Adopted by One Direction

54

Ik legde het doosje snel onder mijn kussen. Was dit een goede verstop plek? Ik had geen tijd om een andere plek te zoeken, want Eline kwam binnengelopen en sloeg haar armen om me heen. "Waarom wil je ineens een ander shirt aan? Ik vind deze wel leuk.", zei ze en legde haar hoofd op mijn schouder. Ze draaide me richting de spiegel. "Kijk dan.", zei ze. Ik lachte naar haar via de spiegel. "Ja, hij is leuk, maar ik heb het gevoel alsof hij naar zweet stinkt.", loog ik. "Liefje, daar hebben ze iets voor uitgevonden.", zei Eline en liep naar de badkamer die aan onze kamer zat. Ze kwam terug met een bus van mijn deo. "Kijk, dit heeft een lekkere geur en dat spuit je op je lichaam of shirt tegen zweet geurtjes.", zei ze plagend en stak speels haar tong uit. "Hoe spuit je dat dan?", vroeg ik lachend. "Armen wijd en mond en ogen dicht.", beval Eline lachend. Ik deed wat me gevraagd werd en een paar seconden later hoorde ik het geluid van de spuitende deo. "Zo.", zei Eline en knuffelde me. Ik sloot mijn armen om haar heen, opende mijn ogen en gaf haar een kus op haar hoofd. "Zullen we naar beneden gaan?", vroeg ik zacht. Eline knikte en liet me los. 

Ik zuchtte en keek naar Liam die mij kritisch bekeek. "Ik ben niet zeker over het strikje, heb je geen stropdas.", zei Liam tegen de verkoper. De verkoper knikte, pakte mijn strikje aan en liep weg. Niet veel later kwam hij aan met een stropdas. Ik pakte hem aan, draaide me om en deed de stropdas om. Ik bekeek mezelf in de spiegel. "Dat staat een stuk beter bij je pak.", zei Liam die nu naast me was gaan staan en mee keek in de spiegel. "Wordt dit hem heren?", vroeg de verkoper. Ik knikte tevreden. Ik rekende even later af en liep samen met Liam naar buiten. "Klaar voor vanavond?", vroeg Liam. Ik knikte. "Vanavond zal ik haar ten huwelijk vragen.", zei ik met een stem vol zelfvertrouwen.

"Eline! Ben je klaar?", riep ik vanaf beneden. "Bijna, lieverd! Schoonheid kost tijd!", riep ze terug. "Bij jou niet, je bent altijd prachtig!", riep ik lachend terug. Ik hoorde zacht een giechel van boven. Na een paar minuten kwam Stacy naar beneden. "Papa, ogen dicht!", riep ze. Ik sloot mijn ogen en wachtte ongeduldig af tot ik ze weer mocht openen. "Doe ze maar weer open.", hoorde ik Davy iets later zeggen. Ik opende mijn ogen en zag Eline gearmd staan met Davy. Ik grinnikte zacht. Eline zag er zoals gewoonlijk prachtig uit. Haar mooie blonde haren waren gekruld en ze had een mooie rode jurk, met rode pumps aan. "Je bent beeldig,", zei ik en kuste Eline's hand. "Zullen we gaan?" Eline knikte en liep met mij hand-in-hand naar mijn (nieuwe) auto. "Succes en veel plezier!", riepen de jongens. "Komt goed, leg de kids op tijd in bed!", riep ik terug.

"Zijn we er al? We zijn in de middel of nowhere.", zei Eline ongelovig. "Kom nou maar.", zei ik en hield de deur open. Eline stapte uit en pakte mijn hand. "Doe dit eerst om.", zei ik en gaf haar een blinddoek. Ze zuchtte. "Moet dat?", vroeg ze. Ik knikte. Ze deed de blinddoek om met nog een zucht en een zachte kreun en pakte mijn hand weer. "Voorzichtig.", zei ik, pakte ook haar andere hand en begon te lopen. We waren aangekomen bij de plek waar ik de picknick had laten opzetten door Harry. "Doe je blinddoek maar af.", fluisterde ik zacht. Eline deed wat ik haar vroeg. Tranen rolden over haar wangen, toen ze zag wat ik had opgezet. Ze sprong op me en knuffelde me. "Vind je het mooi?", vroeg ik en zette haar na een tijdje weer neer. Ze knikte. "Awhh liefje toch, niet huilen,", zei ik en veegde haar tranen weg. "Zo loopt je mascara uit." Ik stak plagend mijn tong. We gingen zitten en begonnen met de picknick. Bij zonsondergang kwam het moment van de waarheid. Dan zou ik haar ten huwelijk vragen. Zou ik heb dan nog wel durven?

~♥~

Hey babes (en bro's?) Ben weer terug uit Londen, had er langer willen blijven, maar helaas *huilt* Nu kan ik in ieder geval wel weer schrijven XP Thank you so much voor de 2.1 K reads♥ Lots of love

ImNobodyToo