47

167 12 11
                                    

"Wat doet dat busje voor de deur?", vroeg de manager toen hij binnen kwam. "Eum, we wat nieuwe meubels gekocht voor Davy,", zei Liam, waarna hij zich tot mij wende en in mijn oor fluisterde: "Got your back." Hij lachte, terwijl ik hem zachtjes bedankte. De manager knikte goedkeurend en wende zich toen tot Eline waar ik mijn arm om had geslagen. "Dus jij bent de gelukkige met wie Louis date?", vroeg hij. Eline knikte, stond op en stak haar hand uit. "Ik ben Eline.", zei ze. "Ik ben de manager van de jongens.", zei onze manager en nam haar hand. Eline kwam weer terug zitten. "Wil je wat drinken?", vroeg ik. De manager knikte, dus liep ik weer terug naar de. Ik gaf hem een glas met drinken en ging weer terug zitten. "Waarvoor kwam je eigenlijk?", vroeg Niall. "Ik kwam gewoon even kijken hoe het ging.", zei de manager en keek strak naar mij en Eline. "Ik wou eigenlijk even gaan winkelen, in mijn eentje, voor eum dingen.", zei ik zacht, terwijl ik naar de grond staarde. "Ga je gang,", zei de manager. "Misschien kan Eline mee gaan dat je haar naar huis brengt." Hij glimlachte alsof hij al lang wist wat er aan de hand was. Ik zuchtte en keek hulpzoekend naar Liam, Harry en Niall. "Ze blijft vanavond hier eten.", zei Niall. Technisch gezien loog hij niet en zijn stem zat vol overtuiging. Ik lachte vrolijk naar de manager, die nu met een lang gezicht zat te kijken. "Blijft ze vaak eten?", vroeg hij iets later met dezelfde grijns. "Ja, ze eet hier regelmatig, omdat ik tijd door wil brengen met mijn vriendin, duh,", zei ik. "Maar ik ga even winkelen." Ik stond op, gaf Stacy, Davy en Eline een kus en liep de deur uit.

Hier liep ik dan. In de stad, op weg naar het winkeltje waar ik laatst de geweldige verlovingsringen voor Eline en mij had gezien. Ik stak nog snel een sigaretje op. Mijn eerste in een lange tijd. Ik had het nodig. Ik had de ringen binnenkort in huis en dan moest ik Eline nog gaan vragen. Het management zat laatste tijd zo enorm in de weg. Ik zuchtte en blies de rook uit, toen ik een stel fotografen tegen kwam. Ook dat nog. Niemand mocht zien dat ik rookte, dat zou Eline's hart breken. Ik gooide de sigaret op de grond en stapte er snel nog een keer op. Toen de fotografen mij zagen, verschenen er ook journalisten. Ik zuchtte. Ik negeerde ze en liep door. Ik liep de juwelier in en liep naar de balie. Ik bestelde de ringen en drie weken later zouden ze binnenkomen. Het duurde zo lang, omdat ze natuurlijk nog op maat gemaakt moesten worden en ik er aan de binnenkant iets wou laten graveren, namelijk de tekst ' You complete me'. 

Drie weken later was het dan eindelijk zo ver

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Drie weken later was het dan eindelijk zo ver. Ik mocht de ringen op gaan halen. Vrolijk liep ik naar de stad. Toen ik de ringen had liep ik naar huis. Ik had vanavond een etentje gepland met Eline. Wat zij niet wist is dat het eigenlijk een picknick was op een mooi hoog plaatsje waar we mooi uitzicht hadden en dat ik haar daar en vandaag ten huwelijk zou vragen. Ik was wel een beetje nerveus, maar dat hoort erbij. Ik was eindelijk thuis, maar toen ik naar binnen liep, stortte mijn wereld in.

~♥~

Hey, sorry had geen inspiratie voor dit hoofdstuk, maar uiteindelijk is het toch goed gekomen XD. Ik weet niet of dit voorlopig het laatste hoofdstuk is, of dat er morgen nog een komt. Lots of love

ImNobodyToo

Adopted by One DirectionWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu