RESTORAN

[43]YILBAŞINA ÖZEL🫶

VOTE SINIRI:10

İzleyiciler arasında tanıdık bir yüz gördüğümde gözlerimiz birleşince afallamış yüzüne baktım.

Bunun burada ne işi vardı.!?

Mert gözlerini kırpmadan gözlerimin içine bakmaya devam ettiğinde gözlerimi ayırıp önüme baktım.

Kırmızı halının sonuna geldiğimde geri dönüp aynı şekilde yürüyüp salondan çıkmadan başka bir manken geldiğinde kızın yüzündeki heyecana baktım.

Benim yüzümde hiç heyecan yoktu.

Alışmıştım.

Ben hiç hayatım boyunca birşeye streslenip heyecanlanmamıştım.

Kendimden emindim.

Her zaman çalışarak başarıyı elde ettim. Öyle de devam edecek.

Sahneden tamamen içeriye girdiğimde asistanım yanıma gelip sevinçle "Çok güzeldi. İstanbul'un her yerinde büyük ekranda senin podyumda yürüyüşün gösteriliyor. Çok havalı."diyerek bağırdığında "evet"diyerek kısa cevap verdikten sonra onun yüzünde olan heyecanın benim yüzümde olmamasına şaşırmadım.

"Su getirir misin?"dediğimde "tabi."dedikten sonra elime su verdiğinde içmeye başladım.

"Dünyaca ünlü şeflerde defileyi izlemek için burdaymış. Gördün mü!?"diyerek soru sorduğunda aklıma mert geldiğinde "hayır görmedim."dedikten sonra bardağı eline tutuşturduktan sonra sahneye çıkan kişileri izlemeye başladım.

Yedi kişi sahnede yürüdükten sonra herkes art arda yürümek için son kişinin gelmesini bekliyordu.

Son kişi de geldiğinde beklemeden adımlarımı sahneye yönlendirip kırmızı halının üzerinde dik ve emin adımlarla yürümeye başladım.

Kimseyle göz teması kurmadan kırmızı halının sonuna kadar yürüyüp ellerimi belime koyup bir kaç saniye bekledim.

Ardımdan gelen diğer mankenler benim yaptığım gibi bir kaç saniye durduğunda geri dönüp yürüyüşü bitirmek için yürümeye devam ettim.

Salondan çıkıp içeriye girdiğimde kendimi koltuğa atıp oturmaya başladım.

"Fotoğraf çekimleri beş dakika sonra başlayacak. Her zaman olduğu gibi ilk senin fotoğrafını çekecekler."dediğinde "tamam."deyip elime aynayı alıp makyajımın bozulup bozulmadığına baktım.

Makyajımın güzel durduğunu gördüğümde aynayı elimden bırakıp gözlerimi kapadım.

Sahnelerden sonra mutlaka oturup ayağımı dinlendirirdim.

Ayaklarımı güzelce dinlendirdikten sonra fotoğraf çekmek için kendimi daha da hazır hissederdim.

Asistanım yanıma gelip "Fotoğraf çekimleri başladı. Seni bekliyorlar."dediğinde oturduğum yerden kalkıp çekim yerine gittim.

Duvarın önünde durup poz vermeye başladığımda kameramanın komutları ile farklı pozlar vermeye çalışıyordum.

"Çok güzelsin aşkım. Sen podyumdayken de fotoğraf çektim. Her zamanki gibi harikaydı."dediğinde yüzüne gülümseyerek bakıp
"şüphen mi vardı?"dedikten sonra kollarımı birbirine bağladım.