İncir Ağacı

Avukat Hanım

Oylar ve yorumlar tekrardan azaldı neden?

Keyifli okumalar

Eşyalarımı toparlamış çıkmaya hazırlanırken çalınan kapı ile durdum. Beklediğim biri yoktu ve işlerim bitmişti.

"Gelebilirsiniz." Kimin geldiğini anlamak için doğrudan kapıya baktım. İçeri giren Sabri Amca ile eşyaları masanın üstüne bırakıp dikleştim. Küçük adımlarla yanına gidip karşısında durdum.

"Buyur Sabri Amca bir sorun mu var?" Yüzüne yerleşen mahçup ifade canını sıkmıştı.

"Müsaade var mı kızım? Zamanın varsa bir şey rica edecektik." Çoğul konuşuyordu kiminle gelmişti ve neden böyle mahçup bakıyordu?

"Estağfurullah Sabri Amca ne müsaadesi buyur lütfen." Oturması için masanın önü yerine kendi sandalyeli gösterdim.

Buna rağmen diğer sandalyelere yönelince ben de karşısına oturdum.

"Buyur Sabri Amca seni dinliyorum."

"Kızım izinin olursa diğerleri de gelsin."

"Gelsinler tabi."

"Barın! Gelin." Sinirli sesi Albay olduğu için miydi yoksa konunun Barın ile bir ilgisi mi vardı?

İçeri Barın ile beraber Oğuz ve Bora da girdi. Ben yerimden kalkıp yer verecek iken Sabri Amca elini kaldırarak beni durdurdu.

"Otur kızım kalkma ayakta kalacak onlar." Sorgulayan bakışlarımı karşı da yan yana dizilmiş üçlünün üstünde gezdirdim. Üçünün de yüzüne yerleşmiş düz bakışlar pek bir şey anlatmamıştı.

"Amca olay ne tam olarak."

"Bu üçü dışarı çıktığında Barın adam dövmüş bunlar da müdahale etmemiş adam da haklı yere dava açtı tabi. Ben gelmeden önce adamı araştırdım adamın sicili temiz hatta sana da dosyalayıp getirdim." Elini Bora'ya uzattı. Bora sırtında duran çantayı açıp içinden mavi bir dosya çıkardı ve Sabri Amca'nın eline bıraktı.

Bana uzatılan dosyayı açtığımda gördüğüm bilgiler ile yüzümün yandığını hissettim. Sinirden kıpkırmızı olduğuma emindim.

"Çok pardon Sabri Amca izninle." Başını sallayarak onaylaması ile beraber ayağa kalktım ve sinirimi serbest bıraktım.

"BU ADAMIN DÜĞMESİ KOPSA ALTI AYDAN BAŞLAR BARIN MANYAK MISIN SEN!? NİYE YAPTIN BÖYLE BİR ŞEY?" Cevap vermeden yüzüme bakması ile daha çok gerilen sinirlerim dudağının kenarına yerleşen fark edilmeyecek derece de küçük tebessüm ile beynim patlayacak gibi hissettim. Bu kadar umursamaz olamazdı.

"Sinirlerim bozuktu adama patladım diyor." İnanmadığı belli olan alaylı sesini kullanarak konuşan adama döndüm. Demek siniri bozuktu ve adama patlamıştı öyle mi? Hangi salak yerdi ki bu bahaneyi?

"Bize izin verebilir misiniz? Bu konuyu avukat ve müvekkili olarak konuşsak daha iyi olacak."

"Tabi kızım. Yürüyün." Üçü dışarı çıktığında Barın'a karşımda duran sandalyeyi işaret ettim. İtiraz etmeden karşıma oturdu. Biraz öne eğildim.

"Bu bahaneyi kimse yemez Barın doğruyu söyle neden dövdün adamı." Bacaklarını iki yana ayırıp dirseklerini dizlerine yasladı ve öne doğru eğildi.

O an ilk defa onu dikkatli bir şekilde inceledim. Evet belki yapmamam gerekirdi ama kendime engel olamamıştım. Gözlerim siyaha dönen koyu kahve gözleri,gece karası saçları ve hafif esmer teninde dolaştı. Ne kadar bir yanım incelemeye devam etmek istese de konuşması ile konumuza dönüp sözlerine odaklandım.