Adopted by One Direction

44

Ik lag op de bank naar het plafond te staren en zuchtte. Ik had het Eline beloofd, ik kon niet nog een peukje opsteken. Ik werd gek als ik dacht aan hoe graag ik er een wou, maar ik hield me sterk. pappie je bent op tv!", riep Stacy vrolijk. Waarschijnlijk wist ze niet waar het over ging. Ik draaide mijn hoofd en staarde naar de tv. Ik zag mezelf bungelend boven aan het gebouw. Een scheutje angst vloeide weer door me heen als ik eraan terug dacht. Daar ging ik dan. De man had me losgelaten en ik zag mezelf vallen. Hopeloos. Ik voelde weer het kleinzielige gevoel dat ik mijn lot niet zelf kon bepalen. De krop vulde mijn maag. Plof. Ik was geland, veilig en wel. Ik zag hoe duidelijk het was dat ik stond te trillen, hoe angstig ik uit mijn ogen had gekeken. Ik zag het emotionele moment waar ik mijn kinderen, beste vrienden en vriendin weer in mijn armen hield en het moment waar ik Eleanor bedankte. Tranen sprongen in mijn ogen. Het was raar om mezelf zo te zien, het was anders dan de films die we hadden gemaakt. Daar zag je niks anders als ons plezier, je zag de jongen die ik echt ben. Nu zag ik mijn onzekere en nietige kant. Ook zag ik hou Jake werd afgevoerd en meegenomen door de politie. "Gaat dit over vanmiddag?", vraagt Stacy zacht en keek me aan met haar bezorgde, twinkelende, blauwe oogjes. Ik zuchtte en knikte. "Kom Stacy, we gaan in de tuin spelen.", zegt Niall. Vrolijk rent ze naar de tuin. "Got your back.", zei Niall lachend en volgde Stacy naar de tuin. Wat was Niall toch een goeie gast. Ik ging rechtop zitten en meteen komt Liam naast me. "Ik hoorde dat je ging stoppen met roken?", vroeg hij. Ik knikte. "Ik doe het voor Eline,", zei ik zacht. "Hier, verpats maar. Een extra zakcentje." Ik hield mijn pakjes sigaretten naar Liam to. Liam keek me verbaasd aan, maar nam de pakjes snel aan voor het geval dat ik me zou bedenken.

Het was nu al twee weken dat ik het zonder sigaretten deed. De neiging om er eentje te pakken werd met de dag groter. Ik liep over straat naar het huis van mijn ouders. "Er is iets met Eline!", had mijn moeder door de telefoon geroepen. Ik greep naar mijn broekzakken. Ik was gestrest en had echt een sigaret nodig. Ik liep langs een supermarkt. "Zal ik er nog een halen? Wat kan het kwaad?", dacht ik. Ik verzette me tegen mijn eigen woorden. Ik had twee weken zonder gedaan, ik kon nog wel langer zonder. Ik zuchtte en liep weer verder. "Morgen ga ik een auto kopen.", zei ik zuchtend tegen mezelf. 

Daar stond ik dan. Voor de deur. Ik stond voor de deur van mijn ouders met zweterige handen. Ik liep naar binnen. "Mam, waar is Eline?", vroeg ik toen ik mijn hoofd om de hoek van de kamer stak. "Ze is boven lieverd.", zei mijn moeder. Ik liep naar boven en met elke stap werden mijn handen klammer. Ik opende voorzichtig de deur naar kamer van Eline. "Wat is er, prinses?", vroeg ik zacht.

~♥~

Hey hoe gaat het. Ik weet niet of ik vandaag nog een hoofdstuk ga uploaden. Ik wil namelijk ook weer beginnen aan drie van mijn andere boeken: Anne's Dagboek ft. One Direction, Better than words ft. One Diretion en 1D fun chat. hope you like it! Update morgen sws weer en misschien vandaag ook nog een. Lots of love 

ImNobodyToo