Nefret. / bxb / texting /

37

Taylan Çetiner'in ağzından...

"Ben aradığımda şu siktiğimin telefonu neden açılmıyor Kaya!?"

Telefonun öbür ucundaki Kaya bağırdığım için irkilmiş olsa gerek bir şeyin çarpma sesi geldi.

"Telefonumu şarja bırakmıştım.."

"Beni ilgilendirmez! Aradığımda açılacak bu kadar."

"Tamam.."

Ters cevap vermediği için bir iki saniye ne diyeceğimi düşündüm.

"Neyse.. gel hadi bekliyorum kampüsün arkasındaki yerde."

Sıkça buluştuğumuz daha doğrusu yiyiştiğimiz için kendimize özel bir yer bulmuştuk. Çok arkada kaldığı için kimse gelmiyordu.

"Tamam geliyorum hemen."

Telefonu kulağımdan çekip kapattım ve cebime atıp bir sigara yaktım.

Kaya ile takılmamın tek nedeni Sarp piçiydi. Yavaş yavaş herkesi alacaktım elinden onun. Kız kardeşimin intikamını onun kalitesine göre alacaktım, madem öldüremiyordum bende süründürecektim.

Kaya ile sarpın birlikte olduğunu ilk öğrendiğim zaman aklımda tabiki böyle bir şey yoktu. Ta ki, sarpın kayayı cidden sevdiğini fark ettiğim zaman planı kurmaya başladım, o gün sarp kayaya saldırdığında orada olmam şans falan değildi takip etmiştim kayayı bir şekilde aklına girmeye çalışacaktım ama o olay olunca hiçbir şeye gerek kalmadı.

Sonra ise ondan kendimi keşfetmem için yardım etmesini istedim. Tabiki koca bir yalandı, kendimi zaten biliyordum. Kadınlardan hoşlanıyordum sonuna kadar. Ama tabi cinsel çekim diye bir şey vardı, bir erkekle ilişki yaşamazdım ama sevişebilirdim. Zaten ilişki konusunda kaya asla tipim değildi, benim için fazla... her şeye atlayan biriydi. Ben daha sessiz insanları severdim.

"Hey."

Kayanın sesiyle bakışlarımı yerden kaldırıp yaslandığım duvardan kendimi ayırdım.

"Hoş geldin."

Üzerinde deri ceketi vardı her zamanki gibi siyah kısa saçları altında durduğumuz güneşte parlıyor, ela rengi gözleri de güneşin vurmasıyla yeşil gibi gözüküyordu.

"Hala sinirli misin bana?" Sırıtarak yanıma geldi ve önümde durdu.

Ağzımdaki sigarayı yere atıp üzerine bastım.

"Hayır, gel." Kollarımı açtım.

Hızla aramızdaki mesafeyi kapatıp kollarını belime doğru dolayarak kafasını göğsüme koydu. Vücudu sıcaktı.

"Kızgınsın sandım.." diye mırıldandı ve yavaşça geri çekildi.

"Kızdırıyorsun zaten genel olarak." Bir sigara daha yakarken bana tip tip bakıyordu.

"Her şeye kızıyorsun ne yapayım.. ayrıca çok sigara içiyorsun."

Omuz silktim ve dumanı içime çektim.

Uzanıp elimi tuttu ve dudaklarına götürdü. Hızla etrafıma bakındım, kimse yoktu bu yüzden parmaklarımı öpmesine izin verdim. Parmak uçlarıma yavaş yavaş öpücük kondurmaya başladı, bende sigaramı içtim. Bir süre sessiz kaldık, yüzünü inceledim. yakından gördüğüm ilk kez çilleri olduğunu fark etmiştim, yanaklarında hafif hafif vardı ve sadece çok yakından belli oluyordu. Böyle bir güzelliğin kendini birilerinde harcaması saçmalık diye düşündüm içimden.

"Erim bizi birine söyledi mi?" Diye sordum sessizliği bozarak.

Dudaklarını elimden ayırdı. "Hayır arada sıkıştırıyorum birine söylemesin diye."

"Aferin."

Başımı salladım. Bir de açıklama yapma gereği duymak istemiyorduk millete. Sarp bilse yeterdi.

"Derse gitmem lazım." Elimi yavaşça bıraktı ve bana doğru yaklaştı.

"Öpücük alıp gideyim." Sırıttı.

Tam başını kaldırıp öpeceği sırada geri çekildim.

"Git hadi sonra öpersin."

Dediğim şeyle şaşkınlık ve hayal kırıklığıyla bana baktı bir süre, sonra ise tekrar aynı ifadeyi takındı.

"Tamam.. görüşürüz." Gülümsedi kırık bir gülümsemeydi bu.

"Görüşürüz Kaya."

Arkasını döndü ve geldiği yerden ilerlemeye başladı.

Bir iki saniye arkasından baktıktan sonra telefonumu çıkardım ve annemin ezbere bildiğim numarasını tuşladım.

"Efendim oğlum?"

"Anne.. nasılsın?"

Sesi normal geliyordu. "İyiyim işte idare eder.. sen nasılsın?"

"İyi... Aylin nasıl?"

Bir nefes aldı, "görüştürmüyor kimseyle kendini."

Dişlerimi sıktım. Çok özlemiştim Aylinimi. "Eğer bir şey olursa beni ara Anne ilk beni."

"Tamam oğlum."

Telefonu kapattım hızla. Annemin sesini duymak acı veriyordu. Ayline, kız kardeşime, bunu yaşatanı mahvedecektim öyle bir mahvedecektim ki rehabilitasyon merkezlerinde sürünen kız kardeşimden bile daha çok acı çekecekti. Az kalmıştı.

—