Av-Avcı

Nur

(Nur)

Benim doğduğum ev biraz farklı. Herkes kendi evine doğarken ben annemin hizmetçi olduğu eve doğdum. Bundan rahatsız mısın derseniz "hayır" çünkü annem hizmetçi gibi değil bu evde. Babamı sorarsanız bilmem hakkında hiç bişey bilmediğim bi adam o. Ben daha 1 yaşındayken bu evin anne babası ölmüş. Ben onları hiç hatırlamıyorum. Ben Yağız la Ela nın çektiği acıları da hatırlamıyorum. Ama annem onlara da annelik yaptı hep. Bi de amcaları vardı tabi. Onlara amcaları bakıyo gibi gözüküyordu. Ama o sadece para işlerine bakardı. Eve çok nadir uğrardı. Pis işleri var belli ama çokta umursamıyorum.

Herşey böyle giderken o gün geldi çattı. Artık amcaları her şeye burnunu sokuyodu. Neden bilmiyorum ama annemle de sürekli kavga ediyorlardı. O zamanlar daha 12 yaşındaydım o yüzden konular pekte umrumda değildi. Benim anladığım tek şey Yağız ın bi kızı kaçırmış oluşuydu.

Başta umursamıyodum. Ama sonra kızın ailesini falan öldürdü. Bende kızdım tabi ona ama abim gibi bişeydi o benim. Küçüklüğümden beri beni koruyup kollardı. Fazla da kızamazdım ki ona kıza yaptıklarını görüyodum tabiki ama ben onun içini biliyodum. O kızı ne kadar sevdiğini görüyodum. Nasıl kızabilirim ki ona.

Ayrıca benim yerime Ela ağzına sıçıyodu zaten. Amcaları annem ve Ela sürekli kavga ediyordu.

Ben artık 16 yaşındayım. Melisa da öldü. Ama Yağız rahat durmadı bi sene falan yasını tuttuktan sonra kendine geldi. Ve işin kötü tarafı şuan Sıla diye bi kızı kaçırdı. Tabi artık aynı evde değiliz amcasının ona verdiği bi ev var orda tutuyo kızı. Bazen Ela beni de alıyo gidiyoruz oraya. Sıla çok acı çekiyo görüyorum. Sürekli ağlıyo yalvarıyo bize. Ve hayır bu sefer Yağız ın bakışları onu seviyo gibi değil. Tabi benim asıl gündemim bu değil. Annem kanser oldu.

Ben annemle ilgileniyorum. Ama garip bişey var. Aslında Ela amcalarını tamamen uzaklaştırmıştı. Ama amcaları durmadan annemi ziyarete geliyordu. Hatta bi kere annem uyurken başında "bunu sana yapmak istemezdim ama sen zorladın beni" dediğini duymuştum. Sonra içeri girince susmuştu. Benle de bi farklı ilgileniyodu.

Ve annem öldü. Napıcam ben şimdi. Bu evde kalmak istemiyorum. Artık kendimi sığıntı gibi hissediyorum. Ela bu düşüncelerime çok sinirleniyo ve beni asla bırakmıyo. Amcaları artık tamamen uzaklaştı özellikle beni görmeye bile tahammül edemiyo. Ela nın da işine geliyo zaten bu durum. Tabi farkındayız ikimizde Yağız gizlice görüşüyor onla. Ela ne kadar kızsada inkar ediyo Yağız.

Yağız bana iş teklif etti ama iş normal bi iş değil. Amcasının ona verdiği dağ evinde ki tutsaklarına hizmet edicem. Başta kabul etmedim. Ama sonra makul gelmeye başladı. Hem orda kalıcam benim de bir evim olmuş olucak. Hemde işim var işimin karşılığını alıyorum işte.

Bu işi aldım ama kızlar sürekli değişiyor ve hepsinin sonu ölüm. Bu durum Yağız dan korkmanı sağlamaya başladı. Artık eskisi gibi kızamıyorum da ona çünkü sinirli halini gördüm, yaptıklarını gördüm, aynı şeyleri bana yapsa napabilirim ki.

Ama son kız öyle değil. Yani hepsinden farklı adı Beliz. Bilmiyorum bişey çekti beni. Sevdim bu kızı. Ona yardım etmem gerek ölmemesi gerek.

Doğru mu yaptım bilmiyorum ama Beliz e her şeyi anlattım Melisa dan başlayıp hemde. Yağız bu yaptığımı öğrense bana ne yapar düşünmek dahi istemiyorum. Ama anlattım işte.

Beliz beni satmadı ve ona anlattığım şeyleri kullanarak Yağız dan kurtuldu.

"Hayır ne yaptın sen"
"Bi başkası daha aynı şeyleri çekmesin istedim"
Beliz polise gitmiş ama Yağız yakalamış onu. Tekrar geldi buraya kurtulmuştu ne güzel neden yaptı ki bunu kendine. Bide açıklaması daha da saçma. Neymiş başka biri de aynı acıları çekmesinin. Artık koruyamıyorum da onu. Yağız ona çok kötü davranıyor. Sürekli acı içinde.

Yağız ın karşısında durdum bugün. Eğer bi daha ona acı verirsen polise giderim dedim. Yağız buna çok sinirlendi. Normal de ölüm kısmını benden hep saklardı ama Beliz i gözümün önünde parçalayarak öldürdü. Ve ben hiç bişey yapamadım. Çok canı yandı sürekli ağladı, yalvardı. Ama Yağız asla durmadı. Tüm sinirini kustu ona. Sonra sıra bana geldi. İlk kez vurdu bana. Bi daha onu tehdit edersem bana da aynılarını yapacağını söyledi.

Ela çok kızdı demediğini bırakmadı. Ama sadece Yağız a değil. Bana da kızdı bilmiyo musun Yağız ı nasıl tehdit edersin onu diye.

Yağız benden özür diledi baya her istediğimi yapmaya başladı. Ve Beliz in en baştan beri dediği şeyi gözümle gördüm. Kucağımda ağladı resmen onu affetmem için ve ağlarken "nolur bana olan sevgini bırakma" dedi. Yağız cidden sadece sevgi arayan bi çocuk.

Dayanamadım affettim sonunda onu tekrar eskiye döndük. Bu olaydan sonra baya uzun bi süre kimseyi kaçırmadı.

Tabi işin sonucunda buldu yeni birini. Lilyum. Ondan uzak durmaya çalışıyorum. Ama Beliz e zeka olarak çok benziyo. Kendimi ne kadar uzak tutsam ve kötü davranmak istesem de kendimi hep iyi davranırken buluyorum.

Ve Lilyum bana Beliz den bahsetti. Ona nasıl ulaştı, ne yaptı bilmiyorum. Gözümün önünde öldü Beliz. Ama belki bi yere not falan bırakmıştır. Zaten kendinden sonra gelicek kişiyi düşündüğü belliydi. Kesin bişey yapmıştır. Ama ben yine aynı hataya düşüp Lilyum a yardım edecek miyim orasını bilmiyorum.

Şuan mı noluyo. Yağız evde yok. Lilyum odada kilitli. Ve ben köpek gibi içerken bunları düşünüyorum.

Kapı açıldı kim geldi acaba. Aaa Yağız
"Hoşgeldin Yağız naber"
"Sarhoş musun sen"
"Ooo çok zekisin ama sen hemen bildi bak görüyo musun"
"Niye içtin ki şimdi"
"Senin yüzünden"
"Ben ne yaptım yine"
"Ohooo ne yapmadın ki" güldü ve beni kucağına aldı
"Ooo uçmayı öğrendim bak" yine gülüyo zaten anca gülsün. O kadar kişi acı çeksin o gülsün. Yatağıma bıraktı beni. Ama tutamadım kendimi.
"Sen sevgiyi gram hak etmiyorsun ama ben seni seviyorum. Abilik yaptın bana diye hemde. Salağım ben salak. Aslında Beliz" karanlığa hapsoldum bi anda.

Evet Nur da az şeyler yaşamamış. Peki Lilyum a yardım edecek mi??

Ayrıca Yağız a sevgiyi hak etmiyorsun dedi. Yağız napıcak şimdi!?