💗❧សំឡេងបេះដូង❧💗( រដូវកាលទី១) ចប់

ភាគ:៩៤

នៅតាមផ្លូវ!
   លោក ហ្វៀឌីណា តែងតែសម្លឹងមើលទៅថេយ៉ុងមិនព្រិចភ្នែកសោះហើយ គាត់មើលហើយក៏ញញឹម ធ្វើឲ្យថេយ៉ុងធ្វើខ្លួនមិនត្រូវសោះហើយ ។
« ពូអាចសួរក្មួយមួយបានទេ? » ស្ងាត់ៗគាត់សួរមកថេយ៉ុង
« បាទបានលោកពូ » ថេយ៉ុងនាយងាកមកបាំងខាងក្រោយរួចហើយក៏ងក់ក្បាលញញឹម
« ក្មួយស្រលាញ់កូនស្រីពូមែនទេ? » សំណួរនេះចំៗល្អណាស់មិនបានបញ្ឆិតបញ្ឆៀងសោះឲ្យគេឆ្លើយរបៀបណាឲ្យសមចិត្តទៅ? រកនឹកមិនឃើញទេ មកឆៅៗពេក។
« គឺថា...ខ្ញុំស្រលាញ់ឡាគីយូរមកហើយម៉្យាងខ្ញុំទើបនិងរកឡាគីឃើញដែរលោកពូ » ថេយ៉ុង
« តាមរក? ហេតុផលអីទៅ? កូនស្រីពូរត់ចេញពីក្មួយមែនទេ? » គាត់បានលឺថាទើបនិងរកឃើញនេះឡើងភ្ញាក់ផ្អើលម៉ងគាត់ស្រែកចង់ខ្ទរឡានទៅហើយ ។
« គឺរិកគីយកនាងបំបែកពីខ្ញុំណាលោកពូ »
« ក្មួយអាចនិយាយឲ្យពូស្ដាប់ឲ្យច្បាស់ជាងនេះបានទេ? » គាត់ស្នើសុំឲ្យគេនិយាយឲ្យស្រួលស្ដាប់ជាងនេះហើយថេយ៉ុងក៏បានរៀបរាប់រឿងរ៉ាវទាំងអស់តាំងពីដើមទងនៃរឿងគ្រប់យ៉ាងមកឲ្យគាត់បានស្ដាប់ ។ គេនិយាយផងសើចផងព្រោះនឹកឃើញដល់គ្រាមុនៗដែលគេបានធ្វើដាក់ឡាគីរ៉ានោះ ។
« រឿងវាតែប៉ុណ្ណឹងទេលោកពូ ខ្ញុំមិននឹកស្មានសោះថាខ្ញុំអាចនិងស្រលាញ់ស្រីមាត់ដាចដូច្នេះនោះឥឡូវនេះស្រលាញ់បាត់មិនចង់បានទេ » ថេយ៉ុងញញឹមឲ្យស្ញេញម៉ងពេលរំលាយរឿងនៅក្នុងចិត្តមកប្រាប់លោកហ្វៀឌីណា ម៉្យាងទៀតគាត់ជាលោកប៉ារបស់ឡាគីរ៉ាទៅហើយប្រាប់គាត់ក៏វាមិនអីដែរ ។
« ហ៎ាសហ៎ា...! ក្មួយដូចពូកាលនៅកម្លោះណាស់ពូតាមញ៉ែម៉ាក់របស់ឡាគីទម្រាំតែបានត្រូវចំណាយដើមទុនមិនតិចទេរហូតស្ទើតែបោះបង់វាចោលម្ដងៗ » លោកពោលទាំងអស់សំណើចនិងកាលនៅក្មេងដូចជាថេយ៉ុងណាស់ ពេលតាមញ៉ែគេមិនបានហើយក៏មានគំនិតចង់ឈប់ផងតែគាត់នឹកឃើញថាប្រឹងមកអស់ជាយូរហលយបើបោះបង់វាចោលនៅពេលនេះដូចជាមិនកើតទាល់តែសោះហើយ ទើបតាមស្រលាញ់ទាល់តែបាន ។ ថេយ៉ុងអង្គុយស្ដាប់គាត់និយាយទាំងសើចអ្នកទាំងពីរនិយាយឆឆប់ចុះសម្រុងគ្នាមែនទែន ។
  វាដូចជាការបញ្ជារបស់រិកគីដាក់កូនចៅណាស់ អ្នកទោសទាំងពីរនោះមានការឈឺចាប់មិនតិចនោះទេ ម៉ារ៉ានាងត្រូវរងគេវាត់ខ្សែតីនៅលើដងខ្លួនទាំងមូកឡើងចេញឈាមមក ឯលោក ស៊ីនម៉ាត្រូវ គេយកដែកដែលដាក់នៅក្នុងចង្ក្រានភ្លើងមកដាក់លើខ្លួនគាត់ ធ្វើឲ្យគាត់ឈឺចាប់ពិបាកបរិយាយមិនចង់ចេញ ។ ដែកដុំក្ដៅៗដាក់លើខ្លួនអ្នកគ្មានសម្លៀកបំពាក់ដោយកែវភ្នែកអ្នកធ្វើគ្មានភ័យព្រួយសោះឡើយគេគិតថាពេលបានប្រព្រឹត្តិហើយសប្បាយចិត្តទៅវិញ ។
« ប៉ុណ្ណឹងសិនបានហើយ ឯងចេញទៅខាងក្រៅវិញទៅ » សម្លេងត្រលធំសមជាអ្នកមានអំណាចខ្លាំងខ្លាដើរចូលមកក្នុងបន្ទប់ងងឹតវាជាបន្ទប់ឃុំឃាំងអ្នកទោសនៅក្នុងនេះរាប់មិនអស់នោះទេ ហើយពួកគេស្លាប់ទៅពិបាកភ្នែកមើលណាស់ចំពោះអ្នកខ្លះ ។
« នេះ...នេះជាអារិកគីឬ? » លោក ស៊ីនម៉ាដែលបានដឹងបានស្គាល់ពីរិកគីគួរសមដែរនោះក៏សួរមកឲ្យបានច្បាស់និងត្រចៀកថានិងឬមិនមែន? រិកគីចូលមកដោយដំណើរយឺតៗដូចជារាប់ជំហ៊ានដើម្បីដើរទៅជិតគេអញ្ចឹង ។
« លោកឯង....ជាអ្នកណា...ទៀតហើយ » ម៉ារ៉ានាងពិបាកនិយាយណាស់តែនាងក៏ត្រដសួរមកកាន់អ្នកទើបនិងចូលមកនោះដោយភាពក្លាហានមិនខ្លាចសេចក្តីស្លាប់នៅចំពោះមុខ ។
ខ្វាច់ៗៗ....! អ៎ាយយយ...ហ្អាយយយ....
   ម៉ារ៉ានាងស្រែកឡើងខ្លាំងពេលគេចូលមកមិនមាត់រកអ្នកណាម្នាក់ហើយគេដើរទៅរើសខ្សែតីមកវាត់លើខ្នងរបស់ម៉ារ៉ាមួយកម្លាំងដៃមនុស្សប្រុសលើនាង ។ រិកគីញញឹមចុងមាត់បោសដៃធ្វើដូចមិញនេះបានវៃសត្វមួយក្បាលដែរ ។
«  អ៎ាយយយ...ឯង » គេបន្តមកធ្វើបាបអ្នកជាឪពុកម្ដងនាយលើកដែកមានភ្លើងមកនោះយកមកដាក់លើដើមទ្រូងខាងស្ដាំរបស់គាត់ឲ្យគាត់ស្រែកម្ដងទៀតឡើងអស់សម្លេង ។
« សប្បាយលេងដែរតើ ហ៎ាសហ៎ា  » គេធ្វើសមតាមបំណងហើយសើចលេងយ៉ាងរីករាយឥតឧបម៉ា គេដើរទៅអង្គុយគងទាក់ខ្លាលើសាឡុងនៅក្នុងបន្ទប់មួយនេះសម្លឹងទៅមើលពួកអ្នកទាំងពីរដោយការចងគុំនុំ ។
« លោក...ឆាប់..និ..យាយមកថា..លោក..ជាអ្នកណា? »
« ស៊ូច..! បិទមាត់ដ៏ចង្រៃរបស់នាងចេញវិញទៅណាខ្ញុំមិនចង់កឺសម្លេងនាងនិយាយសោះហើយពេលលឺចង់តែសម្លាប់នាងឲ្យងាប់ភ្លាមៗទេ » រិកគីតំឡើងសម្លេងស្រែកប្រាប់ម៉ារ៉ាឲ្យនាងបិទមាត់បើគេនិយាយហាមប្រាមអ្វីហើយគួរតែស្ដាប់នាងខ្លះមិនត្រូងធ្វើខ្លួនឲ្យហួសព្រំដែននោះទេ ។
« ពេលនៅជិតពួកឯងយើងមានអារម្មណ៍ធុញថប់ណាស់ ចង់ឲ្យពួកវាបាត់មុខចេញពីលើលោកមួយនេះឲ្យផុតៗទេយើងនិយាយមែនណា ប៉ុន្តែ... ហ៊ឹម
ទុកពួកឯងឲ្យរងកាឈឺចាប់វេទនាបែបនេះវាជាក្ដីសុខរបស់យើងស្រាប់ហើយ » អ្នកទោសទាំងពីរសម្លឹងមើលរិកគីដោយការស្អប់ចង់ទៅច្របាច់កគេឲ្យស្លាប់មួយកន្លែងទេ អ្នកណាដែលទ្រាំឲ្យគេមកលេងសើចផ្លូវអារម្មណ៍ជាមួយនិងពួកគេទៅ?
« យើងនិងសងសឹក » លោក ស៊ីនម៉ា សច្ចាក្នុងចិត្តថាគាត់និងឲ្យពួកគេមកសងគ្រប់យ៉ាងដែលបានប្រព្រឹត្តចំពោះគេនិងកូនស្រី ។
« អ៎េរ....! លោកកុំមានគំនិតថានិងចង់មកបកខាំខ្ញុំវិញអីវាគ្មានផ្លូវឲ្យលោកចេញពីទីនេះបាននោះឡើយណាសម្ងំនៅខ្លួនឲ្យស្ងៀមៗទៅ »
« ផាច់ៗៗ !ពួកឯងឆាប់ចូលមក  » គេទះដៃរួចហើយស្រែកឲ្យអ្នកនៅខាងក្រៅចូលមកខាងក្នុង ពួកអ្នកជាកូនចៅលឺសម្រែកចៅហ្វាយនាយស្រែកឲ្យចូលហើយក៏មិនបង្អង់យូរបើកទ្វារចូលទៅភ្លាម ។

« ចាត់ការនាងទៅតាមតណ្ហាដែលឯងកំពុងតែមាននោះ អូរ...! ចាំយើងជាអ្នកថតវីដេអូឲ្យពួកឯងទៅចុះណា » ក្នុងពេលនោះមានបុរសមាឌឌាំងៗបីនាក់ចូលមករិកគីក្រោកពីលើសាឡុងហើយនិយាយដោយភាពឃោឃៅ គេអាក្រក់ព្រៃផ្សៃណាស់បើមានអ្នកណាមកដាស់ខ្លាកំណាចក្នុងខ្លួនរបស់គេឲ្យចេញមកខាងក្រៅដូចជាពេលនេះអញ្ចឹងគេមិនលើកលែងសូម្បីតែមនុស្សស្រីប្រាប់ឲ្យបានដឹងទៅចុះ ។
« បាទចៅហ្វាយ » ពួកគេសម្លឹងមើលម៉ារ៉ាទាំងសេចក្តីស្រេកឃ្លាបតណ្ហាក្នុងខ្លួមពួកញេក៏ផុសឡើងមក ។
« កុំ...កុំ..ចូលមកជិតខ្ញុំឲ្យសោះ...ណា » ម៉ារ៉ានាងភ័យខ្លាចណាស់ពេលបានឃើញអ្នកទាំងបីនោះចូលមកជិតនាងម្ដងបន្តិចៗ ។
« អូនពិតជាស្អាតណាស់ ខ្វាក... » ពួកគេចាប់ហែកសម្លៀកបំពាក់លើខ្លួនម៉ារ៉ារហូតដល់ឃើញរាងកាយរបស់ទាំងអស់ពេលគ្មានសម្លៀកបំពាក់ ។
« ហ្អាយយយ....ពួកឯង...ឈប់ភ្លាម....ហ៊ឹកៗៗ...ប៉ាជួយកូនផង...ប៉ា...ហ៊ឹកៗៗ...ពួកគេធ្វើបាបកូន.....ប៉ាៗៗជួយយកូនផង ហ៊ឹកៗៗ... » ម៉ារ៉ាដង្ហើយហៅប៉ាឲ្យជួយប៉ុន្ដែគាត់មិនអាចជួយនាងបានទេបានតែងាកមុខចេញមិនចង់សម្លឹងមើលភាពវេទនាកូនស្រីនៅពេលដែលមានប្រុសៗមករំលោភចឹងឡើយ ។
« ឯងមើលទៅកូនស្រីឯងសិចស៊ីណាស់ ថ្ងូរក៏ពិរោះថែមទៀត ហ៊ឹម..! បើថែមប្រុសពីរនាក់ប្រហែលជាមិនអីទេណ៎? » រិកគីកាន់ទូរស័ព្ទថតវីដេអូគ្រប់រូបភាពទាំងអស់ឡើងច្បាស់ៗភ្នែកគ្មានព្រិលនោះទេ ។
« អាចង្រៃឯងឈប់ទៅ » ឈាមជាឪពុកគេនោះទ្រាំមើលកូនឯណាបាន? ឃើញកូនស្រែកថ្ងូរពោលពាក្យថាឈឺ វាលឺពេញត្រចៀកសងខាងរបស់គាត់ហើយ ។
« អ៎ាយយយ...អ្ហឹសស...អ្ហាសស...ប៉ា..ហ៊ឹកៗៗ...ជួយកូនផង...ហ្ហឹសសស...» ម៉ារ៉ានាងស្រែកម្ដងជាពីរដងទៅហើយគ្មានលឺលោកប៉ាតបតមកជានាងវិញសោះគាត់ឡើងស្ងាត់ឈឹងនាងថប់ដង្ហើមណាស់នៅពេលចឹង ។