The Star Around The Sun[BL Novel]

42.Bölüm

Yol kenarındaki tezgâhın köşesindeki tek masa hâlâ boştu, muhtemelen sokak lambalarından biraz uzakta olduğu için. Işık çok iyi olmadığı için kimse oturmaya gelmemişti.

Ama bu Xia Xingcheng ve Yang Youming için mükemmeldi.

Masa ve sandalyelerin ikisi de çok alçaktı. Xia Xingcheng, oturduğunda Yang Youming'in uzun bacaklarının çok yanlış göründüğünü hissetti. Elbette kendisi de çok rahat değildi ama Yang Youming buna oldukça kayıtsız görünüyordu. Xia Xingcheng'in önündeki masayı gelişigüzel silmek için bir mendil kullandı ve "Başka ne yemek istersin?" diye sordu.

Xia Xingcheng hemen masayı silmek için iki mendil aldı, "Bırak ben sileyim."

Yang Youming durmadı.

Xia Xingcheng daha sonra, "Kavrulmuş domuz ayağı dışında başka bir şey var mı?" diye sordu.

"Hatırladığım kadarıyla kızarmış yumurtalı erişte de vardı."

Xia Xingcheng biraz sıkıntılı görünüyordu.

Yang Youming'in sesi yumuşaktı ve "Sorun nedir?" diye sordu.

Xia Xingcheng fısıldadı: "Yemek istiyorum ama formumu koruyamayacağımdan endişeleniyorum." Genç olmasına ve kolay kilo almamasına rağmen, özellikle film çekerken iştahını her zaman kontrol etmek zorundaydı.(bu ben🤧)

Yang Youming, "O zaman bir kase sipariş edelim ve aramızda paylaşalım." dedi. Bunu söyledikten sonra masayı silmek için kullandığı peçeteyi çöp kutusuna attı ve Xia Xingcheng'e fikrini sorar gibi baktı.

Yang Youming'in gözleri beyzbol şapkasının siperliği tarafından büyük ölçüde kapatılmıştı, ancak bakışları hâlâ sıcaklık taşıyor gibiydi ve Xia Xingcheng'in bilinçsizce gözlerini indirmesine neden oldu, "Tamam."

Yang Youming ayağa kalktı, uzun bacakları alçak taburenin üzerinden geçti. Yemek siparişi vermek için gaz ocağının yanında meşgul olan tezgâh sahibine doğru yürüdü.

Xia Xingcheng'in gözleri Yang Youming'i takip etti. Sonra, yan masadaki genç kızların da Yang Youming'in sırtına baktığını fark etti. Görünüşe göre masada bir çift genç çift vardı, erkekler hala kendi aralarında konuşurken, kızlar Yang Youming'in figürünü görerek dikkatlerini dağıtmış gibi görünüyorlardı.

Daha uzaklara baktığında, yol kenarında oturmuş gece yarısı atıştırmalıkları yiyen insanların çoğunlukla genç insanlar olduğunu gördü.  Bazıları çift, bazıları arkadaştı ve sanki mesailerini yeni bitirmiş gibi çanta taşıyanlar da vardı.

Bir rüzgâr esti ve yol kenarındaki büyük ağaçlar sallandı, yaprakları ve dalları hışırtılı bir ses çıkardı. Bazı yapraklar erken sararmıştı bile. Rüzgâr esmeye başlar başlamaz, Xia Xingcheng'in önündeki masaya sürüklenene kadar ağaçtan yavaşça düştüler.

Xia Xingcheng yaprakları toplamak için uzandığında, aniden yaşam karşısında bir yorgunluk hissetti. Aslında böyle hissetmemesi gerekirdi. Çok gençti ve göz alıcı eğlence sektöründeki yaşamı sayısız insanın gözlerini kıskançlıktan yeşile boyuyordu. Film çekmek onu yorsa bile, yorgunluğu gecenin geç saatlerine kadar çalışan yol kenarındaki satıcılarla kıyaslanamazdı.

Ama yine de yorgun hissediyordu. Kendi hayatı ve arayışları hakkında bir belirsizlik hissediyordu. İlk kez, sonunda gerçekten ne istediğini bilmiyordu.

Yang Youming geri geldi. Etrafındaki birçok insanın bakışları altında şapkasının kenarını indirdi ve sessizce Xia Xingcheng'in yanına oturmak için geri döndü.

Xia Xingcheng'in koltuğu köşeye bakıyordu ve sırtı müşterilerin çoğuna dönüktü. Yang Youming'in yüzünün yan tarafına baktı ve çok yumuşak bir sesle, "Çok dikkat çekicisin!" dedi.

Doğuştan süperstarlar, ister ekranda ister ekran dışında olsunlar, her zaman birçok insanın dikkatini kolayca çekebilirlerdi.

Etrafta epeyce insan olmasına rağmen, gecenin geç bir saati olmasından mı kaynaklandığını bilmiyordu ama herkes konuşurken bilinçsizce seslerini alçaltıyor, Xia Xingcheng'i Yang Youming ile daha yumuşak konuşmaya zorluyordu.

Sonuç olarak Yang Youming ona doğru eğildi, "Ne?"

Xia Xingcheng onun ince kulaklarına ve güzel çene hattına baktı ve "Çok dikkat çekicisin!" diye tekrarladı.

Yang Youming güldü, "Sorun değil, tanınmayacağım."

Kısa bir bekleyişin ardından işletme sahibi, her ikisi de aynı tabağa konmuş iki porsiyon kavrulmuş domuz ayağı siparişlerini getirdi.

Yumuşacık, parlak bir kırmızı olana kadar kavrulur, üzerine kimyon ve kırmızı biber serpilir ve yeşil soğanla kaplanırdı. Yemek çubuklarıyla dürttüğünüzde domuz derisi hafifçe dalgalanıyor ve suyunu emiyordu.

Yang Youming yemek çubuklarıyla domuz ayağının kemiğinden küçük bir deri parçası kopardı ve tabağın kenarına yerleştirdi, ardından Xia Xingcheng'e baktı, "Denemek ister misin?"

Xia Xingcheng yemek çubuklarıyla aldı ve bir ısırık almak için ağzına götürdü. Baharat, esnek domuz derisinin ortasına tamamen emilmişti, yumuşak ve yağsızdı. Gerçekten de Yang Youming'in iki yıldan uzun süredir hatırladığı tada layıktı.

"Mm" diye başını salladı, kendi kendine gelecekte yanında birini de getireceğini düşünüyordu - düşünceleri burada aniden sona erdi. Denemek için kimi getireceğini bile bilmiyordu.

Yang Youming tüm bu süre boyunca onu izledi ve dudaklarının kenarını gülümseyerek kaldırdı.

Xia Xingcheng umursamıyormuş gibi yaptı ve Yang Youming'e bakmadı, onun yerine diliyle ağzının kenarındaki yağ lekesini yaladı.

Yang Youming ancak o zaman gözlerini kaçırdı ve çubuklarını kullanarak kavrulmuş domuz ayaklarını ayırmaya devam etti, etkilenmemiş görünüyordu. "O zamanlar, fırsatım olursa gelecekte kesinlikle geri gelip bunları tekrar yemem gerektiğini düşünüyordum."

Tam o sırada, işletme sahibi sipariş ettikleri bir kase kızarmış yumurtalı erişteyi getirdi.

Yang Youming ev sahibine seslendi ve ondan fazladan boş bir kâse istedi, ardından eriştenin neredeyse yarısını böldü ve kızarmış yumurtayı orijinal kâsede bırakarak büyük kâseden boş kâseye aktardı. Onu Xia Xingcheng'e doğru itti.

Xia Xingcheng bir an için kâsedeki eriştelere baktı. Erişteyi birlikte daha samimi bir şekilde yiyeceklerini düşünmüştü. Bunu düşününce oldukça gülünç olduğunu hissetti, bu yüzden başını gömdü ve erişteleri büyük ağız dolusu yedi.

Yemeği bitirdikten sonra Yang Youming hesabı ödemek için dükkan sahibini ararken Xia Xingcheng bir kızın telefonuyla onları gizlice çektiğini fark etti. Ne zaman başladığına dair hiçbir fikri yoktu.

Biraz tedirgin bir şekilde, ayrılmadan önce Yang Youming'in kolunu tuttu, "Ming ge, biri fotoğraf çekiyor!"

Yang Youming başını çevirip bakmadan konuştu, "Sorun değil, biz sadece gece yarısı atıştırması için dışarı çıkan arkadaşlarız, eğer bizi çekmek istiyorlarsa o zaman çeksinler."  Bunu söyledikten sonra Xia Xingcheng'in sırtını sıvazladı ve onunla birlikte otele geri döndü.

.
.
.