Liam kwam mijn kamer binnen. "Louis?", vroeg hij zacht. "Ja, wat?", kreunde ik. "Waarom is Eline weg?", vroeg Liam. Ik ging rechtop zitten. "Hoe moet ik dat weten?! Ze praat amper tegen me sinds ze me af wees en me hart brak.", bromde ik chagrijnig. Liam zuchtte. "Er moet toch iets zijn gebeurd?", vroeg hij zacht. "Nee, alles wat ik weet is dat ze me een kus op mijn hoofd gaf, zei dat ze van me houdt en toen weg liep.", zei ik en liet me weer achterover vallen. "Kon ik maar verdwijnen.", zei ik zacht. "Kan niet,", zei Liam. "Maar ga nou achter je meisje aan." Ik zuchtte en stond op. "Ze is vast nog niet ver, ze vertrok twee minuten geleden. Nadat ze zei dat we goed op je moesten passen.", zei Liam. Ik zuchtte en sprintte naar beneden. En inderdaad. Ik zag haar lopen, in de verte. Haar mooie silhouet. Focus Louis! Ik volgde haar voorzichtig. Ze liep richting Jake's studio. Ik wou haar naar roepen toen ze naar binnen ging, maar bedacht me. Ik volgde haar de lange steile trap op. "Okey Jake. Ik ben er.", riep Eline, toen de ze studio in liep. Hoorde ik dit goed? Verliet ze mij voor Jake? Ik hoorde gegniffel. "Wat ben je toch een schat.", hoorde ik Jake zeggen. Waren ze al samen? Had ook Eline me bedrogen? Ik zuchtte en probeerde het gesprek te volgen, terwijl ik naar binnen gluurde door de licht getinte glazen. "Ja, ik breng Louis en de kinderen niet in gevaar, dus ik ben hier. Neem mij maar als slachtoffer, maak me maar je vriendin, maar laat Louis met rust.", snikte Eline. Ze offerde zichzelf op voor mij? Ik haalde even diep adem en rende de kamer in. "Louis, wat doe jij hier?!", riepen Jake en Eline in koor. Eline klonk verbaasd en geschrokken, terwijl Jake verafschuwt klonk. Ik rende naar Eline toe, sloot haar in mijn armen en liet me samen met haar op de grond vallen. Eline legde haar hoofd op mijn schouder en huilde. "Sorry Louis,", snikte ze zacht. "Ik moet wel, dan kunnen jij en de kinderen eindelijk een rustig leven leiden." "Jij gaat je niet voor ons op offeren. Het zal niet hetzelfde zijn zonder jou, dan is het niet compleet.", zucht ik. Ook ik snik. Het begint mij ook allemaal te veel te worden. Ik geef Eline een kus op haar wang en sta op als ik Jake hoor zeggen: "Wat schattig, maar aan al het moois komt een einde. Ze heeft haar keuze gemaakt Lou." "Zij heeft misschien haar keuze gemaakt, maar ik ook. Weet je het contract nog dat je had getekend, die waar je ons met rust zou laten?", begon ik en liep dreigend op hem af. "In de kleine lettertjes stond dat je uit de buurt moest blijven van Eline, de kinderen, mijn familie en vrienden. Als je dat niet zou doen, zou je levenslang kunnen krijgen. bereid je maar voor op nog een rechtszaak en levenslang in de cel wegens contractbreuk. Lees je contracten toch een beter!" Jake stond nu met zijn rug tegen de muur en leek bang te zijn dat ik hem ging slaan, maar ik hield me in. Ik liep terug naar Eline en hielp haar omhoog. "Kom we gaan.", mompelde ik.
Eline lag weer met haar rug naar me toe. Ik keek lachend naar haar. Wat sliep ze lief. Ik draaide me om, wetend dat ik anders niet in slaap kon vallen. Ik zuchtte en staarde voor me uit. Niet veel later voelde ik Eline's armen om mijn middel. Haar warme adem kwam tegen mijn koude huid en gaf me koude rillingen. Ik hoorde haar zachtjes giechelen en draaide me om. "Hey Lou.", zei ze met twinkels in haar ogen en een lieve glimlach. "Hey babe.", zei ik. Eline fronste. "Dankje.", zei ze zacht. Ik keek haar vragend aan. "Dank je dat je er altijd voor me bent. Ik dacht echt even dat ik voorlopig met hem samen zou zijn tot Jake me zat was.", zei Eline en kroop dicht tegen me aan. Ik lachte klein. "Geen dank.", mompelde ik, terwijl mijn rechterhand achter mijn rug naar mijn jasje graaide om het doosje eruit te halen. Eindelijk had ik hem. "Wat doe je?", gniffelde Eline zacht. "Babe, wat ik vanavond zei is echt waar. Ik hou echt enorm veel van je, ik zal je altijd beschermen en wat vandaag gebeurde, bewijst maar weer eens dat we samen alles aan kunnen. Dit is nu misschien een raar moment, maar wil je met me trouwen?", vroeg ik zacht, drukte een kus op haar hoofd en hield het doosje voor haar neus. Eline glimlachte breed met twinkels in haar ogen en knikte. "Ik hou ook enorm veel van jou Louis.", zei ze en haalde haar hand boven de deken, zodat ik de ring om haar vinger kon doen. Eline legde haar hand op mijn borst en kroop tegen me aan. Ik rilde van de koude ring die plotseling op mijn huid kwam. "Sorry.", giechelde Eline en wou haar hand weghalen. Ik schudde mijn hoofd, legde mijn hand op die van haar op mijn borst en zei: "Geeft niet, babe. Ga maar slapen, je bent enorm moe zo te zien." Eline knikte en wenste me een goede nacht. "Ik hou van je.", zei ik zacht. "Ik ook van jou, Boubear.", zei Eline voor ze in slaap viel. Niet veel later viel ik ook in slaap.
~♥~
Heey weer een hoofdstukje ☻☺Lots of love
ImNobodyToo
JE LEEST
Adopted by One Direction
Fanfictiehoe perfect zou het zijn als 1D je ouders zijn? Nou of het perfect is, is nog maar te betwijfelen. In dit boek lees je het verhaal van Stacy, die daadwerkelijk door hun geadopteerd is. Het maakt haar leven niet helemaal makkelijk en leuk zoals de me...