စာရေးသူ....ဧကြည်ဖြူ
#မာယာမိုးတိမ်
(အခန်းဆက်ဝတ္ထု)
အပိုင်း( ၅၄)
akyiphyu
***a***k**y***i**p**h**y*** u**
" နေ့လယ်စာစားချိန်တောင်ကျော်နေပြီ ...သားကြီးက ဘာလို့မလာသေးတာလဲ နှင်းရည် "
ဒေါ်ငွေစင်ထွန်းက သားဖြစ်သူအလာကို တမျှော်မျှော်လုပ်နေရင်းမှ ချွေးမဖြစ်သူကိုလှမ်းပေးလိုက်သည်။
" ဟုတ်ကဲ့အမေ ....ကျွန်မထွက်လာပြီးတော့..သူလဲနောက်ကလိုက်လာမယ်လို့ပြောတာပဲ..ဘယ်ကိုများဝင်နေတာလဲမသိဘူး ..ဖုန်းဆက်တော့လဲ မကိုင်ဘူးလေ အမေ့သားက "
ဒေါ်နှင်းရည်သက်လည်း နာရီကိုကြည့်လိုက်ပြီးနောက် စိတ်မရှည်စွာနှင့်ပြောလိုက်မိသည်။
"ငါဆက်နေတာလဲကြာနေပြီ ..နင့်ယောက်ျားက ဖုန်းမကိုင်ဘူးလေ "
" အမေဆက်တာကိုလဲမကိုင်ဘူးလား..ကြည့်ရတာ ကျွန်မလာလို့. စိတ်ဆိုးပြီး ...သူမလာတာထင်တယ်အမေ .... အဲ့ဒါကြောင့် ...အတူတူမသွားနိုင်ဘူး ရှေ့ကသွားနှင့်လို့ ကျွန်မကိုပြောလိုက်တာထင်တယ်..."
ချွေးမဖြစ်သူ၏စကားကြောင့် ဒေါ်ငွေစင်ထွန်းစိတ်ရှုပ်သွားရလေသည်။
" အိမ်ကိုဖုန်းဆက်ကြည့်လိုက်မယ်နော်အမေ "
ဒေါ်နှင်းရည်သက်က ယောက္ခမကြီးနှင့်အဝေးသို့လျှောက်လာခဲ့ပြီးနောက် အိတ်ထဲမှဖုန်းကိုထုတ်ကာ ဆက်ကြည့်လိုက်သည်။
'' ဟယ်လို ...အမေလား ...အမေ့သမက် အိမ်မှာရှိလား "
" နှင်း...နှင်းရည် ... ညည်းဆီကို အခုပဲဖုန်းဆက်မလို့လုပ်နေတာ ..အိမ်ကို ညည်းခဏပြန်လာခဲ့မှဖြစ်မယ်ထင်တယ် "
" ရှင်...ဘာဖြစ်လို့လဲအမေ...အမေ့သမက် ဘာဖြစ်လို့လဲ "
တစ်ဖက်မှ မိခင်ဖြစ်သူ၏အထိတ်တလန့်ပြောသံကြောင့် ဒေါ်နှင်းရည်သက်အသံတိုးတိုးနှင့်ပြန်မေးလိုက်မိသည်။
'' အေး ....ညည်းယောက်ျားက ဆယ်နာရီကျော်လောက်က ထွက်သွားတယ်လေ ... ..အ..အခုက ..မြေး..မြေးလေးနှင်းစက်က သူ့အခန်းတံခါးကို လုံးဝဖွင့်မပေးဘူးလေ ... အထဲမှာ သီချင်းတွေအကျယ်ကြီးဖွင့်ထားပြီး ..လုံး၀ကို တံခါးမဖွင့်ပေးတာ... သော့ဖွင့်တာလဲမရဘူး ..အထဲကနေ တစ်ခုခုနဲ့ ခံထားပုံရတယ် .. အလုပ်သမားတွေရှိနေတော့ အမေလဲဇွတ်မခေါ်ရဲဘူး .. အ...အထဲမှာ မြေးလေးများ တစ်ခုခုဖြစ်နေလားမသိဘူး "
YOU ARE READING
မာယာမိုးတိမ်
Romanceအစ်ကိုအရင်းဖြစ်သူနဲ့မသင့်မမြတ်ဖြစ်ပြီးမိသားစုနဲ့ဝေးရာကိုထွက်ပြေးချင်နေတဲ့နေသစ်ညီ မိသားစုလိုခံယူထားတဲ့သူတွေဆီကနေ ယုတ်မာရက်စက်ထဲအပြုအမူတွေနဲ့ကြုံလိုက်ရတဲ့အခါမှာ ယုတ်မာရက်စက်တဲ့ မိထွေးဖြစ်သူကို လက်စားပြန်ချေဖို့အဆုံးဖြတ်လိုက်တဲ့သူမ
