ABS #3: Leopold Scott

Chapter 12: Dark Sides

Rico's dad is rich. Pat's dad is rich. Sa barkada namin, for sure, silang dalawa ang makaka-relate sa isa't isa when it comes to living with a silver spoon in their mouth. Hindi rin naman kami mahihirap, but we're exposed to realities of this country has, and hindi kami ganoon ka-pampered para maging kasing-naïve ni Patrick.

He willingly gave his fucking Lamborghini up, and all of us were panicking.

Because why not?

Una, hindi alam ng daddy niya na pumunta siya sa drag racing.

Pangalawa, bago ang luxury car niya.

Pangatlo, naka-installment ang putang ina.

And most of all, hindi namin alam kung paano 'yon babawiin kasi wala kaming kaide-idea kung ano ang pinasok ni Patrick last night.

Aware ba kami sa drag racing?

We have a TV? We watch movies? Fast & Furious and shit are waving at us?

But Patrick doing it illegally somewhere along the dark part between Pasay and Parañaque?

Baby namin si Pat! And imagine na yung dapat na inaalagaan ninyo, nagsusugal somewhere nang wala kayong kamalay-malay.

Kung puwede lang tumakas ang kaluluwa ko sa katawan, baka iniwan na rin ako.

Alam kong stressed na rin si Rico. Pero nakikita ko namang inuunawa niya ang kabobohan nito ni Patrick. Ako kasi, kahit anong unawa ko, hindi ko maintindihan kung bakit mo ipupusta ang putang-inang Lamborghini mo na installment pa at two years mong babayaran. Kasi putang inang hindi ko mahagilap kung anong utak meron si Pat kaya niya 'yon ginawa kahit gawan ko pa ng analysis, e.

Alam kong maraming kotse si Sir Bobby. Mag-snap lang siya ng daliri diyan, may kotse na agad si Pat.

But the thing is, hindi pa si Sir Bobby ang bumili! Si Patrick mismo!

At para sa isang taong nagpapakahirap magtrabaho at kayamanan ang bawat pisong ibinibigay sa akin, never kong maiintindihan ang ginawa ni Patrick.

Kapag may binili ako, gusto kong mapakinabangan iyon hangga't kaya ng gamit at hindi pa nawo-worn out. Pinipili ko ang gagastusan. Yung klase ng gastos na masasabi kong worth it kasi pinaghirapan ko 'yon.

Pero putang ina talaga, gusto kong manapak ng Patrick Lauchengco ngayon.

Nakakailang draft na ako ng text kay Sir Bobby.

Sir Bobby, sorry po, ipinusta ni Pat yung bagong kotse niya . . .

Deleted.

Sir Bobby, huwag ka sanang magagalit pero kasi si Pat, may ginawang kagaguhan . . .

Deleted.

Sir Bobby, ang bobo po ng anak mo, for real . . .

Deleted.

Nagdadalawang-isip ako kung aamin na ba sa pinasok ni Patrick o hihintayin ko na lang ang plano ni Early Bird.

Seven million in total ang kotse ni Patrick kasama ang interes sa monthly amortization. Nakabayad na siya at least down payment na 1.5 million.

'Tang ina talaga, nagbabanggit pa lang ako ng "million" gusto ko na lang magmura maghapon.

Kahit anong isip ko talaga, hindi ko ma-gets kung bakit mo ipupusta ang ganoon kalaking halaga, e. Isang libo nga lang, nahihiya na akong gastusin, isang milyon pa kaya?

Sabi ni Rico, kakausapin daw namin itong Calvin Dy sa Intramuros malapit sa Mapua. Pero taga-Adamson yung Dy, may dinayo raw yata sa Mapua kaya naroon.

Sa Muralla, may eatery doon, nakapagitan sa mga lumang Spanish house. Pagpasok namin sa wooden gate, may vine garden na medyo dim sa loob at wala halos tao. Alas-tres ng hapon, tapos na ang lunch. Patay na oras.