Futbolcu Kerem.
Galatasaraylı Kerem.
Mustafa amcanın torunu Kerem.
Kocam Kerem.
Gökçe Altun kendisini Kerem Aktürkoğlu ile evlenme dairesinde bulduğunda 20 yaşında, üniversite ikinci sınıf öğrencisiydi. Kerem'le daha öncesinde hiç konuşmamış, nik...
"İyi ki doğdun Gökçe!" Yüzümde patlayan konfetiyle ufak bir çığlık atarak geriye kaçmıştım. Refleksle kapadığım gözlerimi açarken şaşkınca buradaki insanlara baktım. Okan hoca acilen kapalı spor salonumuza gelmemi söylediğinde karşılaşmayı beklediğim manzara bu değildi ama hoşuma gitmemiş de değildi. Bütün takım buradaydı, teknik ekipten birkaç kişi, Açelya, Tuğçe ve Ersan abi de. Bugünün doğum günüm olduğunu unutmamıştım elbette, annemler sabahın köründe arayıp kutlamışlardı, Kerem de aynı şekilde ama iştekilerin böyle toplanmalarını beklemediğim doğruydu. Kocaman gülümseyerek yabancı oyuncuların İngilizce, bizimkilerin ise Türkçe söylediği kaotik doğum günü şarkısının keyfini çıkardım. Gözlerim kocamınkiyle buluşunca elimi ona uzattım. Elimi tutarak yanıma adımlayınca da sarıldım ona.
"Aşk olsun, hiçbir şey çaktırmadın." diye sitem ettiğimde gülerek ayrıldı benden.
"Demek senden daha başarılıyım bu doğum günü işinde," dedikten sonra yanağıma bir öpücük kondurdu. "İyi ki varsın aşkım."
"Sen de iyi ki varsın," onu kısaca cevapladıktan sonra şarkının bitmesini fırsat bilerek diğerlerine döndüm. "çok teşekkür ederim. Böyle bir şey hazırlayacağınızı hiç tahmin etmezdim, beni şaşırtmayı başardınız. Kimse de belli etmedi."
"Favori Galatasaray yengesinin doğum gününü kutlamasaydık linç yerdik valla," Berkan gülerek konuşup yanıma yanaşınca ona da sarıldım hızlıca. Sonraki on beş dakikayı da sarılarak ve teşekkür ederek geçirdikten sonra Barış elimden tutarak beni insan kalabalığından görmediğim bir masanın önüne getirdi. Üzerinde güzel çıktığımı düşündüğüm bir resmin basılı olduğu kocaman bir pastayla göz göze gelince keyifli bir kahkaha attım.
"Her detayı düşünmüşsünüz."
"Tam 23 mum var üzerinde," Tuğçe gururla konuştuğunda bunu düşünenin de o olduğunu anlamıştım. Ona öpücük atarak pastama döndüm.
"Üflüyorum o zaman?"
"Önce poz ver!" takımın fotoğrafçısının seri bir hamleyle beni durdurmasına şaşırsam da hemen fotoğraf moduna geçip birkaç poz verdim. "Tamam üfleyebilirsin,"
"Kocam da gelsin!" diyerek Kerem'i işaret edince parlayan gözlerle kalabalıktan sıyrılıp yanıma geldi. Beraber bir poz daha verdik, sonra da ben mumları üflemek için eğildim. "Dileyebileceğim her şeye sahibim sanırım," diyerek kararsızca etrafıma baktığımda Barış'ın sırıttığını gördüm.
"E bebek dile madem!" Etrafta bir kahkaha tufanı koparken ben de göz devirmiş, mumları bir çırpıda üflemiştim. Dediği gibi bebek falan dilediğim yoktu. Sağlık, mutluluk dilemiştim.
"O zaman hediyeler!" Tuğçe beklemeden elime bir kutu tutuşturunca şaşkınlıkla baktım ona. Her hamlelerinde bitti sanırken bir adım ileriye gidiyorlardı.
"Hediyeler de mi var?" diye mırıldanarak uzattığı kutuyu açtım. Nikah alışverişi için mağaza mağaza gezerken vitrinde gördüğüm ama girip denemeye fırsatımın olmadığı bir kazağı almıştı bana. Gerçekten çok beğenmiştim ve gördüğüm günden beri gidip alabileceğim bir zamanı kollamıştım. Kısa sürede beni bu kadar iyi tanıyan arkadaşıma bir kez daha sarıldım. Bu sırada az önce hevesle yanıma çağırdığım kocamı da yoldan ittirmek zorunda kalmıştım ama olsundu. "Bunu çok beğenmiştim, teşekkür ederim."
"Almasan çatlardın, sana iyilik yaptım."
"Ben de devam ettirdim." sarılmamız biter bitmez Açelya'nın uzattığı kutuya baktım. İçini büyük bir merakla açıp da vitrindeki mankenin kombinini tamamlayan beyaz eteği görünce bir kez daha mutlu olmuştum. Kalbim patlayacaktı sanırım. Bir insana bu kadar sevgi yüklemesi aynı anda yapılmamalıydı. "Ay bakma öyle, büyük bir şey değil ki?" Açelya da beni kollarına çekince hemen karşılık verdim.
Aldıkları büyük bir şey olmayabilirdi, ama varlıkları kesinlikle öyleydi. İzmit'teki yanlız hayatımdan sonra burada bulduğum arkadaşlıklar ve beraber kurduğumuz ailemiz beni sürekli mutlu etmeye devam ediyordu. İyi ki onlara sahiptim.
"Sal sevgilimi, yeter bu kadar!" Barış kıskançlıkla Açelya'yı kendi kollarına alınca yalancıktan alınmış gibi baktım ona.
"Sen kocamı elimden alırken iyi, ben sevgiline sarılınca kötü!" ellerimle Yunus'a doğru bir kalp yaptım. "Bu yüzden favori kumam hep Yunus kalacak."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
keremakturkoglu, yunusakgun, arıkan_acelyaa ve 58692 kişi beğendi
@gokce.a.akturkoglu: Kim doğmuş? Bakayım benmişim.
keremakturkoglu: İyi ki doğdun, sevgilim. Sana sahip olduğum için dünyanın en şanslı adamıyım. gokce.a.akturkoglu: ❤❤
barisalperyilmaz: İyi ki doğdun favori düşmanım 🙄 arıkan_acelyaa: Sal kızı hayatım gokce.a.akturkoglu: Sağol asla favorim olamayacak kumam
gokkerfan: Bu kadın aşk ya😍😍 forgalatasaraylove: Çok güzelll pirayedehikaye: Bu forgalatasaraylove ilk zamanlarda inanmıyordu dimi? U dönüşüne bak, maşallah.
