Adopted by One Direction

37

Ik zuchtte. "Ze was mijn ex en het is nu al n tijdje uit en we zijn gewoon goede vrienden gebleven. Ze gaat nu om met Jake, terwijl die twee elkaar nog nooit hadden gezien. Ik denk dat hij of iets van plan is met haar, of ze spelen samen onder een hoedje.", mompel ik. Davy kijkt me geschrokken aan. "Voor jou niks om je zorgen over te maken.", zei ik en aaide hem over zijn hoofd. Davy knikte klein en keek naar mijn sigaret. "Je pakje was toch op?", vroeg hij. Ik zuchtte en knikte. "Ik heb nieuwe gekocht.", zei ik zacht. Davy keek me verward aan. "Je zou toch stoppen naar dat ene pakje?", vroeg hij. "Zo makkelijk gaat dat niet, echt waar ik stop zo snel mogelijk.", loog ik. Ik kon het niet. Het gaf me zo'n fijn gevoel, het liet me al mijn problemen vergeten en zorgde dat ik mijn pijn even niet voelde. "Goed zo pap.", zei Davy trots. Hij geloofde echt in me, dat zag ik. Arme onwetende Davy. "Beloof me dat je er nooit aan begint, kleine man.", zei ik zacht. Davy knikt. "Beloofd.", zegt hij vastberaden. Ik glimlach. Wat is het toch een lieve jongen. Eindelijk zijn we thuis. "Pap wil je mij helpen met mijn mobiele telefoon instellen en zo?", vraagt Davy en lacht verlegen. "Tuurlijk wil ik dat knul.", zei ik en ging op de bank zitten. Davy kwam naast me zitten. Liam kwam de kamer in gelopen. "Ah zijn jullie daar weer?", vroeg hij. "Nee.", zei ik plagend. "Hahaha,", zei Liam sarcastisch. "Wat zit er in die tas?" Liam wees op de koeltas. "Ijsjes voor jou en de anderen.", zei ik vergetend dat er ook nog twee pakjes sigaretten in zaten. Liam wou de ijsjes pakken, maar zag de sigaretten. "Louis William Tomlinson! Wat heeft dit te betekenen?!", riep Liam met de pakjes sigaretten in zijn hand. Ik zuchtte. "Gaan we weer!", dacht ik. "Sigaretten.", zei ik. "Ja dat zie ik, maar waarom zitten ze in die tas als je zou stoppen met roken!", riep Liam. "Schreeuw niet zo.", zei ik zacht. "Louis, je zou stoppen!", riep hij nogmaals. "Jaja, maar ik kon het niet laten Liam, ik ga echt stoppen.", zei ik geërgerd. "Hoop ik voor je.", zei Liam. Ik zuchtte weer en hielp Davy weer met zijn telefoon. Liam liep weer weg, chagrijnig. 

Inmiddels was alles ingesteld. "Ik ga Eline even bellen.", zei ik tegen Davy die trots naar buiten liep om zijn telefoon te showen. Hij knikte en liep weer door. "Met Eline.", hoorde ik. "Hey babe, hoe gaat het?", vroeg ik. Ik hoorde gesnik. "Prima Tommo, met jou?", antwoordde Eline. "Je hebt nog meer haat gerichten gekeken, he?", vroeg ik zuchtend. "Ja.", snikte Eline. "Okey ik kom je ophalen! We gaan iets leuks doen en ik ga je de liefdes verklaring van de eeuw geven,", zei ik. "Ik kom er nu aan, maak je klaar." Ik hing op en liep naar de tuin, waar de anderen zaten. "Ik ben even naar Eline, ze zit er even helemaal door heen.", zei ik. Iedereen wenste me veel plezier, behalve Liam, die zei: "Je doet maar." Ik zuchtte. Ik kon de laatste tijd niks meer goed doen in zijn ogen. 

We stonden buiten en keken naar het gebouw. "Weet je zeker dat je dit wil?", vroeg ik en keek naar Eline. Ze keek me zenuwachtig aan en beet op haar lip.

~♥~

Hey, hoe gaat het met jullie. Haha ik heb niks te veel gezegd, er zijn nog wat hoofdstukken bij gekomen en ik ben nog niet klaar met schrijven vandaag XD Lots of love

ImNobodyToo