MAHALLE ABİSİ

Bölüm 23

Ayberk iki üç günde ancak toplayabildi kendisini. Günlerdir ortada olmadığı için endişeli annesi kulağını çekerken, Uras engellemeye çalışıyordu.

"A-Anne dursana. Acıyor."

"Neşe hanım lütfen. Canını acıtacaksınız." Endişelendi.

"Canımın acısını düşünen en son kişinin ettiği lafa bak." Öldürücü bakışlar attı Uras'a. Annesi daha da sertçe çekti kulağını.

"Uras evladım ile düzgün konuş seni terbiyesiz velet. İyice terbiye edeceğim seni. Bir daha böyle konuşamayacaksın."

"Anne bırak ya, acıyor." Kurtulmaya çalışıyordu.

"Hanımefendi lütfen durun." Uras kollarını doladı Ayberk'e ve göğsüne bastırdı. Eliyle de annenin elini tuttu. "Kıpkırmızı oldu kulağı, lütfen."

"Karışma sen! Hepsi senin suçun zaten!" Vurdu onun koluna. "Anne onun kulağını çek, ben masumum!"

"Kesin bir haltlar yemişsindir de arkanı topluyordur Uras bey oğlum."

"Aynen aynen. Harika bir şekilde topladı arkamı sağ olsun." Gözlerindeki bakış korkutucuydu.  

"Hepsi benim hatam. Benim yüzümden iletişim kuramadı sizinle. Lütfen onu cezalandırmayın." Saatini kontrol etti. Ayberk'in gözünden kaçmadı bu detay.

"Bakmasan şaşardım zaten. Git git. Vicdan yapmana gerek yok. Çünkü sen de vicdan yok."

"Bana bak bakayım sen. Ne biçin konuşuyorsun Uras bey oğlumla? Ağzına acı biber süreyim de gör sen."

"Hayır, lütfen yapmayın hanımefendi." Tamamen aralarına girip, kolları arasına aldı onu. "Toplantıya yetişmeliyim. Lütfen cezanızı erteleyebilir miyiz?" Neşe baktı bir süre ona. Omuzlarını düşürüp, iç geçirdi.

"Pekala. Seninleyse zaten güvende demektir. Sen ve İrem kızım da ailedensiniz zaten." Düşüncelere dalıyordu. "Tamam tamam gidin."

"Teşekkür ederiz." Uras , Ayberk'i de alarak ayrıldı evden.

"Ayberk! Belaya bulaşma tamam mı?!" Camdan bağırdı arkalarından.

"Gittiler mi?" İpek elinde tepsi ile belirdi.

"Çay mı demledin güzel kızım?"

"Evet. Öğrettiğiniz gibi demlemeye çalıştım. Umarım başarılı olmuşumdur."

"Olmuşsundur olmuşsundur. Eline sağlık." Gülümseyerek sehpaları yerleştirdi. İpek de servisi yaptı üzerine. Neşe anneden bir sürü yeni şeyler öğreniyor olduğu için çok mutluydu.

**************

Ayberk bir anda kendisini toplantıda buldu. Odada ki herkesin şaşkın ve meraklı bakışlarını üzerinde hissedebiliyordu. Uras'ın ilk kez geç gelmesi ve yanında birisi ile gelmesi de diğer etkenlerden birisiydi elbette. O yüzden hiç umursamıyordu.

Göz göze geldiği herkese gülümserken, gerginlikten masa altı Uras'ın bacağını çimdikliyordu. Uras tabii ki en ufak bir tepki göstermiyordu.

"Fizibilite raporunu uzatabilir misin?" Nazik bir tonda rica etti Ayberkten.

"Fizibi ne? Frizbi mi?" Anlamsızca bakıyordu ona.

"Ben yardım edeyim Uras bey." Sekreter araya girmek isteyince Uras eliyle durdurdu. 

"Fizibilite raporu." Dosyaları inceledi. "İşte bu, bak." Ayberk eline alıp inceledi daha doğrusu boş boş baktı.

"Çok kelime var, içim sıkıldı." Umursamaz bir şekilde uzattı Uras'a. Ortam buz keserken Ayberk keyifle önünde ki kendisi için getirilen pastadan bir çatal aldı. "Tadı enfesmiş." İkinci çatalı aldı ve tadını çıkardı. O esnada Uras fizibilite raporunu incelemeye devam ediyordu. "Sen de baksana tadına." Çatala aldığı pastayı uzattı Uras'ın dudaklarına. Toplantı odasında ki herkes nefesini tutarak ikiliyi seyrederken Uras itiraz etmeden araladı dudaklarını ve pastayı yedi. Ayberk mutlu olmuştu. "Tadı nasıl? Harika değil mi?" Merakla ondan gelecek yanıtı beklemeye başladı. Uras okuma işlemini tamamlayınca dosyayı kapatarak önüne bıraktı. Herkes ağzından çıkacak kelimeleri endişe içinde bekliyordu.