RESTORAN

[26]

VOTE SINIRI:5

"Ne yani! İkimizin oyunu gerçeğe dönüşemeyecek mi!?"diye sordu.

Ben Emire ne cevap verebilirdim!?

Tuttuğu elimi elinden çekip "emir bak... bana karşı bir his besliyorsan lütfen bırak... çünkü ben şu anlık aşık olmayı veya birine karşı duygu beslemeyi istemiyorum. Merte olan aşkıma gelirsek unutmak için elimden ne geliyorsa yapıyorum. Ailem sevgili yapmama ve birini sevmeme karşı çıkıyorlar. Birini seviyorsam o sevgiyi dersime vermeliyim diye düşünmemi istiyorlar. Anladın mı!?"dediğimde yüzüme anlamadığım bir ifadeyle bakıp "o gün kafede dediğim şeylerin hepsi doğruydu. Seni sosyal medyada gördüm ve sevmeye başladım. Belki yazışma kısmı yalan olmuş olabilir ama ışıl ben seni çok seviyorum. Seni kaybetmek de istemiyorum. Senden biraz zaman istiyorum. Bir ihtimal beni sevebilirsin diye seni bekleyeceğim. Sevmesende olur. Her aşk karşılıklı olacak diye birşey yok."dedi.

"Emir lütfen benden seni sevmemi bekleme.Aradan bir kaç yıl geçti ama ben merti unutamadım. Onu seviyorum. Sevmem de onunla sevgili olacağım anlamına gelmiyor. Seninle bir anlaşma ile sevgili olduk. Esra'nın foyasını ortaya çıkaracaktık. Bu sözünü unutma."dedikten sonra telefonum çaldığında özgür'ün aradığını gördüğümde Emire bakıp "birazdan geliyorum."deyip yemekhaneden çıkıp bahçeye indim.

"Alo özgür?"diyerek konuşmayı başlattığımda 'hani beni her gün arayacaktın. Hayırsız arkadaş!'dediğinde "çok meşguldüm özgür... kalan zamanda uyuyordum"dediğimde 'tamam önemli değil güzelim. Ben seni bir şey için aradım. Sana bir sürprizim var ama bunu telefonla söylemiyeceğim.'dediğinde "nasıl söyleyeceksin?"diye sorduğumda o da sürpriz güzelim. Sesini duymak için aramıştım. Şuan işim var. İstersen beni gece de arayabilirsin. Meşguliyetten dolayı unutursan ben seni ararım.' dediğinde "tamam özgürüm görüşürüz."deyip telefonu kapattım.

Acaba sürprizi neydi?

Okula girmeden mert'le karşılaştım. Mert yüzüme gülerek bakıp "ayrıldınız mı?"diye sorduğunda yüzüne kaşlarımı kaldırarak baktım.

"Çok sevinmiş gibi görünüyorsun mert. Ama sana bir şey diyeyim mi?"deyip yanına yaklaştım.

Ellerimi omzuna koyup başımı kaldırıp yüzüne baktım.

Mert gözlerime bakıp irislerini dudağıma çevirdi.

Omzunda duran ellerimi okşayarak omzundan boynuna çıkarttım.

Mert yutkunup adem elmasının hareket etmesini sağladıktan sonra ayak parmaklarımın üzerinde yükselip kulağına yaklaştım.

"Sevincin kursağında kalacak çünkü ben emirle ayrılmadım. Ayrılmayacağım."dedikten sonra boynundaki ellerimi çekip vücudundan uzaklaştıktan sonra yüzüne gülümseyerek bakıp yanından uzaklaştım.

Mert'in yanından uzaklaştığımda terleyen vücuduma baktım.

Mert'e dokunduğumda nefesim kesilmiş vücudum bir tepkime göstermişti.

Lavaboya gidip elimi yıkayıp boynumu ıslatıp aynadan kendime baktım.

Ne yaptıysam olmuyor.

Unutamıyorum.

Mert çekim yasası gibi sürekli karşıma çıkıp duruyor.

Emir'in bana olan sevgisi de ortaya çıktı.

Bugün onunla daha fazla konuşamayacağım...

Adımlarımı sınıfa yönlendirip çantamı alıp sınıftan çıkıp merdivenlerden indim.