Adopted by One Direction

32

"Eindelijk thuis!", riep ik toen ons huis binnen liep. "Ik moet even iets in de schuur halen." "Lou, doe nou eens rustig aan, je bent net thuis.", zei Liam bezorgd. Ik haalde mijn schouders op en liep naar de. Ik pakte snel een aansteker me en liep naar buiten. Ik ging om het hoekje staan, zodat ze me vanaf binnen niet konden zien. Ik pakte het pakje sigaretten uit mijn zak en twijfelde even. Ik open de het pakje en stak een sigaret aan. "Eentje kon geen kwaad toch.", zei ik tegen mezelf. Toen ik hem op had snapte ik weer waarom ik een paar jaar geleden niet zonder kon, maar nu had ik kinderen. Ik moest het goede voorbeeld geven. Ik kon niet weer gaan roken, dat zou slecht zijn.

Ik zat onrustig op de bank en keek naar de klok. Het was een uur geleden, dat ik me sigaret op had. Kon het kwaad om nog een te roken? Ja, dat moest ik niet gaan doen, dan kon ik zo meteen weer niet zonder. Stacy sprong op mijn schoot. "Papa wat zit er in je broekzak?", vroeg ze en wees naar de broekzak met het pakje sigaretten. "Niks bijzonders.", zei ik onverschillig. "Dan kun je het toch gewoon laten zien?", zei Harry. Ik zuchtte en haalde het pakje uit mijn zak. "Wat is dat?", vroeg Stacy. "Slecht, moet je nooit aan beginnen,", zei ik. "Ik moet er weer een ik word er rustig van en dat ben ik nu niet." Ik stond op en liep weer naar buiten. Na een paar minuten kwam Davy aangehobbeld. "Pap, ze je binnen nodig.", zei hij. "En dan sturen ze jou, ongelooflijk!", zei ik en liep mompelend naar binnen. "Louis, we moeten nog boodschappen doen. Wat gaan we eten?", vroeg Niall.

Ik zuchtte en liep naar buiten. Daar zat Davy mijn sigaret te roken. Ik rende op hem af. "Wat doe jij nou?! Weet je niet hoe slecht dat is?!", riep ik en pakte de sigaret uit zijn hand. "Jij deed het toch ook.", zei Davy. Zijn stem klonk verbaasd. "Ja, maar ik heb mijn longen toch al verkloot,", zei ik. "Ik heb al jaren gerookt en ik wil niet dat jij ook je leven zo weg gaat gooien. Ga maar naar binnen. Ik kom zo." Davy deed wat ik van hem vroeg. Hij leek niet te weten wat hij deed. Een paar minuten later kwam Liam pissig naar me toe gestampt. "Davy vertelde dat hij een paar trekjes van je sigaret had genomen! Verdomme Louis je bent een f*cking vader, je moet verantwoordelijk zijn!", riep hij. "Alsof jij het beter kunt,", siste ik. "Ga jij lekker over iemand anders vaderen, ik heb geen tweede vader nodig, ik ben een vader, Liam! Ik weet wat ik doe en ik laat me niet vertellen wat ik wel en niet moet doen en zeker niet door iemand die er geen verstand van heeft." Ik blies het laatste beetje rook uit en doofde de sigaret in de asbak. "Louis doe normaal! Ik probeer je alleen te helpen. Ik wil niet dat je verdomme weer verslaafd raakt aan roken. Accepteer mij f*cking hulp nou eens voor een keer, please Louis.", zei Liam. Zijn laatste woorden klonken smekend. Ik schudde eigenwijs mijn hoofd. "Rot op met je hulp, ik weet wat ik doe!", roep ik terug. "Okey, ik ben weg hier, bel maar als je weer normaal kunt doen.", zei Liam en liep weg. Sh*t nu had ik ruzie met mijn beste vriend. "Sorry Liam, please wacht.", smeek ik zacht. "Waarom?! Om afgesnauwt te worden.", zei Liam en draaide zich fel om. "Liam ik bedoelde het niet zo, ik zit gewoon heel erg in de stres door alles wat er gebeurd en dat gedoe met Jake en zo. Roken maakt me rustig.", zei ik zacht. Liam keek me streng aan. "Er zijn ook nog andere dingen die je rustig maken, Lou, zoek die op,", zegt Liam voor hij zijn telefoon pakt. "Ik word gebeld door een onbekend nummer." Hij neemt op. "Laat het niet Jake zijn.", denk ik en steek snel nog een sigaret op.

~♥~

Hey weer een hoofdstukje af. Hoeveelste is dit vandaag? XD nou in ieder geval genoeg :P Er komt er vandaag misschien nog een vandaag. Ligt eraan hoeveel inspiratie ik heb. en hoe snel ik typ. Lots of Love

ImNobodyToo