Adopted by One Direction

2

Hij pakte mijn boek en legde hem aan de andere kant van hem neer. Ik keek hem verbaasd aan. "Zo kan je me toch geen..." Jaydon legde zijn vinger op mijn lippen, om me stil te maken en streelde er daarna meer over mijn wang. "Wat ben je mooi,", zei hij. "Mooi en leuk. Die bijles was alleen een manier om aan je aandacht te komen. De echte bijlessen komen later, maar nu eerst..." Zijn zin maakte hij af door me een kus te geven. Als snel veranderde de kus in een gepassioneerde zoen. Opeens ging de deur open en kwam Louis binnen met een dienblad met hapjes en drinken. "Eum, wat voor bijles gaf Jaydon je ook alweer?", vroeg hij een beetje ongemakkelijk. Jaydon en ik schrokken op en keken naar Louis. "Biologie.", zei ik stond op en liep naar hem toe. "Volgens mij was het geen biologie wat ik zag sta..." "Doei pap, bedankt voor het drinken en de hapjes.", zei ik snel, pakte het dienblad en deed de deur dicht. Ik hoorde Jaydon grinniken en keek weer naar hem om. "Leuk opgelost.",  zei hij knipogend. Ik schoot nu ook in de lach. "Okey laten we nu maar echt aan je bijles beginnen.", zei hij. Ik knikte en pakte mijn boek weer. Jaydon pakte zijn boek en de bijles begon. Na de bijles, liepen Jaydon en ik naar beneden. "Pap kun je Jaydon naar huis brengen met mij?", vroeg ik. "Natuurlijk.", zei Louis. We reden met zijn drieën naar Jaydon's huis. Ik stapte met hem uit de auto en liep naar zijn deur. "Ik zie je morgen, babe.", zei hij en gaf me een kus op mijn wang. Ik bloosde en zei: "Tot morgen." Ik liep terug naar de auto en stapte nu naast Louis in de auto. Toen we terug naar huis reden begon hij een gesprek. "Dus dit is je eerste vriendje?", vroeg hij. Ik knikte trots. "Weet je zeker dat hij je niet gebruikt. Dat gebeurd vaak als jij of je familie bekend zijn.", zei Louis. Ik keek hem beledigd aan. "Het gebeurd echt lieverd en ik moet je daar tegen beschermen als je vader.", zei hij. "Pap, hoe durf je?! Denk je dat hij dat zou doen?!", riep ik uit. "Heeft hij voor vandaag veel met je gepraat?", vroeg Louis. Ik schudde mijn hoofd en zei: "Dat durfde hij niet, vertelde hij." Louis liet het hier maar bij en begon over een ander onderwerp.

*volgende dag*

Man wat sliep ik vannacht slecht door wat Louis zei. Het is pas half drie in de nacht en ik was klaar wakker. Ik liep naar beneden om wat te drinken en zag iemand op de bank zitten. Ik liep er naartoen en zag dat het Niall was. Hij was spierwit, ijskoud en hij leek wel versteend. Toen ik dit zag deinsde ik achteruit. "Papaaaaa!", riep ik, terwijl ik nog steeds achteruit liep. Ik viel over een krukje en lag nu op de grond. "Papaaaaa!", riep ik nog eens, terwijl ik helemaal tegen de muur aan kroop. Louis kwam naar beneden met een slaperig gezicht. "Wat is er Stacy?", vroeg hij. Ik kreeg niks meer uit mijn keel en wees naar Niall, die zich nog steeds niet had bewogen. Louis liep naar hem toe en schrok ook enorm. Hij rende weg en kwam een paar minuten later terug met een kruik en een denken. Ik was niet bewogen en bleef toe kijken naar wat Louis deed. Na vijf minuten zo opgewarmd te zijn, was er nog niks gebeurd. "Papa, wat is er met hem?", vroeg ik bezorgd. Louis schudde zijn hoofd en zei dat hij het niet wist. Ik rende naar boven en haalde Liam en Harry. Ik sleurde ze beide mee naar beneden. Ook hun schrokken van de spierwitte, versteende Niall en wisten niet wat er aan de hand was. Wat moesten we nu doen?

~♥~ 

heey, ben ik weer. Hoop dat dit snel genoeg geüpdated is XD. Ik hoop dat jullie het leuk vinden. Tips zijn natuurlijk altijd welkom en ik zal proberen dit boek niet te laten verslappen en zo vaak als mogelijk te update. See ya

xx not-perfect-just-me