[31]

162 11 7
                                    

VOTE SINIRI:5

Tam odaya girdiğimde gördüğüm manzara hiç hoş değildi.

Esra ile emir çıplak bir şekilde durup üst üste çıkmış bir şekilde öpüşüyorlardı.

Esra beni gördüğünde emir'i itikleyip üzerini birşeyle örtmeye çalıştı.

Emirle göz göze geldiğimde oyunun bir parçasıymış gibi sinirle bakıp çıplak omzuna vurup "bunu bana nasıl yaparsın emir!?"diyerek bağırdığımda emir konuşacağı sırada "sus hiçbir şey duymak istemiyorum!"dedikten sonra Esra'ya dönüp uzun zamandır yapmak istediğim ama yapamadığım şeyi yaptım.

Saçını tutup çekiştirdiğimde cılız sesi kulaklarımı doldurduğunda "sus... bir de yakın arkadaşım olacaktın... sinsi..."deyip saçını daha sert yolmaya başladım.

Arkadan güçlü bir kol tarafından çekildiğimde mert olduğunu anladığımda sinirle "bırak!"diyerek bağırdım.

Esra yataktan çıkıp kaçmayı düşündüğü sırada ayağımla dizine tekme atarak yere düşmesini sağladım.

"Daha işimiz bitmedi... nereye gidiyorsun!?"deyip mert'e beni bırak dermiş gibi sinirle baktım.

Mert beni bıraktığında hâlâ yerde duran Esra'ya baktım.

"Kimi seviyorsam elimden almaya çalıştın. İntikam almaya çalışıyorsun ama senin kardeşini babam öldürmedi."deyip üzerine eğilip az önce yolduğum saçını tiksinerek okşamaya başladım.

"Emir'i elimden almaya çalışırken özgür'ü de almaya çalışacaktın değil mi!?"diye sorduğumda sesli bir şekilde gülmeye başladı.

"O kolay lokmaydı. Senden sıkıldığı için ona söylediğim arkadaşlık teklifini reddetmedi. Arkadaşın senden sıkılmış. Hayatını renklendirmek istedim."dediğinde az önce okşadığım saçını tekrar kavradığımda Esra'nın ağzından inleme yerine acıyla gülmeye başladı.

Saçını yolmaya devam ettiğimde "intikamımı sen ölünce almış olacaktım ama alamadım olmadı işte."dediğince yüzüne merakla baktım.

"Ne demeye çalışıyorsun!?"deyip cevap vermesi için saçını daha sert yoldum.

"Kazanı bizzat ben ayarladım."dediğinde yüzüne şaşkınlıkla baktım.

Saçını şaşkınlıkla bıraktığımda karnına tekme atmaya başladım.
Mert karnımdan tutarak beni kendine çektiğinde "ışıl sakin ol tamam mı? Esra cezasını çekecek."deyip beni bir yere oturttu.

Mert "Emir polisi ara."dediğinde emir telefonunu bulup bir kaç tuşa basıp telefonu kulağına götürdü.

Esra yerinden kalkınca oturduğum yerden kalkıp "iki yüzlü şeytansın"dediğimde yüzüme sinsice gülüp gözlerime bakmaya devam etti.

Gözlerime hiçbir şey yapmamış gibi bakması zoruma gittiği için dizine sert bir şekilde tekme attığımda önümde diz çökerek durdu.

Ayağa kalkmaya çalıştığında aynı yere tekrar vurduğumda yere tamamen oturdu.

Kapı çaldığında mert aşağıya kapıyı açmak için indi.

Yukarıya mert'le beraber polisler geldiğinde Esra "babam beni çıkartır. Seninle işim bitmedi. Yakında görüşeceğiz."dediğinde "senden şikayetçi olacağım. Bir kişiyi öldürmeye teşebbüs kaç yıl oluyor haberin yok galiba. Neyse artık gittiğin yerde duvara çizik atarak kaç gün olduğunu sayarsın artık."dedikten sonra polis ellerini kelepçeleyip götüreceği sırada"daha bitmedi."dediğinde gülümsedim..

Esra'yı böyle hayatımdan çıkarttım.

Böyle çıkartmayı bende istemezdim ama birinin Esra'yı bu şekilde durdurması gerekiyordu.

Beni öldürmeye çalışmıştı. Bir yılım onun yüzünden hastanede geçmişti.

Emir kazağını ve pantolonunu giyinip yanıma geldiğinde "Bu kız psikopatmış yaa..içeceğime azdırıcı bir madde atmış."dediğinde Mert omzuna vurarak "şuan birşey hissediyor musun?"dediğinde yüzüne gözünü kısarak baktım.

"Yok etkisi geçti."deyip mert'e göz kırptı. İkisinin arasındaki muhabbeti anlamıştım. Emirle Esra birlikte olmuşlardı.

"Bu lanet evden çıkmak istiyorum. Sizde fazla durmayın"deyip odadan çıkıp merdivenlerden indim.

Kapının önünde duran arabanın ön tarafına yaslanıp mert ile emir'in gelmesini bekledim.

Mert ile emir geldiğinde arabaya doğru ilerleyip arka tarafın kapısını açacağım sırada mert "sen öne geç."dedi.

Ön tarafın kapısını açıp bindikten sonra emniyet kemerimi bağlayıp dışarıya baktım.

Emir ile mert arabaya bindikten sonra ilk beni yurda bıraktı.

Arabadan inecekken Mert kolumdan tutup beni durdurdu.

"Görüşürüz güzelim."dediğinde hızla atan kalbime inat yüzüne gülümseyerek bakıp "görüşürüz."dedim.

Kazanın sorumlusunu mert sandığım için onu kötülemiş uzaklaşmaya çalışmıştım.

En kötüsü Mert'i suçlayıp onu unutmaya çalışmıştım.

Mert'e bir şans verecektim.

Evetttt artık şu ikiliyi sevgili olarak görmek istediğinizi biliyorum😍😍😍

Sonraki bölümde neler olacak heyecanla bekleyin bakayım

RESTORAN Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin