Özel Bölüm

365 14 43
                                    

Her şey yeni başladı diye sevinme. Unutma, her sonun bir başlangıcı vardır.

Keyifli okumalar

"Pardon, pardon geçebilir miyim? Teşekkürler." Sonunda tanıdık ses geldiğinde arkamı dönüp bizi görmesi için el salladım.

İnsanların arasından zorla da olsa yanımıza ulaştığında nefes nefese soluklandı. "Yetiştim mi? Gecikmedim değil mi?"

"Yok annecim yetiştin ama niye geciktin bu kadar?"

"Ya anne dava uzadı yoksa yarım saat önceden buradaydım."

"Tamam yetiştin işte kızım önemli olan o." Aden başını sallayarak babasını onayladı.

"Boran nerede?" Daha sorusu bittiği an yükselen sert adım sesleri ile hepimizin bakışı karşıya döndü.

Kalp atışlarım heyecanla hızlanırken birazdan karşımda olacak oğlumu bekledim. "Anne abim mi geliyor?"

Başımı eğip kocaman tatlı gözleri ile bana bakan kızıma baktım. "Evet bebeğim abin geliyor."

Herkes heyecanla kendi akrabasının gelişini bekliyordu. Gördüğüm babasının neredeyse aynısı olan yüz gururla gülümsememe sebep oldu.

Babasının aynısı olan sert bakışları sadece karşısıns sabitlenmiş kararlı ve dik duruşu ile sırada ilerliyordu.

...

"BARIŞTA VE SAVAŞTA, KARADA, DENİZDE VE HAVADA
HER ZAMAN VE HER YERDE
MİLLETİME VE CUMHURİYETİME
DOĞRULUK VE MUHABBETLE HİZMET,
KANUNLARA VE NİZAMLARA VE AMİRLERİME
İTAAT EDECEĞİME VE ASKERLİĞİN NAMUSUNU,
TÜRK SANCAĞININ ŞANINI CANIMDAN AZİZ BİLİP
İCABINDA VATAN, CUMHURİYET VE VAZİFE UĞRUNDA
SEVE SEVE HAYATIMI FEDA EYLEYECEĞİME
NAMUSUM ÜZERİNE AND İÇERİM."

Törenin bitmesi ile herkes ailesinin yanına giderken sert adımları bizim olduğumuz yere çevrildi. Adımları tam önümüzde durduğunda bakışları babasının yüzündeydi.

Birkaç saniyenin ardından eli anında alnının kenarına yerleşirken başını dikleştirdi.

"Er Boran Arslan emir ve görüşlerinize hazırdır komutanım!" Barın'ın gözlerine yerleşen gururlu parıltıların aksine düz olan yüzü ile zaten dik olan durumu gururla daha çok dikleşti.

"Rahat asker! Gel lan buraya." Boran anında rahata geçerken Barın kollarını açarak oğlunun kollarının arasına girmesini bekledi.

Boran yüzüne yerleşen gülümseme ile babasına sıkıca sarıldı. Belli bir sürenin ardından ayrıldıklarında hedefi bu sefer bendim.

Boy farkımızdan dolayı eğilerek kollarını belime doladığında parmak ucuma çıkıp boynuna sarıldım. "Seninle gurur duyuyorum."

Elleri belimden ayrılup yanaklarıma tutundu, alnıma uzun bir öpücük bıraktıktan sonra ablasına ilerledi.

"Kedi olalı bir fare tuttun be Bor." Dedi Aden kardeşine takılarak

"Ben hep başarılıydım sen beni çekemedin Badem." Ablasının takılmasına karşılık verip gülerek bu sefer ona sarıldı. Önce alnına ardından saçına birer öpücük bırakıp kolları arasında kamufle olan kızı bıraktı.

Son durağınaz önce elini bıraktığım kardeşi olurken hiç çekinmeden dizinin üzerine çöktü. Umay önünde diz çöken abisi ile heyecanla yerinde sallandı.

Boran açtığı kollarıyla tam karşısınds duruyordu. "Asenam. Abiye sarılmak yok mu?" Umay bunu bekler gibi anında kendisini abisinin kollarına attı.

İncir Ağacı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin