Meyhane

707 40 12
                                    

Keyifli okumalar

O günün üstünden bir hafta geçmişti ve abim benimle çok az diyalog kuruyordu. Konuşturmak için o kadar uğraşsamda verdiği cevaplar geçiştirici kısa kelimelerden ileri gitmiyordu.

Timdekileri ne zaman görsem gözlerini kaçırmaları ya da tam tersi uzun süre bakmaları da cabasıydı tabi.

Tek şiddet gören ben değildim ya niye uzaylı görmüş gibi davranıyorlardı ki?

Yerimden kalkıp karşı koltukta oturan abimin dibine girecek şekilde oturdum. Başımı omzuna koyup alttan alttan bakmaya başladım.

"Abi."

"Efendim." Dedi telefonundan başını kaldırmadan.

"Bakmayacak mısın bana."

"Ne söyleyeceksin söyle Rüya işim var."

"Abi yapma böyle." Başımı omzundan çekip biraz yana kaydım ve tamamen ona döndüm.

"Bir şey yapmıyorum." Dedi yine yüzüme bakmadan

"Olay da o zaten hiçbir şey yapmıyorsun! Yüzüme bakmıyordu ya resmen." Telefonu yanına bırakıp bana döndü

"Ne yapayım Rüya? Kardeşimin şiddet gördüğünü benden saklamasını hazmetmek kolay değil."

"Ben ne yapayım abi? Sevdiğin insanların üzüleceğini bile bile şiddet gördüğünü söylemek kolay değil!" Sustu. Gözlerimin dolmaması için uğraşırken cevap vermesi için gözlerinin içine baktım.

Ama o hiçbir şey söylemeden ayağa kalktı kolundan tutup durdurdum ve karşısına dikildi.

"ABİ BİR ŞEY SÖYLE DAYANAMIYORUM BEN! BEN YANLIŞ BİR ŞEY YAPMADIM ÜZÜLMENİZİ İSTEMEDİM SADECE."

"BÖYLE ÜZÜLMEDİM Mİ RÜYA? SANA YARDIM EDEMEMİŞ OLMAK BENİ ÜZMEDİ Mİ?" Üzmüştü biliyordum.

"Abi tamam üzüldün biliyorum ama beni de anla biraz."

"Tamam annemlere şimdilik söylemiyeceğim ama en yakın zamanda sen söylüyorsun."

"Denerim." Derin bir nefes alıp alnımdan öperek gitti.

"Abla." Efe'nin seslenmesi ile bakışlarım bu sefer ona döndü.

"Barın komutanının timinden biri izindeydi tanışamadınız bende bu akşam dışarıda otururuz dedim hem siz de tanışmış olursunuz."

"Tamam ablacım gideriz.", Bir de bu çıkmıştı şimdi. Yeterince kişiyle tanışmamış mıydım?

"Saat sekizde çıkacağız."

"Efe saat zaten beş buçuk! Şimdi mi söylenir oğlum bu. Yardım et bana şu evi toplayalım sonra hazırlanırız."

"Benim işim vardı aslında ya."

"Senin izinin yarın bitiyor diye biliyordum ben ama?"

"Başka işim var."

"Efe delirtme beni geç salonu topla bende mutfağa geçiyorum."

...

Son tabağı da makineye koyup tezgahı sildim. Kolumdaki saate baktığımda saat yediye geliyordu artık hazırlansam iyi olacaktı.

"Efe işin bitti mi?"

"Bitiyor." Yorgun sesiyle salondan seslenmesine güldüm,odaya geçip dolabını açtım.

İş için aldığım takımları es geçerek siyah bir crop ve onunla yakın olan üstünde çiçek ve dal desenleri olan siyah şeffaf gömleği aldım. Altım içinde siyah bir kargo pantolon çıkardım.

İncir Ağacı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin