Adopted by One Direction

35

"Hier staat het zelfs in, Tommo. Het IS mijn schuld dat je weer rookt.", zei ze. Tranen vulden haar ogen. "Eline, babe nee echt niet. Deze mensen weten er niks van! Ze gaan af op beelden, niet op woorden.", zei ik en legde mijn arm om haar nek. Eline legde haar hoofd op mijn schouder en las het blad verder. Ik keek op Twitter. "Gezellige avond met Babe achter de rug♡ @Eline_Appelboom Love You!", had ik gisterenavond laat getweet. Ik had er nu al duizenden reacties op. Ze liepen enorm uiteen. Sommige waren lieve, maar andere waren haat. "@Louis_Tomlinson @Eline_Appelboom Wie is deze slet die mijn man inpikt. Love you Louis. Je hoort bij mij niet bij deze hoer.", las ik. Mijn hart brak als ik dit lees. Ik keek naar Eline die nog geen idee had van wat er op twitter allemaal gebeurde. Ik had ook een melding dat ik ergens in was getaggd. "@Louis_Tomlinson Deze meid heeft je op het verkeerde spoor gebracht Louis! Dump haar, stop met roken en kom naar mij.", schreef het bericht. Ik zuchtte en legde mijn telefoon weg. "Wat is er Tommo?", vroeg Eline en keek op. Ik wou geen antwoord geven dus schudde mijn hoofd. Eline boog over me heen en pakte mijn telefoon, wetende dat het daardoor kwam. Ze ontgrendelde hem en giechelde. "Nogsteeds dezelfde als een paar jaar geleden.", zei ze lachend. Ik knikte klein. Eline las de tweets. "Eline geef mijn telefoon terug.", het was al de zoveelste keer dat ik het vroeg. Met tranen lopend over haar wangen, schudde ze haar hoofd en las verder. "Eline please, die mensen kennen je niet. Het gaat niet om hun, het gaat om ons en ik hou enorm van jou.", zei ik smekend en kuste haar voorhoofd. "Kun je me weer naar je ouders brengen?", vroeg Eline. "Babe trek je er niet zoveel van aan.", zuchtte ik. "Doe ik niet.", zei Eline wetend dat ze loog. "Okey ik ben er klaar me El, niemand mag jou dit aan doen.", zei ik pissig en pakte mijn telefoon terug. "Wat ga je doen?", vroeg Eline met een krakende stem tussen het snikken door. Ik negeerde de vraag en begon met het typen van een tweet. "Kap met al die haat tegen mijn meisje @Eline_Appelboom. Ik hou van haar. Ze is het meest mooie en lieve meisje dat ik ken. Laat haar please met rust!", ik zuchtte en verzond hem. Eline keek me dankbaar aan. "Je bent een schat, maar ik denk niet dat dat gaat helpen.", zei ze zacht. Ze gaf me een kus op mijn wang. "Ik zorg dat het op houdt.", zei ik en pakte met beide handen haar gezicht vast. Met mijn duimen veegde ik de laatste tranen van haar wang weg. Er verscheen een glimlach op haar gezicht. De glimlach die ik zo graag zag en wou dat nooit op hield. "Wil je nog steeds naar het huis van me ouders terug?", vroeg ik zacht. Eline knikte. "Okey, dan doe je schoenen maar aan.", zei ik met een brok in mijn keel. Het was mijn schuld. Ik had voorzichtiger moeten zijn.

Ik legde mijn hand op haar knie, terwijl ik de bocht om stuurde. Ik voelde dat ze schrok. Dat gaf me een kleine ondeugende glimlach op mijn mond. "Ik hou van je Eline.", zei ik en gaf haar een snelle blik. "Ik ook van jou Tommo.", zei Eline zacht en legde haar hand op de mijne.

Inmiddels was ik weer thuis. Ik zat buiten, want het was lekker weer. Ik deed mijn hand in mijn zak. Sh*t mijn pakje sigaretten was al op. Zal ik een nieuwe gaan halen? Ookal had ik Eline beloofd na een pakje er weer mee te stoppe?

~♡~

Hey weer een hoofdstukje. Er komen er vandaag sws meer. Misschien vanmiddag nog en anders vanavond. Thanks voor de 1 reads ♡ Lots of love

ImNobodyToo