabubuwisit na nga ako kay Daddy, dadagdag pa siya.

Si Sir Bobby pa nga ang nag-explain sa akin na may ginagawa talaga ang matatanda na never naming maiintindihan—kahit pa mali o hindi acceptable ang ginagawa nila. May mga decision silang nagagawa na kahit hindi pabor sa marami, ginagawa nila kasi doon sila masaya kahit pa may apektadong iba. Siguro kasi ang tingin sa akin ni Sir Bobby, bata pa rin. Pero kahit pa bata ang tingin niya sa akin, sa kanya na rin mismo nanggaling na mali ang setup ng parents ko.

Alam niya pero wala siyang magagawa kasi nga, hindi nga naman niya buhay ang buhay ng parents ko para panghimasukan.

Explanation lang ang kailangan ko sa parents ko. Kahit simpleng honesty lang. Delicadeza na lang din bilang dalawang nakatatanda sa bahay at sa akin bilang anak.

Kung wala na talagang pagmamahal na natitira sa kanilang dalawa, at wala na ring respetong naiiwan sa mga katawan nila bilang mag-asawa, maghiwalay na lang sila. Kasi habang tumatagal, lalo lang akong nadi-disappoint . . . lalo lang akong nawawalan ng amor sa essence ng pag-aasawa. Yung nagpakasal lang pero sa iba rin naman pala mapupunta.

Pero ewan ko. Siguro, nasa maling pamilya lang talaga ako napunta.

I knew Tito Ric, daddy ni Rico. He's a one-woman man. And I could see so many reasons why he has to. First of all, ang ganda ni Tita Tess. Ang angelic ng mukha. She's 41, but she looked like in her early 20s. Sa lagay na 'yon, hindi pa siya retokada at moisturizing serum lang ang ibinibigay ni Mama sa kanya bilang client.

Iyon nga lang, terror. Maganda pero nakakatakot.

Tita Tess could make us feel na kapag nambabae si Tito Ric, may headline na tomorrow sa news tungkol sa murdered businessman and Tita would never be sorry for it. Baka ipagmalaki pa niya sa buong Pilipinas bilang achievement kung mangyari man.

Palaban si Tita Tess. Ikaw ba naman ang manggaling sa lupain ng matatapang at nanghahabol ng tabak, kung hindi ka ba naman katakutan.

But that was us and our weird assumptions. Si Tito Ric naman kasi, good example kay Rico kaya nadadala ng kabarkada ko ang behavior bilang family man. Matabil lang ang dila ni Rico kasi real talk ang parents, but he was raised in a very responsible household. Strict but responsible.

And I guess isa na naman sa kabarkada ko ang hihilingin kong sana meron din akong pamilyang gaya ng kay Rico.

Quarter to four nang makarating kami sa Dasmariñas, Makati. Dito nakatira sina Patrick at Rico, at ramdam namin kung gaano kalayo ang agwat ng cost of living nila sa aming magbabarkada, lalo na ni Patrick.