Hiç şaşırtmayacaklar tamam benden haz etmediklerini biliyorum ama bu kadarı fazla geliyor
"Selam"
"Selam"
"Naber Rüya Efe nerde sen niye teksin"
"Onların işi çıkmış gittiler ben de şimdi gidiyorum"
"Biz bırakalım seni" arkadakilere baktım bakışlarım en son Aras'ta durdu açıkçası yüksek ihtimal burda Melis hariç kimse tarafından istenmiyorum ve ben istenmediğim yerde 'mecbur olmadığım sürece' kalmam
Ve şuan tek istediğim bizim eski sahile gidip içimi dökmek
"Hayır teşekkür ederim yürüyerek gitmek istiyorum"
Melis'in yüzü asıldı
"Peki yarın görüşürüz o zaman"
"Görüşürüz"
Okulun bahçesinden çıkıp hızlı adımlarla yürümeye başladım telefonum çalınca ekrana baktım
Mete ARIYOR
-Efendim
+Kanka vardın mı eve
-Yok biraz kafa dinlicem onlar gitti ben yürüyorum
+Bir sorun mu var
-Yok be oğlum ne sorunu olucak dersler sıktı biraz
+Ha tamam o zaman
-Neyse hadi görüşürüz sonra
+Görüşürüz
Telefonu kapayıp cebime koydum Mete'yle konuşurken yolu yarılamıştım zaten 20 dakika daha yürüdükten sonra sahile vardım banka oturup dizlerimi kendime çekip kollarımı dizlerime sardım bunu ne zaman yalnız olsam ve moralim bozuk olsa yapardım yalnızlık hissini az bir şey de olsa dağıtıyordu sanki
Etrafa baktım kimse olmadığına emin olduktan sonra ağlama başladım
"Neden ?Neden ben hangi günahın bedeli bu suçum ne benim"
"Kardeşim benimle kalmak istemedi bunca yıl üvey ailem şimdiyse öz abilerim benden nefret ediyor"
"BEN KİMSEYE BİR ŞEY YAPMADIM!"
Orda ne kadar kaldım ne kadar ağladım bilmiyorum havanın iyice karardığını görünce kalktım yüzümdeki ıslaklığı sildim ve bu sefer yavaş bir şekilde yürümeye başladım
O eve gitmek istemiyorum istenmediğim bir yerde kalmak hem yoruyor hem de canımı yakıyor Utku Abi'yr gidebilirim ama onun da yarın işe gitmesi gerek benimle uğraşamaz ya
Mecburen eve gittim kapıyı annem açtı
"Rüya hoş geldin"
"Hoşbuldum anne"
İçeri geçtim ama gelmeden kapıda durduğunu görünce duraksadı aklıma gelen şeyle anlıma vurdum
Gerçekten bu kadar donulacak bir şey mi bir daha demesem mi acaba
Ben daha ne olduğunu anlamadan bana sarılan anneme baktım
Annem çok güzel bir kelimeyi ama ben bu kelimeyi yıllarca hiç hak etmeyen biri için kullanmıştım
"Teşekkür ederim kızım"
Benden ayrılıp anlıma bir öpücük kondurdu
"Ben yorgunum dinlenicem"
"Yemek yiyecektik"
"Aç değilim siz yiyin"
"Olmaz öyle üstünü değiş gel"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İncir Ağacı
Literatura Kobieca"Şuan istediğin her şeyi yapabilecek olsaydın ne yapardın" Kardeşinin gözlerinin içine baktı "İncir ağaçlarına çiçek açtırırdım" 2 yaşından beri şiddet gören Rüya 9 yaşında kardeşi ile birlikte ailesi tarafından terk edilir ve 8 yıl sonra geri gelip...
