Adopted by One Direction

39

Ik rende naar huis en naar binnen. "What's up?", vroeg ik buiten adem. "Ik hoorde je niet goed door de telefoon." Ik had wel gehoord dat er iets met Eleanor was, maar niet wat. "Jake belde mij weer. Hij wil Eleanor van het gebouw van zijn studio afgooien als je de kids niet aan hem geeft.", zei Liam paniekerig. De kinderen stonden bang achter hem verschuild. Ze keken me bang aan. "Ik ga jullie niet opgeven.", zei ik, hurkte neer en strekte mijn armen uit voor een knuffel. Davy en Stacy kwamen op me afgerend. Ik knuffelde ze stevig. "Hij zei dat je kon kiezen, Eline, de kinderen of Eleanor. Je kan maar twee van de drie.", zei Liam zacht. Ik zuchtte en stond weer op. "Hij krijgt geen van alle. Hou de kinderen binnen en bel Eline dat zij ook binnen blijft. Ik ga dit oplossen, in mijn eentje.", ik draaide me om en zonder nog iets te zeggen, liep ik de deur weer uit. Ik zette mijn zonnebril weer op en stak een sigaretje op tegen de stres. Als dit fout zou gaan had ik een enorm probleem. Ik zuchtte en liep naar het studiogebouw van Jake.

"Hou vol!", riep ik zo hard ik kon toen ik Eleanor op de rand van het dak zag zitten. In ieder geval, dat dacht ik te zien. Ik rende de trappen op naar het dak, de lift ging me te langzaam en was me nu net iets te benauwd. Eindelijk boven hield ik mijn hand even twijfelend op de klink, durfde ik dit wel? Was ik zo heldhaftig? Ik moest wel! Ik opende de deur en liep het dak op. De vrouw op de rand van het dak was een pop. Dit moest dus een val zijn. Ik wou terug rennen, maar de deur werd geblokkeerd door weer  zo'n man. Ik zuchtte en draaide me langzaam en geërgerd om toen ik Jake's stem hoorde. "Denk je nou echt dat ik Eleanor wou?", zei hij en gooide Eleanor voor mijn neus op de grond. Ze was vastgebonden. Haar polsen zaten aan elkaar en haar enkels ook. Ze zat op haar knieën voor me neus en keek angstig naar me omhoog. "Heb je de kinderen bij? Of Eline?", vroeg Jake. "Nee, dit gaat niet over Eline over mijn kinderen, Jake. Dit gaat over ons en je laat ze er buiten,", zei ik en knielde neer om Eleanor los te maken. "Wat hebben ze er überhaupt mee te maken?" "Dat zijn mijn zaken,", bromde Jake. "Geef ze nou maar?" "Over mijn lijk!", riep ik. "Kan geregeld worden!", riep Jake uit en seinde iets naar de grote, sterke man. Een paar seconden later voelde ik dat de man me in mijn kraag greep en optilde. Ik sloot mijn ogen en hapte naar adem, omdat het zo snel en onverwachts gebeurde.  "Laat Louis los! Jake please, doe dit niet.", riep Eleanor angstig. "Ik dacht dat je van mij hield." Haar stem klonk gebroken en ik hoorde gesnik. "Ik denk niet dat ik hem nu los moet laten.", zei Jake gniffelend. Ik opende voorzichtig mijn ogen en keek naar beneden. Was Jake nu helemaal van het padje af? Ik hing nu over de rand van het gebouw en het enige wat me nog omhoog hield was de sterke man aan een stukje van mijn shirt. Ik hield mijn adem in en sloot mijn ogen en kon alleen hopen dat de man me niet los liet. 

~♥~

Hey, jammer he jullie zijn nog niet van me af want er is nog een hoofdstuk XD hope you like it! Lots of love

ImNobodyToo