VOTE SINIRI:10
Bana otelin önünde beklerken yanıma gelip peçete veren ve babamla İtalya'da kalmak için gittiğimiz evdeki yan komşumuz olan adını unuttuğum adamdı.
Yüzüme tedirgin gözlerle bakıp bavulumu gözüyle işaret ettikten sonra "anlaşılan evden kaçtın."dediğinde ıslak olan yanaklarımı elimin tersiyle silip "onun gibi bir şey."dedikten sonra başımı ayaklarıma indirdiğimde fermuar sesi kulağımı doldurup üzerimde bir ısı hissettiğimde başımı kaldırıp yüzüne bakmadan ne yaptığına baktım.
Açıklama gereği duyarak "Üstün ıslanmış... hasta olacaksın..."deyip montun kollarını giydirip fermuarını çektikten sonra yüzüme bakıp montun içinde kalan saçlarımı çıkarttıktan sonra "Gidecek yerin var mı?"diyerek soru sorduğunda cevap vereceğim sırada kendi sorduğu soruya cevap verip "gidecek yerin olsaydı burada beklemezdin bende ki de soru!"deyip kendi kendine konuştuktan sonra "Hadi bana gidiyoruz."dediğinde iki saattir yüzüne bakmamak için uğraş verdiğim yüzüne bakıp "tamam kalırım ama bir şartla" dediğimde "şartın ne?"diyerek soru sorduğunda "Bana bir ev bulmanı istiyorum. Herkesten uzak bir yer olsun istiyorum."dediğimde "tamam eve geçelim müteahhit olan tanıdık bir arkadaşım var o sana yardımcı olur."dediğinde "tamam."deyip bavulumu alıp arabaya doğru yürüdüm.
Arabanın yanına vardığımda bavulu elimden alıp bagaja koyduğu sırada arabanın ön koltuğunun kapısını açıp bindim.
Emniyet kemerimi bağladıktan sonra dışarıya bakıp bugün olanları düşündüm.
Şuanki halimde on dokuz yaşımdaki ışıl olsaydı ne yapardı? Bilmiyorum!
Büyük ihtimalle şuan yaptığım gibi doğrulardan kaçmak isteyecek kimseyle konuşmak istemeyecekti.
Beklemediğim bir günde yıllarca anne sevgisi hasretiyle büyümüş bir kadının beni doğurmadığını öğrendim.
Biliyorum anne olmak için çocuğu doğurman gerekmiyordu.
Benim annem bana anne sevgisinden mahrum etmekle beraber çok katı olmuştu.
Küçük yaşımda yüzlerce dadım olmuştu. Bunu geçin annemin beni emzirdiğini hatırlamıyordum bile!
Kolumda sert bir şekilde baskı hissettiğimde nerede olduğumu unutmuş acıyan kolumu tutup karşımda tedirgin duran adama baktım.
"Işıl hiç iyi görünmüyorsun. Sapsarı olmuşsun."dediğinde "İyiyim. Sadece biraz uykum var."yalandı hiç uykum yoktu. Sadece şuan düşündüğüm şeylerden uzaklaşmak adına uyumak istiyordum.
"Tamam eve gidelim. Fazla uzak değil zaten. Yemek yiyip uyursun."dediğinde "Yemek yedim..." yiyemedim diyemedim"uyumak istiyorum..."dediğimde "tamam nasıl istersen."dediğinde arabayı çalıştırıp hızlı bir şekilde sürmeye başladı.
Bir kaç dakika sonra araba durduğunda arabadan inip evine baktım.
Evi Mert'in evine benziyordu. Tıpatıp aynısıydı.
Evin kapısını açtığında beklemeden evin içine girip üstümdeki montu çıkardım.
"Bavulunu odana bırakıp geliyorum" dediğinde "tamam" diyerek cevap verdim.
Merdivenlerden çıkışını izledikten sonra telefonumu elime alıp gelen aramalara baktıktan sonra kapı çalmıştı.
Koltuktan kalkıp kapıya doğru yürüdüm.
Kapıyı açmam ile tanıdık gözlerle karşılaşmam bir olmuştu.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Sizce gelen kimdiiiii?
Bir voteyi çok görmeyin 🫶🫶🫶
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RESTORAN
FanfictionAilesinin zoruyla model olan bir kız... O süreçte yaşadığı zorluklar.... kim bilebilirdi ki ruh eşinin bir lokanta sahibi olacağını....