Adopted by One Direction

4

  "Ja, ze trapt erin pap. Dit gaat het einde worden van die stomme band. Deze meid vertrouwd me blind en is ons kaartje om Justin Bieber heel bekend te maken en One Direction voor goed van de kaart te vegen.", hoorde ik. "Jaydon, je had je geluid niet uit. Ik heb alles gehoord en 'deze meid' gaat je helemaal nergens mee helpen. One Direction is nummer een en dat blijft zo en wij? Wij zijn over, voor goed.", zei ik en hing op. Ik liep met tranen in mijn ogen naar beneden. Toen Louis dat zag snelde hij naar me toe, tilde me op en zette me op zijn school op de bank. "Wat is er?", vroeg hij bezorgd. Ik vertelde hem het verhaal over Jaydon. "Ik zei het schat, je kunt niet iedereen vertrouwen, hoe graag je ook wilt. Mensen zullen altijd kijken of ze op de ene of andere manier gebruik kunnen maken, van jou of mij.", zei Louis. Het hielp niet echt om me op te vrolijken, maar hij probeerde het op zijn minst en gaf me een levensles. Ik kroop tegen hem aan. "En weet lieverd, dat Niall, Liam, Harry en ik zullen er altijd voor je zijn. Het maakt mij niet uit of je 10, 18 of 30 bent, ik zal er altijd voor je zijn.", zei hij. IK knuffelde hem stevig. "Dank je pap.", fluisterde ik.

*Davy's p.o.v.*

Uit huis gezet, door me moeder. Ze kon niet meer voor me zorgen. Ik heb geprobeerd wat ik kon om ook wat buiten school voor haar bij te verdienen, maar het was niet genoeg. Ik ben op straat gezet. Ik weet dat het misschien niet de beste plek is voor een jongen van vijftien, maar ik ben naar het weeshuis gelopen. Ik wou in ieder geval een dak boven mijn hoofd, ook al was er weinig kans dat ik nog geadopteerd zou worden. 

Elke dag kwamen er mensen en werd er weer een van de kleinere kindjes meegenomen. Het was frustrerend, want elke keer werd ik vol afgunst aan gekeken, tot op die ene dag. Dat moet mijn geluksdag zijn geweest.

*Stacy's p.o.v.*

Louis, Niall, Liam en Harry deden geheim de laatste paar dagen. Vandaag mocht ik niet naar school. We gingen ergens heen. Ik bleef zeuren waar we heen gingen, maar ze vertelden niks. De auto stopte voor een groot grauw gebouw. "Gaan jullie hem halen, ik bereid haar er vast een beetje op voor.", zei Louis. De andere drie stapten uit de auto. "Wat is er pap?", vroeg ik verward. "Je weet dat ik zusjes heb he? Nou, ik weet hoe fijn het is als je een broer hebt, die je beschermt, dus de boys en ik hebben voor jou een jongen geadopteerd die een paar jaar ouder is. Hij woont al een half jaar in het weeshuis, omdat hij door zijn moeder op straat is gezet. We hebben hem geadopteerd als je grote broer, zodat jij niet meer zo alleen bent en in de hoop dat hij je ook daadwerkelijk zal beschermen.",  zei hij. Ik keek hem met open mond en grote ogen aan. Kreeg ik dan eindelijk een grote broer. Ik gauw aan het raam zitten en kijken of Liam, Niall en Harry er al aan kwamen met mijn grote broer. Ik droomde al jaren hoe het zou zijn als ik een grote broer zou hebben gehad en nu krijg ik er echt een. "Hoe heet hij papa?", vroeg ik. "Davy.", kreeg ik als antwoord en daar kwamen ze aan. Harry, Niall, Liam en mijn nieuwe broer Davy. Ik kende hem niet, maar ik wist wel dat dit het begin zou zijn van een nog groter avontuur, dan mijn leven tot nu toe al was...

~♥~

hey, nog een hoofdstuk klaar haha. Het is misschien niet gezond, maar ik vind schrijven echt leuk en ik heb zoveel inspiratie vandaag het is echt niet normaal. Laat me weten wat je er van vind en wat beter kan :) Dat laatste is voor mij ook heel belangrijk, want niks is perfect en dit boek dus ook niet. Al kraak je mijn boek helemaal af, als je eerlijk bent is het echt geen probleem. see ya

xx not-perfect-just-me