Adopted by One Direction

42

We hadden (netjes gezegd) mijn koninkje zijn kroon en mantel niet om gegeven. Hopen maar dat ze niet zwanger raakt, twee kinderen was in dit gedoe wel genoeg. Langzaam werden mijn ogen zwaar en viel ik in slaap.

Een paar uur later werden we wakker, doordat Stacy op mijn bed sprong. "Papa, wakker worden. Oma komt zo langs!", riep ze en wou de dekens van me aftrekken. Snel hield ik haar tegen, want ik had nog steeds helemaal niks aan. "Wat? Hoezo?", vroeg ik. "Omdat jij je telefoon niet op nam, belde oma Liam en die vertelde wat er is, dus komen oma en opa met hun kinderen langs.", zei Stacy. "Ga maar vast naar beneden,", zei ik. "We komen er zo aan." Harry stond in de deuropening en grinnikte. Ik gaf hem een boze blik en hij en Stacy verlieten de en deden de deur dicht. "Babe, wakker worden.", fluisterde ik zacht en lief in haar oor. "Nog een minuutje,", zei Eline slaperig. "Of een uurtje, is ook niet erg." Ik lachte om haar reactie. "Babe, mijn ouders en zusjes komen zo en op deze manier kunnen we ze niet onder ogen komen.", zei ik lief. Eline's ogen schoten open. "Wat?!", zei Eline en sprong op en kleedde zich aan. Ik keek lachend naar haar, terwijl zij zich snel aankleedde. Haar mooie lichaam verdween langzaam onder die leuke kleren. "Louis, ga je aankleden.", zei Eline en trok de deken van me af. "Ughh goed dan.", zei ik en stapte uit bed. Inmiddels had ik mijn broek weer aan. Eline knuffelde me van achter. "Lou, laat me nooit meer gaan.", zei ze zacht. Ik pakte haar hand en liet haar een pirouetje maken. Ze stond nu recht voor me. Ik sloeg mijn armen om haar heen en trok haar dicht tegen me aan. "Was ik ook niet van plan, babe.", zei ik zacht. We hoorden de deurbel gaan. Snel trok ik mijn shirt aan en rende samen met Eline naar beneden. We zaten op de bank voor mijn ouders de kamer binnen kwamen. Liam en Harry hielden het niet meer en schoten kei hard in de lach. Ik keek ze boos aan, terwijl mijn ouders me verbaasd aankeken. Daar zette ze zicht al snel overheen. "Lou lieverd hoe gaat het met je?", vroeg mijn moeder. Ik stond op en gaf haar een knuffel. "Ja, goed,", mompelde ik. "Beetje bij aan het komen van de schrik." Weer hoorde ik gegrinnik. Dit keer deed Niall ook vrolijk mee. Ik zuchtte. "Kom zitten. Willen jullie wat drinken?", vroeg ik. "Louis, lieverd ga jij maar zitten Mark pakt wel wat drinken, we weten de weg hier inmiddels.", zei mijn moeder zorgzaam. Lottie kwam op me afgelopen en pakte mijn arm vast. "Oh mijn god! Je hebt een nieuwe tattoo.", riep ze. "Ja een matchende met Eline.", zei ik trots. Eline kwam naast me staan en hield haar arm naast het mijne. "Gaaf!", riep Lottie. Ook Fizzy, Daisy en Phoebe waren er helemaal weg van en Doris en Ernest waren nog net iets te jong om het te snappen. "Mam mag ik ook een tattoo?", vroeg Félicité. "Ik wil ook een matchende met Louis." Ik lachte naar haar. "Als je oud genoeg bent, nemen wij een matchende tattoo.", zei ik en speelde met haar haar. "Deal!", riep ze. Ik ging weer zitten. Doris kwam naar me toe gelopen en trok aan mijn broek. Ik nam haar op schoot. "En hoe is het met deze jonge dame?", vroeg ik lachend. "Bou.", zei Doris blij. "En hoe heet jij dan?", vroeg ik. "Dolis.", zei ze en klapte blij in haar handjes. Ernest zat inmiddels bij Eline op schoot. Mijn ouders leken vergeten waarom ze hier waren. Tot Daisy vroeg: "Waarom moesten we nou zo plotseling bij Louis op bezoek?" Ik was gefocust op Doris die ik een flesje gaf en had de vraag niet gehoord. Toen ik even snel op keek werd ik door iedereen aangestaard. "Wat is er?", vroeg ik ongemakkelijk. "Wat was er nou precies gebeurd?", vroeg mijn stiefvader. Ik zuchtte. Nu moest ik het zeggen. Eleanor is al weg. Ik begon met uitleggen en zoals gewoonlijk vertelde ik alles in detail met allee wat ik deed en voelde erbij, anders kon ik het niet.

~♡~

Hey lekker vroeg in de morgen! maar weer een update, hoop dat jullie het leuk vinden. Lots of love

ImNobodyToo