VOTE SINIRI:5
"Seninle oyun oynadım..."dediğinde ciddiyetliğini anlamak için bir kaç saniye gözlerimi kırpmadan yüzüne baktım.
"Nasıl yani!?"diyerek soru sorduğumda "Hepsi oyundu Işıl! Şuana kadar yaşadıklarımızın hepsi oyundan ibaretti!"dediğinde farkında olmadan gözümden yaş kaçtığında yüzüne sinirle tokat attım.
"Biliyor musun mert!?"deyip gözlerinin içine bakıp bir kaç adım atarak üzerine doğru yürüdüm.
"Bende seni sevmeye çalışmıştım! Seni sevmeye başlamadan önce bunu söylediğin iyi oldu!"deyip parmağımın ucuyla omzuna vurup "Ama bunu bana yaptığını asla unutmayacağım mert!"deyip tekrar omzuna vurdum.
"Asla unutmayacağım!"deyip arkamı dönüp hızlı bir şekilde eşyalarımı toparlayıp çantamı ve telefonumu alıp odadan kapıyı çarparak çıktım.
Benimle o kadar içten konuşmuştu ki söylediklerinin oyun olması aklımın ucundan bile geçmezdi.
Ben onu sevmeye başlamıştım. Sevecektim.
Herşeye rağmen ben ve o olacaktık.
İkimiz olacaktık.Özgürün odasına doğru yürüyüp sinirle kapıyı çalmaya başladım.
Kapı açılmayınca telefonumu çıkartıp özgür'ü aradım.
Özgür telefonunu açmayınca babamı arayıp bekledim.
Babam ilk açışta telefonu açtığında "Baba ..... otelinden beni alabilir misin?"dediğimde babam yumuşak sesle 'tamam kızım in aşağıya geliyorum.' dediğinde telefonu kapatıp asansöre bindim.
Asansörde sıfıra basıp beklediğimde aynadan kendime baktım.
Gözlerim kızarmıştı. Gözlerimin kızardığını gördüğüm an tuttuğum yaşlarım kendi kendine firar ettiğinde sesli bir şekilde ağlamaya başladım.
Aşk acısı böyle bir şey miydi?
Kalbimin ortasında hissettiğim acının sebebi bir erkeğin benim duygularımla oynayıp,yalan söyleyip ortada bırakması mıydı!?
Asansör durduğunda elimle yüzümdeki yaşları silip aynadan son kez kendime bakıp bavulumu alıp çıktım.
Kapının önüne kadar bavulumu çekerek gittiğimde bavul taşlara takılarak geldiği için sinirimi çıkartmak istercesine bavulu sert çektim.
Avucumun içinde acı hissettiğimde sıkmış olduğum eli açıp avucuma baktım.
Sinirle sıktığım elime tırnaklarım battığı için kanamaya başlamıştı.
Elimin acısından tekrar ağlamaya başladığımda bu sefer sinirden ağladığımı fark ettim.
Yanımda bir hareketlilik hissettiğimde başımı kaldırıp kimin geldiğine baktım.
Tanımadığım birisi endişeyle yüzüme bakıyordu.
"İyi misiniz?"diyerek soru sorduğunda konuşmak yerine yüzüne bakıp hayır dermiş gibi kafamı sağa sola doğru salladım.
"Su içmek ister misiniz?"deyip elindeki su şişesini uzattığında elindeki au şişesine baktım.
Cevap vermeden elindeki şişeyi açıp kafama dikip içip şişeyi adama geri uzattım.
"Eliniz kanıyor!"deyip yüzüme kaşlarını çatarak baktı.
"Bende yara bandı olacaktı! Bekler misiniz?"deyip çantasından yara bandını çıkartıp elime verdiğinde beklemeden yara bandını açıp kesilen yere yapıştırdım.
Önümde araba durduğunda babam arabadan inip bavulu bagaja koyduktan sonra yüzüme baktığında "kızım gel hadi."dediğinde arkamı dönüp adama teşekkür edermiş gibi gülümseyip "teşekkür ederim."deyip arabaya bindim.
Babamda arabaya bindiğinde "Burada çok iyi bildiğim bir restoran var kızım. İtalya'ya gitmeden önce oraya gidelim."deyip yüzüme bakıp bakışlarını tekrar yola çevirdi.
Ben bu kırıklarla nasıl gidecektim!?
Nasıl yemek yiyecektim!?
Bilmiyorum!
Babama belli etmemek için "olur baba gidelim."dediğimde neşeyle "buna hayır demeyeceğini biliyordum canım kızım."dediğinde yüzüne şaşkınca baktım.
Beni mert ile el ele tutuşurken yakalamıştı ve üstüne mert'e yumruk atmıştı.
Bunu nasıl unutabilirdi!
Unutmak bu kadar kolay mı!?Yüzümdeki şaşkınlığı silip ifadesizce yola baktım.
Babam restoranın önünde durduğunda arabadan inip babamın arabadan inmesini bekledim.
Arabadan inince beraber restorana girip bir yere oturduk.
Siparişleri verdikten sonra lavaboya gidip elimi yüzümü yıkayıp geri döndüm.
Yemeği babama belli ettirmemek için zorla yedikten sonra midemden boğazıma gelen acı bir tat ile lavaboya koşarak gidip rastgele bir lavaboya girip kusmaya başladım.
Lavaboya girdikten sonra arkamdan babam gelip sırtımı sıvazlamaya başladı.
"Kızım iyi misin!?"diyerek soru sorduğunda yerden kalkıp elimi yüzümü yıkamaya başladım.
"İyiyim baba."diyerek kısa cevap verdikten sonra ellerimi kurutup lavabodan çıktım.
"Baba parayı ödeyip gelir misin? Daha fazla oturamayacağım."dedikten sonra adımlarımı dışarıya yönlendirdim.
Vale arabayı getirdiğinde arabaya binip babamı bekledim.
Babam gelince arabayı sürmeye başladıktan sonra kendimi daha fazla tutamayıp uyuyakaldım.
Mert'in ağzından:
Işıl odadan çıktıktan sonra kapının yanına gidip durdurmak istedim.
Babasının bana dedikleri aklıma geldiğinde kapıya yumruk atmaya başladım.
Babasının dediği şeyler kulağımda fısıldamaya devam etti.
'Baban şuanda hayatta olsaydı bunu görmek istemezdi! Görseydi o kadar gururu kırılırdı ki şuan yaşıyor olsaydı bile ölmek isterdi! Kızımdan uzak durmanı üstüne basa basa söylememe rağmen hâlâ kızımla birliktesin! Kızıma zarar veriyorsun! Sana 6 yıl bekle dedim! Beklemedin! Baban gibi başının dikine gidiyorsun! Böyle gitmeye devam edersen sonun baban gibi olacak!demişti.
Ben böyle olmasını istemezdim! İstemiyorum da!
Babasının bana söylediklerini Işıldan hırsımı almak istercesine ağzıma ne geliyorsa söylemiştim.
Bana en çok ağır gelen şey Haluk'un sözleri değildi.
Işıl'ın bana bende seni sevmeye çalışmıştım demesiydi!
Haluk son anda ışıl ile beni görmemiş olsaydı sonumuz böyle olmayacaktı.
Kapı çaldığında arkadaşım Fatih'in kapıyı çalma stilinden onun geldiğini anlamıştım.
Kapıyı açıp yüzüne üzgün bir şekilde baktığımda "yine boka düştün değil mi!?"diyerek odaya girip kapıyı kapattıktan sonra "sen onu boşver de az önce aşağıda bir tane kız gördüm. Ağlıyordu... Derdini sormak istedim ama halini gördüğümde sormaktan vazgeçtim. Bavuluyla beraber dışarda bekliyordu."dediğinde cümlesini tamamlamasına izin vermeden "Işıl mı!?"diyerek soru sorduğumda yüzüme gözlerini kısarak bakıp "Adını sormadım oğlum. Mavi bir elbise giymişti işte... Onun hakkında başka bir şey bilmiyorum."dediğinde Fatih'in gözlerine gözlerimi kırpmadan baktım.
"Seni onun için çağırdım Fatih."
Sezon finali yapmayı düşünüyorum arkadaşlar. Normalde bu bölümü yapmayı düşünüyordum ama bu bölümü merakla beklediğiniz için sizi kırmak istemedim.
Okulda birçok dersten sunum ödevim var.
Zamanım olursa sizi sezon finali için bilgilendirme yaparım ama daha emin değilim...Siz söyleyin sezon finali olsun mu olmasın mı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RESTORAN
FanfictionAilesinin zoruyla model olan bir kız... O süreçte yaşadığı zorluklar.... kim bilebilirdi ki ruh eşinin bir lokanta sahibi olacağını....