Kaçış

1K 52 8
                                    

Keyifli okumalar

"Lan ne demek yarın? Bana sormadan nereye geliyorlar belki ben tanışmak istemiyorum belki hazır değilim." Sesim sonlara doğru yükseldi Efe bir tık tırsmış bir ifadeyle bana baktı.

"Ya abla bana niye kızıyorsun ben mi dedim gelin diye ya." Gözlerimi kapatıp derin nefes aldım sakinleştiğime emin olunca gözümü açtım.

"Tamam tamam sakinim özür dilerim bağırmak istemezdim ama aklım almıyor bana sormadan nasıl yaparlar böyle bir şeyi ya"

"Abla bende dedim aynı şeyleri ama beni dinleyen kim?"

"Nereye gelecekler" omuz silkti

"Nereye olacak bizim eve" hızlı bir şekilde ayağa kalkınca sandalye düştü.

"Ben o eve bir daha girmem." Tüm kelimeleri bastırarak ve tıslar gibi söylemiştim.

"Abla başka bir yerde toplanmazlar ki"

"Olmaz Efe ben affetmedim onları o eve tekrar girmem ben. Yaptıkları o kadar imâ dan sonra özür dilediler diye gidip boyunlarına atlamamı tekrar o evde yaşamamı mı bekliyorlar?"

"Abla yemin ediyorum bilmediğin şeyler var ya evet bu onları asla haklı çıkarmaz ama sen nasıl onlara bir nedenden dolayı güvenmiyorsan onların da böyle yapma nedenleri var. Hem bakmazsın yüzlerine aileyle tanışırsın uzak olursun onlara ama inan bana en sonunda sende affedeceksin onları."

Umarım Efe umarım affedebilirim. İnan bana benim de bir aileye ihtiyacım var onların bir sürü çocuğu var onlar yokluğuma dayanır ama ailesizlik o kadar kolay değil ne kadar alışmış olsan da.

"Pek sanmıyorum Efe ama umarım dediğin gibi olur." Bir şey demesini beklemeden gözlerimin dolmaması için koşar adım kantinden çıktım,kızlar tuvaletine gelince içeride ki birkaç kıza bakmadan boş bir kabine girdim. Sessiz bir şekilde ağlamaya alışık olduğum için kendimi daha fazla tutmayarak kendimi rahat bıraktım ellerimi dudaklarıma bastırıp içimi döktüm.

10 dakika sonra biraz sakinleşmiştim kapının tıklanma sesini duydum ses giderek yaklaşırken bu sefer benim kapıma geldi.

"Rüya orada mısın?" Nur'un sesini duydum ama cevap vermedim.

"Rüya hadi çık güzelim bak ne oldu nasıl oldu bilmiyoruz ama bırak yardım edelim" Melis de yanındaydı

"Bak erkekler de endişelendi peşinden geliyorlardı zor tuttuk hadi gel yanlarına gidelim Ayaz Hoca öğrenmeden öğrenirse kötü olur." Kapıyı açıp dışarı çıktım onlara bakmadan elimi yüzümü yıkadım dışarıdan gelen hafif yüksek seslerle önce kızlara sonra kapıya baktım.

Üçümüz aynı anda dışarı çıkdığımızda biraz ilerde tartıştıklarını gördük ve yanlarına gittik.

"Hop hop noluyo" Ayaz bana dönüp sarıldı.

"İyi misin Rüya'm"

"İyiyim iyiyim de ne oluyor" benden ayrılıp yüzüme baktı.

"Yarın gidecek misin?"

"Bilmiyoruz Ayaz"

"Eğer kötü hissedeceksen gitme"

"Hissedeceğim ama onlara sizinle iken de iyi olduğumu onlara ihtiyacım olmadığı o göstermem lazım" güldü.

"İhtiyacın yok mu gerçekten" bende güldüm o da biliyordu ihtiyacım vardı hem de fazlasıyla.

Ama bunu onların bilmesine gerek var mı? Bence yok.

"Abla"

"Efendim"

"Bana kızgın mısın?" Sesi suç işlemiş bir çocuk gibi çıkmıştı.

İncir Ağacı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin