Lodi dinibdib ko ang sinabi na iyon ni Kuya Mando sa akin. Dahil doon nagkaroon Ako nang kakaibang kumpiyansa sa aking sarili.
Nagulat na lang ang mga barkada ko na iba na ang mga pormahan ko. Kung dati, medyo ragged look ang damitan ko at madalas itim lang ang paboritong damit. Ngayon mahilig na Ako mag explore ng kulay na fit sa akin. At Ang mga dating suotan ng mga KPOP noon na lihim kong hinahangaan. Nsusuot ko na.
Wala nang bearing ang sasabihin sa akin ng iba. Parang doon palang ako nakalabas sa aking hawla.
At malaking impluwensiya sa akin ang sinabi na iyon ni Kuya Mando.
Friday noon Lodi at wala akong pasok, galing ako ng mga oras na iyon sa kabilang barangay sumali ng liga. Inabutan ko na naman ang panel truck sa tapat ng bahay namin. Nagmamadali agad akong pumasok dahil alam ko na naroon na naman doon si Efren.
Pagkapasok ko, ang kapatid ko ang agad na bumungad sa akin Lodi, umalis daw sina kuya kasama ang kanyang kasamahan sa trabaho. Diretso ako sa aking kuwarto at nagbihis.
Patakbo kong binagtas ang daan pababa ng babuyan ni kuya Mando. Alam ko na naroon sila at may ginagawang milagro. Yes Lodi, iyon talaga ang naiisip ko. Na nagpukpukan silang dalawa sa likod ng kamalig Lodi.
Pagkarating ko doon, nakita ko sina kuya na pinapakain ang mga baboy. Walang takalang na nagaganap. Nagtaka si Kuya Mando nang makita ako.
"Uy Bai, ano ang problema? Bakit ka naparito?" tanong ni kuya Mando sa akin.
Hindi ko alam kung ano Ang itutugon ko. Nagkunwari na lang ako na pupunta ng ilog, doon sa may maliit na falls sa dulo para maligo. Lodi, hiyang hiya talaga ako. Wala man sa plano,pinanindigan ko na ang nasabi ko ,dumiretso talaga ako doon Lodi. Malayo iyon , at kahit tanaw mula doon ang babuyan ni Kuya Mando subrang layo ng distansiya para bosohan ko sila.
Wala pang thirty minutes umalis din ako roon. Nang paakyat na ako sa babuyan ni kuya, tahimik na ang mga tangkal, Wala na doon sina kuya. Sinilip ko ang likod ng kamalig, ngunit wala din sila roon. Hinanap ko sina kuya ngunit wala. Inisip ko na baka nasa bahay na Ang mga ito. Kaya nagmadali ako Lodi.
Malapit na Ako sa may kakahuyan banda Lodi, madamo sa bahaging iyon, ngunit may part namang hindi. Papadaan na Ako doon nang may narinig akong mga ungol at kaluskos sa likod ng kawayanan. Sa lakas ng kutob ko na may tao roon Lodi, sumilip Ako doon.
At grabe na namang eksena ang nasaksihan ko sa tanghaling tapat Lodi, at nakita pa ako ni Kuya. Kinindatan pa Ako Lodi.
kitang kita ko kung paano kainin ni Efren ang tarugz ni kuya. Kulang na lang pati betlog ni kuya lalamunin nito. Tudo kadyot naman si kuya sa bibig ng kasama. Nginitian ako ni Kuya Mando at sinenyasan na lumapit sa kanila. Tila tinatakam Ako ni kuya ,Lodi.
Hindi ko alam bakit lumapit naman Ako sa kanila. Nang mapansin ako ni Efren, nakita ko itong nagulat , kumalas ito sa pagkakasubo sa tarugz ni kuya. Ngunit ibinalik ni kuya ang ulo nito sa tarugz niya.
"Huwag kang mag alala, ok iyan si Bai. Bai halika, sali ka sa amin." biglang sabi ni Kuya Mando. Nagulat Ako.
