Liam gaf me een boze blik toen hij me met een nieuwe sigaret in mijn mond zag, maar als snel veranderde het in een bezorgde blik. "Je krijgt de kinderen niet! Waarom zijn ze zo belangrijk voor jou anyways?", riep Liam. Na een paar minuten hing Liam op. "Jake?", vroeg ik onverschillig. Liam knikte en trok de sigaret uit mijn mond. "Liam, geef nu terug! Het is mijn laatste vandaag, dat beloof ik.", zei ik wetend dat ik de belofte niet na kon komen. Liam knikte en gaf de sigaret terug. "Wat zei hij over mijn kinderen?", zei ik met de sigaret in mijn mond. "Ze iets wat hij nodig heeft?", zei Liam vragend. Ik keek hem vragend aan en Liam haalde zijn schouders op. "Meer weet ik ook niet.", zei hij en liep naar binnen. Ik rookte mijn sigaret op en volgde hem naar binnen. Ik ging op de bank zitten en Stacy kwam op mijn schoot. "Je stinkt papa, wat is dat voor lucht?", vroeg ze. "Van het roken.", zei ik zacht. Ik schaamde me. Stacy had gelijk. Ik stonk door het roken. Liam keek me aan met een blik van 'zei ik toch'. Ik stond op en liep naar de. Ik moest er even tussenuit, dus belde ik Eline en vroeg haar op een date vanavond.
Davy kwam de kamer in gehobbeld, terwijl ik me klaar stond te maken voor mijn date met Eline. Hij stond schuin achter me en maakte oog contact via de spiegel waar ik mijn stropdas voor stond te doen. "Kan ik er zo mee door?", vroeg ik lachend en draaide me om. "Pap je ziet er geweldig uit. Eline moet vast heel bijzonder zijn als je je zo opdoft voor haar.", zei Davy zacht. Ik kniel neer en Davy nu recht in zijn ogen. "Ze is bijzonder,", zei ik zacht. "En ik ben haar al eens kwijt geraakt doordat ze verhuisde en ik wil haar niet nog eens kwijt." Ik lachte klein. "Ze zou dom zijn als ze je liet gaan.", zei Davy en kwam dichter naar me toe gehobbeld. Hij sloeg mijn armen om me heen en knuffelde me. Natuurlijk knuffelde ik hem terug en bedankte hem. Davy liet los uit de knuffel en zei: "Nou, nu je er perfect uit ziet, moet je er natuurlijk ook de perfecte avond voor jullie beide maken." Ik lachte. "Ga ik zeker doen, dankje mister D.", zei ik lachend en stond op. Samen liepen we naar beneden. "Ik ben weg. Let goed op de kids.", zei ik en liep de deur uit. Ik was zenuwachtig, ik was nog nooit eerder op een date geweest met Eline. De vorige keer dat we hadden waren we er te jong voor, dus childen we gewoon buiten of bij een van ons thuis. "Snel nog een peukje.", dacht ik. Een pepermuntje had ik ook nog bij, dus het kon geen kwaad. Ik stak er een op en liep richting het huis van me ouders. In de straat van me ouders doofde ik de sigaret op de grond en nam snel een pepermuntje. Ik baalde enorm dat mijn auto kapot was, maar ja wat doe je eraan? Het was immers niet mijn schuld. Wacht eigenlijk wel. Ik had niet om moeten kijken. Ik zuchtte bij de gedachte dat ik mijn zoontje in het ziekenhuis had gewerkt. Hij zou vast nooit meer bij me in de auto durven stappen.
Ik zuchtte. Eline was een echt meisje. Ik zat al een half uur op haar te wachten. "Eum, mam? Mag ik trouwens je auto lenen, want die van mij is nog steeds kapot.", zei ik verlegen. Ik was nooit zenuwachtig of verlegen als ik mijn moeder een vraag stelde, maar nu was dat anders. Waarom? Ik kon het antwoord niet ook al lag dat bij mezelf. "Tuurlijk lieverd, maar rijd voorzichtig.", zei mijn moeder en gaf me een kus op mijn hoofd. "Dankje mam en zal ik zeker doen.", zei ik. Ongeduldig liep ik naar boven, naar de kamer waar ik wist dat Eline verbleef. Zonder te kloppen liep ik de kamer in. "Babe, ben je klaar.", zei ik zeurderig en gaf haar vanaf achteren een kus op haar wang. "Mijn haar lukt niet.", zei Eline geërgerd en draaide zich om. "Je bent al mooi zoals je bent, lieverd.", zei ik flirterig. "Ughh.", zuchtte Eline gestrest en draaide zich terug om. "Ik kan je haar vlechten.", zei ik en sloeg mijn armen om haar middel en legde mijn hoofd in haar nek. Ze keek me aan via de spiegel. "Echt?", vroeg ze verrast. "Ik heb inmiddels vijf zusjes en een dochter, wat verwacht je?", zei ik lachend en kuste haar wang weer. "Okey dan, wel mooi.", zei Eline streng met een glimlach. Ik knikte en begon met het vlechten van haar mooie blonde haar.
"Wow, het is prachtig!", riep Eline uit. Ik had uit Lottie's kamer een mooi speltje met (nep)haar met hele mooie bloemen erin en had deze verwerkt in de vlecht. Ik keek er tevreden naar. "Ja he?", zei ik trots. "Laten we gaan.", zei Eline en gaf me een kus op mijn wang. We liepen de deur uit en toen we bij het restaurant kwamen waar ik had gereserveert, was ons tafeltje bezet omdat we zo laat waren. Lekker dan.
~♥~
Hey, weer een hoofstuk, sorry duurde lang, maar had niet zo veel inspiratie :/ Anyway, misschien dat er vandaag nog een hoofdstuk, maar weet ik natuurlijk niet zeker. Lots of love
ImNobodyToo
JE LEEST
Adopted by One Direction
Fanfichoe perfect zou het zijn als 1D je ouders zijn? Nou of het perfect is, is nog maar te betwijfelen. In dit boek lees je het verhaal van Stacy, die daadwerkelijk door hun geadopteerd is. Het maakt haar leven niet helemaal makkelijk en leuk zoals de me...