မာယာမိုးတိမ်

မာယာမိုးတိမ် 38

စာရေးသူ....ဧကြည်ဖြူ
#မာယာမိုးတိမ်
(အခန်းဆက်ဝတ္ထု)
အပိုင်း(၃၈)
akyiphyu
***a***k**y***i**p**h**y*** u**

      ဦးမိုးမြင့်ထွန်းသည် သူကိုကြည့်နေသောဇနီးဖြစ်သူ၏မျက်နှာကို မကြည့်ဘဲ သမီးကြီးဖြစ်သူလရိပ်နွေးကိုသာ လှမ်း၍ကြည့်လေသည်။ဦးမိုးမြင့်ထွန်း၏မျက်နှာသည် ယခင်များနှင့်ခြားနားလှစွာ မှုန်မှိုင်းရီဝေလျက်ရှိလေသည်။ပြီးနောက် သူသည် နေသစ်ညီကိုကြည့်လိုက်ပြီးလျှင်

" မောင်ရင်ပြောတာကို အန်ကယ်လက်ခံပါတယ်ကွာ...မင်္ဂလာပွဲကိုချက်ချင်းမလုပ်ပေးနိုင်တဲ့အတွက် တောင်းပန်ပါတယ်..သမီးလေးကို စောင့်ရှောက်ပေးပါလို့ အကူအညီတောင်းပါတယ်မောင်နေသစ်ညီ "

" ဟုတ်ကဲ့ ...စိတ်ချပါအန်ကယ်...ကျွန်တော်တို့ကို ခွင့်ပြုပေးတဲ့အတွက် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ခင်ဗျာ ...ဒါဆိုရင် ကျွန်တော်တို့်ကိုသွားခွင့်ပြုပါအုံး...တရားရုံးသွားဖို့အတွက် ရုံးကလူတွေစောင့်နေကြလို့ပါ "

" သွားပါမောင်ရင် ..သမီကြီးက လိုအပ်တာတွေ ယူသွားအုံးလေ..."

" ဟုတ်ကဲ့ပါအဖေ..နောက်မှလာယူပါမယ်..သမီးအခန်းကို သော့ပိတ်ထားပေးပါနော် ..သမိးတို့အဘွားနဲ့အဖေတို့ကိုကန်တော့သွားချင်ပါတယ်ရှင် "

    လရိပ်နွေးက အဘွားဒေါ်ငွေစင်ထွန်းကိုကြည့်ပြီး ပြောလိုက်သည်။ဒေါ်ငွေစင်ထွန်းက လရိပ်နွေးတို့ကို မကြည့်ဘဲ မျက်နှာကိုတစ်ဖက်သို့ မသိမသာလွှဲထားလိုက်လေသည်။ဦးမိုးမြင့်ထွန်းသည် အလိုက်သိစွာနှင့်ပင် မိခင်ဖြစ်သူ၏ဘေးတွင်အသာဝင်ထိုင်လိုက်လေသည်။

~~~a~~~K~~~y~~~i~~~~p~~~h~~~~y~~~u~~~~
         နေသစ်ညီက လရိပ်နွေးလက်ထဲမှ အထုပ်များကိုယူသွားခဲ့ပြီး ကားရှိရာဆီသို့ ဦးစွာလျှောက်သွားလိုက်လေသည်။လရိပ်နွေးသည်အိမ်ကြီးဆီသို့ လည်းပြန်ကာလှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး ပါးပြင်ပေါ်သို့ စီးကျလာသော မျက်ရည်ပေါက်များကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းသုတ်ဖယ်ပစ်လိုက်မိလေသည်။

    လရိပ်နွေး ကားနားသို့ရောက်ရှိလာသောအခါ နေသစ်ညီကကားတံခါးကိုဖွင့်ပေးလိုက်လေသည်။