Kör Nokta

51-Vahşi Kurt

Merhabalar....

Size bir haberle geldim. Yeni bir kurguya başlıyorum, ilk bölümü Temmuz ayında yayınlama planım var. Mahalle kurgusu olacak, seveceğinizi umuyorum. Asya ve Kadir'i yazıp yayınlamak için sabırsızım. Profilimde kısa bir duyuru ile kitabın kapağını ve aralarındaki duyguyu aktaracak kısa bir diyalog da attım, bakabilirsiniz.

https://www.wattpad.com/story/371692897?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=story_info&wp_page=story_details_button&wp_uname=Rosaarosaaaa

Yeni bölüme geçmeden oy ve yorum hatırlatması yapmak istiyorum. Lütfen yıldıza basmadan geçmeyin. Yeni kitapla ilgili haberler için beni Rosaarosaaaa hesabından takip etmeyi de unutmayın.

İyi okumalar ❤

Sıcak, hissettiğim tek şey vücudumun her yerini kaplayan tatlı bir sıcaklıktı.

Kavurucu olmayan, tenimden daha çok içimde hissettiğim bu sıcaklama halinin sebebini anlamam çok uzun sürmedi, zira belime sarılmış eller, başımın yaslı olduğu sert göğüs yüzünden hissettiğim şeyin Akif'in teninden yayılan ısı olduğunu fark etmem bir kaç saniyemi aldı. Gözlerimi büyüterek kafamı hafifçe kaldırdım ve uyuyan haline baktım, dün geceye dair anılar hızla zihnime hücum ederken korkuyla karışık, panik her zerremi kapladı.

Tavernada ona söylediklerim, beni taşıması, yatakta ağlayarak uyuya kalmam... Dün gecenin her hali bir bir akın ederken utanarak kafamı, yeniden kollarını bana sıkı sıkıya dolamış adamın göğsüne gömdüm. Başım çatlayacak gibi şiddetle ağrıyordu, ağzımın içi muhtemelen kustuğum için çamur gibiydi ama Akif'in sıcaklığının hayalini öyle uzun zamandır kuruyordum ki, bu yataktan kalkıp, yanından bir saniye dâhi olsa uzaklaşmak eziyet gibi geldi.

Hala uyuyor oluşunu fırsat bilerek ona biraz daha sokuldum ve okyanus kokusunu sanki hafızama işlemek ister gibi ciğerime çektim. Dün gece sarhoşken her şey kolaydı fakat uyandığında ona nasıl davranacağım konusunda kararsızdım. İki yıllık koca bir boşluk aramızda öylece durmaya devam ediyordu ve bu durum beni geriyordu.

Hala kaçaktım, Cemiyet konusunda endişeliydim ve bu karmaşanın içinde Akif nerede durmalıydı emin değildim. İçime istemsizce sıkıntılı bir nefes çektiğim aynı anda başımın altındaki göğüs ve belimde duran sıcak eller hafifçe kıpırdandı. Telaşla kendimi geri çekmek için hamle yaptım fakat belimdeki büyük eller buna izin vermedi. Bedenimi kendine sertçe yaslarken kafamı kaldırıp parlak gözlerle beni izleyen adama baktım. Sabah sabah bu kadar nefes kesici olması adil miydi?

"Bu yataktan öyle kolayca kalkabileceğini sana düşündüren ne güzelim?" Uykulu sesi tüylerimi diken diken ettiğinde bu halini ne kadar çok özlediğimi fark ederek gözlerimi kırpıştırdım. Gerçek üstü bir şey yaşıyor gibi hissetmem normal miydi?

"Neden kalkamayacak mışım? Hem senin burada ne işin var?" İnatlaşmak, ona meydan okumak kesinlikle daha kolaydı, diğer türlüsü için hala biraz utangaç hissediyordum. Dün geceyi hatırlamıyor gibi yapsam nasıl olurdu?

"Sakın bana sarhoştum, hatırlamıyorum deme Hande! Sakın!" Mavilerinde beliren hayal kırıklığı ve öfkeyle bana bakıyordu. Bozuntuya vermeden devam ettim.

"Tavernaya gittik sonra ne oldu? Sarhoş oldum ama sonrası hakkında hiçbir fikrim yok Akif! Seni yatağıma almış olmam için delirmiş olmalıyım!" Delirdiğim kesindi, onu iki günde affettiğim ve iki koca yılı boşuna geçirdiğim için, evet delirmiştim. Yatakta kıpırdanarak bana doğru döndü, elleri panikle yüzüme çıktı. Gözlerimin içine öyle bir bakıyordu ki, buna daha fazla dayanamazmışım gibi hissettim. Akif'i seviyordum, ona âşıktım ve dün onu çoktan affetmiştim.