Adopted by One Direction

46

Zenuwachtig liep ik de trap af en ging op de bank zitten. Liam merkte dat ik nerveus was. "Wat is er buddy?", vroeg hij. Ik zuchtte. "Nou eum, ik was net dus naar Eline en eum,", begon ik. Ik werd door de andere met grote ogen aangekeken wat niet hielp. "Nou Eline is eum, zwanger.", mompelde ik naar de grond starend. "Wat? Dat is...", begon Harry. "Geweldig!", riepen Davy en Stacy in koor en renden naar me toe. Davy was inmiddels weer uit het gips dus kon al weer een beetje rennen. Ze knuffelden me blij. "Ga maar even tv kijken.", zei ik, toen ik merkte dat de andere me wouden spreken. Ze seinden dat ik mee moest komen en samen liepen we naar de tuin. "Hoe kon je zo onverantwoordelijk zijn?!", riep Liam. Ik zuchtte. Hij vond dat dus ook al. Hij en mijn moeder hadden wel gelijk. Ik was onverantwoordelijk bezig geweest. Tranen sprongen in mijn ogen, terwijl ik gewoon mijn hoofd schudde en schouders ophaalde. "Ik weet niet.", zei ik zacht. "Tuurlijk steunen we je, maar het is niet echt het juiste moment om een kind te krijgen. Wat als Jake uitbreekt? Er gebeurd de laatste tijd zo veel en dan krijg je er ook nog een kleine bij.", zei Harry naar de grond starend. "Ik weet het, maar ik heb ook geen idee hoe ik zo stom kon zijn.", begon ik. Ik schraapte mijn keel en ging verder met een nu iets luidere stem. "Ik weet ook niet wat ik er nu mee aan moet. Ik wil Eline niet grotendeels alleen laten in de opvoeding en ik wil daar zelf natuurlijk ook bij zijn sinds het ook mijn kind is. Moet ik met haar en de kids samen gaan wonen? Moet Eline bij ons komen wonen? In hoe verre heeft het management überhaupt invloed op wat ik moet doen?" Ik zuchtte en deed mijn best de tranen niet te laten zien. "Tja, dat is lastig. Van mij mag ze bij ons komen wonen, maar ik weet niet hoe het met de anderen en het management zit en ik weet ook niet of het de goede omgeving is voor een baby om op te groeien met zoveel mensen om zich heen.", zei Niall en  legde zijn hand op mijn schouder. "Dat maakt helemaal niks uit, dat er veel mensen om het kind heen zijn,", zei Liam. "Maar voor de rest heeft Niall gelijk en van mij apart mag ze ook bij ons intrekken." "Ja, van mij ook. Ik vind dat het management het niet eens hoeft te weten, we kunnen ook zelf keuzes maken.", zei Harry. Ik keek blij op. "Wat moest ik toch zonder jullie?", zei ik lachend en trok ze in een groepsknuffel. "Zonder ons was je nergens, Lou.", zei Liam plagend. 

"Dat was de laatste doos.", zei ik en sloot het gehuurde busje af. Ik gaf mijn moeder een kus en sprong achter het stuur. "Doei mam! Tot ziens.", riep ik. Eline stond nog bij haar. "Bedankt dat ik hier mocht blijven Johanna.", zei ze zacht. Mijn moeder gaf haar een kus op haar hoofd. "Geen dank meid, je bent altijd welkom als Louis weer eens vervelend doet.", zei ze lachend. "Dat hoorde ik!", riep ik uit het raam. "Ik hou van je lieverd!", riep mijn moeder lachend terug en nam afscheid van Eline. Eline stapte lachend naast me in de auto. Ik startte het busje en reed naar huis, waar Liam, Niall en Harry stonden te wachten om ons te helpen met de auto uitladen. "Waar zijn de kids?", vroeg ik toen ik uitstapte. "Die zouden we toch naar het kinderdagverblijf brengen?", vroeg Harry. "Owhh ja, was ook zo.", zei ik zacht. "Dom.", zei Eline lachend en kuste mijn wang. "Laten we beginnen.", zei Liam.

Eindelijk stond alles op zijn plek. De kinderen waren weer opgehaald en we zaten met zijn allen in de bank, toen onze manager aan de deur stond. Sh*t het busje stond nog voor de deur. Wat moesten we nu voor smoesje bedenken? Ze zouden het nooit goed vinden als ik zou zeggen dat Eline bij ons woonde omdat ze zwanger was, nee ik moest een smoesje bedenken. Maar wat?

~♥~

Hey, sorry een tijdje niet geüpload, maar had een paar dagen geen tijd, ik zal de komende dagen zoveel mogelijk updaten, want ik ga volgende week naar Londen!!! En ik weet niet of ik wifi heb en weet dus niet of ik kan updaten :/, maar als ik wifi heb update ik gwn! No problem. Lots of love

ImNobodyToo