Adopted by One Direction

15

Na een paar minuten stonden.ook dr andere drie er ook bij. "I - ik had een nachtmerrie.", snikte Stacy. Louis en ik gingen beide aan een kant van haar zitten. Louis veegde haar tranen weg. "Wat droom je lieverd?", vroeg Louis. "Jullie w-waren vermoord,", snikte ze. Ik knuffelde haar troostend. "Ik was nog de enige die over was." "Rustig maar, het was maar een droom. Ik haal wel even wat water voor je.", zei ik en liep naar beneden. Ik liep iets later terug naar boven met een glas water en gaf het aan Stacy. "Schatje, Davy en papa gaan morgen ochtend eventjes weg, we zijn zo snel mogelijk weer terug, maar jij moet hier blijven, want jij moet rustig aan doen van de dokter.", zei Louis. "Wij blijven bij je.", zei Niall. Stacy keek met tranen in haar ogen van Louis naar mij. "Waarom papa? Is er iets?", vroeg ze nogsteeds snikkend. "Nee lieverd, papa moet nog gewoon wat papierwerk afhandelen en Davy wou helpen,", zei Louis. Stacy knikte. "Zullen we naar de Mac Donalds gaan?" Er verscheen een glimlach op Stacy's gezicht. Ze knikte. "Okey pak je jas, doe schoenen aan en allemaal in mijn auto stappen.", zei Louis. We deden wat hij zei en nog geen tien minuten later zaten we in de auto onderweg naar de Mac. Eenmaal daar gingen Louis en ik bestellen en zochten de rest een plekje. "Straks thuis, boeken we meteen en een hotel.", zei Louis. Ik knik met een kleine glimlach. "Wat is er kleine man?", vraagt hij en aait me over mijn hoofd. "Kunnen we dat nu wel doen? Ik bedoel, ze heeft ons net verteld over haar nachtmerrie, wij zeggen dat we haar niet alleen achter zullen laten en de volgende dag gaan we voor een x aantal dagen weg.", zei ik zacht. "We laten haar niet alleen, we laten haar met Niall, Liam en Harry. Ze zullen goed voor haar zorgen, dat weet ik zeker. Ik vertrouw ze voor de volle honderd procent." Ik knikte, hij had gelijk. Ze was in goede handen. We liepen met onze bestelling terug naar de tafel. "Smakelijk.", zei ik. "Smakelijk.", zeiden de anderen. Na het eten gingen we naar huis en gingen Louis en ik meteen achter de computer zitten en reserveerden een hotel en de vliegtickets naar Australië. "F*ck! Pak je koffer maar we moeten over twee uur op het vliegveld zijn. Ik deed het verkeerd.", zei Louis. Ik knikte en verliet de kamer om mijn koffer in te gaan pakken. Ik legde mijn trolly koffer op mijn bed en pakte twee setjes kleren en een pyjama en verder nog mijn toiletspullen, zoals gel en tandpasta en zo. Na een half uurtje was ik klaar en liep weer naar Louis' kamer. "Klaar?", vroeg ik vanuit de deuropening. "Argg nee, hoe doe je dat zo snel.", zei Louis stressend. "Ik help je wel.", lachte ik. Na tien minuten was ook zijn koffer ingepakt. "Okey we nemen nog even afscheid van Stacy en daarna moeten we echt vertrekken.", zei Louis. Ik knikte, pakte mijn koffer en we liepen samen met onze koffers naar beneden. "Pap? Jullie zouden morgen toch pas gaan?", vroeg Stacy met tranen in haar ogen. "Eum papa werd opgeroepen om eerder te komen, we moeten zo al weg lieverd.", zei Louis. Stacy rende naar ons toe en knuffelde ons stevig. "Ik ga jullie heel erg missen.", fluisterde ze. "Wij jou ook, maar gelukkig heb je nog drie coole ooms.", zei ik. Ze knikte stilletjes snikkend. Louis liep naar Niall en fluisterde iets in zijn oor. Niall knikte en samen met Louis en onze koffers liep ik naar de auto. Liam had Stacy opgetild en zo stonden ze ons met zijn vieren uit te zwaaien. Louis reed in stilte naar het vliegveld. "Je vind het moeilijk, he pap?", vroeg ik zacht. Hij knikte en een verder antwoord kreeg ik niet, wel zag ik de tranen achter zijn ogen branden. Arme Louis, hoe kon die vrouw dit hem aan doen?!

~♥~

Hey updated again :) Het is niet echt een clifhanger deze keer, denk ik. Hoe dan ook. Ik schrijf vandaag nog een hoofdstuk, want ik ben weer op dreef. XD ik ben terug. Lots of love

ImNobodyToo