RESTORAN

[55]

wBayanStark'a ithafen 🫶🩵

VOTE SINIRI:10

Bir anda kendim bile kulaklarıma inanamayacağım üç kelime ağzımdan kaçtı.

"Bana sarılır mısın?"dediğimde şaşkınlıkla yüzüne baktığımda mert aynı şekilde benim söylememi beklemiyor gibiydi.

"Ya da boşver."deyip gideceğim sırada mert kolumdan tutup kendine çektikten sonra kollarını belime sardı.

Göğsüm mert'in karnına denk geldiği için kafam boyun girintisine girmişti.

İster istemez mert'in kokusu burnuma iliştiğinde nefes alıp yanlış anlaşılmasın daha doğrusu mert'in onu hâla sevdiğim düşüncesine kapılmasın diye nefesimi tuttum.

Belime sardığı iki kolunun birisini ayırıp elini saçıma koyduktan sonra okşamaya başladı.

Benim tersime mert burnunu saçıma koymuş yanlış anlaşılacağını düşünmeden derin bir nefes alıp kokumu içine çekmişti.

Benim duyabileceğim kısık sesle "ışıl."dediğinde cevap vermemi beklemeden "Kokun hâla aynı. Hiç değişmemiş."dediğinde dediği şeyi idrak etmeye çalıştım.

Yıllardır benim kokumu unutmamış üstüne şüphe çekeceği şeyler söylemişti.

Bir daha adımı söyleyip tekrarladığında yüzüne bakma ihtiyacı hissettim ama yerimden kıpırdamadım.

"Sana yıllar önce söylediklerim..."deyip sustuğunda o gün söylediği kelimeler sanki şimdi söylemiş gibi beynimde tekrarlanmaya başladığında boynuna sardığım kolları ayırdıktan sonra omzuna sertçe vurup belimdeki kollarını ayırdıktan sonra bir saniye bile odada beklemeden çıkıp benim için ayrılan odaya gittim.

Kendime verdiğim sözü asla unutmayacaktım.

Bana söylediği sözlerden sonra kendimi nasıl zorla toparladığımı unutmayacaktım.