Av-Avcı

Başlangıç

(Lilyum)

Akşam oldu, gece oldu, sabah oldu, öğle oldu. Ama Yağız beni halada bırakmadı. Artık zevkten çok acı içinde kıvranıyorum. Arada bir acımı fark edip rahatlatmaya çalışıyo. O sırada bitti sanıp rahatlıyorum. Ama bi bakıyorum tekrar başlamış.

Dayanamadım artık. "DUR" diye bağırıp ittim onu. Ve hayır bu zevkle gelen bi ses falan değildi. Hemen geri çekildi. Dudaklarımı öptü. Boynumu öptü. Sonra yanıma uzanıp "çok mu acıdı" dedi. Ama gülüyo resmen salak ya.

"Yağız deli misin sen ya canım acıyo. Zevkte almıyorum artık. Dur dedim kaç kere DELİ MİSİN SEN" bu dediğimle daha çok güldü. "Ya Yağız gülmesene cidden acıyo" bana bakıp gözlerimi öptü. Acıdan akıttığım göz yaşlarım bile kurumuştu artık.

"Haklısın biraz abarttım ama sende bana kaç gündür aynı acıyı çektiriyodun ödeştik"
"O ne demek ya"
"Bebeğim kaç gündür azdırıyosun beni sonra da yarım bırakıyorsun. Senin benim o sıralarda çektiğim acılardan haberin var mı"
"YA PİSLİK İNTİKAM MI ALDIN SEN BENDEN"
Sadece güldü. Gerizekalı ya yemin ederim aptal. Ama benim adım Lilyum. Bunun intikamını en ağır şekilde alıcam. Ama önce biraz huyuna gitmem gerek. Çünkü bana bunu bi kaç kez daha yaşattı ve o zamanlarda bi merhem sürüyo baya işe yarıyo. Onu sürmesi gerek yine. Kıvrana kıvrana ölücem yoksa.

"Sevgilim" dedim en masum sesimle.
Bana bakıp "hı" dedi.
"Diyorum ki canım acıyo"
"Yani"
"Ya canım acıyo işte KALK BİŞEY YAP ŞUNA" güya suyuna gidiyodum. Tutamadım kendimi yükseldim yine. Ama bu da işe yaradı sanırım. Gülerek çıktı odadan çünkü. İnşallah elinde merhemle döner.

Doğru tahmin merhemle döndü. Hemen bacak aralarıma ve genital bölgeme sürdü. Bi öpücük bırakmayı da unutmadı.

"Sen yat dinlen biraz ben bişeyler hazırlıcam" diyip gitti. İşime gelir valla çalış köle. Ay ne diyorum ya şunu duysa varya, sus sus düşüncesi bile kötü.

...

Hissettiğim parmaklarla uyandım.
"Napıyosun" dedim hemen.
"Her yerin morarmış resmen. Bu kadar emmediğime eminim. Anlamadım gitti. Cildin niye bu kadar hassas senin" bunu baya ciddi sordu ve cevap bekliyo.
"Ya ne biliyim ben"
"Neyse iyileştiririm ben onları" diyip öpmeye başladı.
Hemen kafasını itip "ya rahat dur sonra olan bana oluyo" dedim. Kahkaha atmaya başladı. Sonra da yanıma girip sarıldı.

"Acıktın mı" dedi. Aslında bişey itiraf ediyim mi, ben pek acıkan bi insan değilim. Yani üç gün yemek yemiyim. Biri bana sen en son ne zaman yemek yedin demezse aklıma gelmez. Yemin ederim sigara kahve ile geçirdiğim haftalar bile var. Biliyorum zararlı ama napıyım cidden hatırlamıyorum. Biraz da üşengeçlik var tabi.

"Bebeğim ne düşünüyosun yine. Soru sordum, cevap yok" diyince kendime geldim. Evet ben yine bişeyler düşünürken cevap vermeyi unuttum.
"Yani yesek iyi olur"
"Ne demek yesek iyi olur sen en son ne yedin" tamam düşünme vakti. Şimdi dün yemek yedim mi ben. Oha yemedim. Ben dün kalktım Yağız la spor yapıcaktık sonra o gitti. Sonra ben onu bekledim yanına gittim falan derken dün bişey yemedim.

"Sanırım dünden önceki gün" dedim
"Yok bebeğim sende kesin bi sorun var. Bak vücudun morarıyor. Sonra yemek yemiyorsun net bi sıkıntı var" diyip kucağına aldı beni. Mutfağa gelince sandalyeye oturttu.
"Bana bak sende uyumuyorsun, ben sana sende sorun var diyo muyum!? Sensin sorunlu, ben gayet normalim" evet biraz sinir olmuş olabilirim.

Gülüp yanağımı öptü. Önüme de yemek koydu. Bende hemen yemeye başladım. Şu an fark ediyorum acıkmışım.

"Bebeğim bak aklıma ne geldi"
"Ne geldi"
"Bence bu ev çok küçük"
"Tek yaşıyorum ben. Gayet ideal"
"Ayıp ama. Ben neyim burda saksı mı"
"Ya Yağız ne alakası var. Ayrıca tamam küçük olsun. Nereye bağlicaksın"
"Şuna bağlicam, diyorum ki bi ev mi alsak"
"Gerek yok"
"Bence var. Tamam alıyoruz"
"Ya Yağız delirtme beni. Zaten seni aricam diye işten de kovuldum. Bildiğin sen bakıyorsun bana. Bi de ev alamazsın hayır"
"Çok konuşma da yemek ye"
"Yağız dedim"