Ikaw Pa Rin

chapter 14(loving you)

Batangas city.
"We're here!" Sabi ni kenji ng may sigla. Umaga, nakasikat na ang haring araw nang marating nilang mag asawa ang lipa, batangas.
Malamig na hangin, sariwang simoy na bagay sa ipatatayo nilang Japanese resto. Nasa site na ang broker kaya sinimulan na ang meeting. Habang si eunice naman ay napiling libutin ang site. Napakaganda ng lugar, mula sa kinatatayuan niya ay tanaw ang karagatan. Masarap sa pakiramdam ang pagmasdan ang asul na dagat. Masyadong napalalim ang pagiisip ni eunice kayat d niya namalayan na tapos na pla ang meeting.
Natauhan lang siya ng maramdaman ang yakap ng asawa mula sa likuran niya.
"You love the place,do you?"
"Ahm..yah! I love it.." Kumalag ito sa yakap ng asawa at hinarap ito, hinawakan ang mga kamay ni kenji at malambing na tumingin sa mga mata nito na tila may nais sabihin.
"Well,..." Naghihintay si kenji sa sasabihin ng asawa.
"Hon... Instead of building a resto here,, can we built our home here?"
Tumawa si kenji sa tinuran ng asawa. Alam niya na hihilingin ito ni eunice kaya naman nakaplano na xa.
"I know you will surely love this place. I know how you love the sea even you dont know how to swim.. Well,,guess what.. I told to the broker that we will buy these whole land so that half of it will be our resto and the other half is our home!"
"Really?!" Nabuhay ang dugo ni eunice sa narinig. Labis ang pasasalamat niya sa asawa.
Pangarap niya ito at lahat ng pangarap niya ay tinupad ni kenji.
"Honey, thank you for everything!"
"Hon, i told you.. I always remind you, i love you more than anything in this world."
"Even we dont have a child?" Biglang nalungkot ang aura ni eunice. Apat na taon at sinubukan nmn nila lahat ng possible chances, pero walang umubra, until makarating sila sa America at doon natuklasan nilang kenji is impotent.
"Honey,. A child is important to call us a family. But.. In our case a child is not welcome. I know how hard for you to know that i cant give you even i want to the thing you really love to have..."
Pinigil ni eunice ng halik ang sasabihin ng asawa.
"Im sorry, i didnt mean anything.. All you give to me is too much.." Yumakap ito sa asawa..naguilty bigla sa nasabi niya. Totoo,. Iisang pangarap lang ang hindi niya makakamit sa asawa.
Anak.
Pero, hindi na niya iniisip yun,.
Masuwerte pa rin xa dahil mayroon siyang asawa na labis ang pag mamahal sa kanya..

Pabalik na sila ng manila, bukas na gagawin ang construction ng kanilang resto at bahay. Papasok ang innova nila sa toll way nang matamaan ni kenji ang daan na hindi niya batid na may spike.. Nabutas ang likurang gulong, mabuti at nakapag preno ng mabilis si kenji.
Salamat at marunong magpalit ng gulong si kenji..
Habang inaayos nito ang tire, tumayo muna si eunice sa likurang bahagi ng asawa at pinayungan ito.. Tanghaling tapat at tirik masyado ang araw.

Sa kabilang lane, naroon ang puting nissan sentra at ang driver ay si roland. Since medyo traffic sa kabilang lane, napatingin tingin sa paligid si roland,. Solo siyang bumiyahe patungo ng batangas dahil nagkaroon ng ibang lakad ang kanyang byenan. Hanggang magawi ang tingin niya sa pulang innova sa gilid ng kabilang lane malapit sa toll way. Hindi maipaliwanag ang nadarama niya nang makita ang babae sa likod ng payong nitong dala..
"Eunice..." Sambit niya.
Hindi ako pwedeng magkamali,,si eunice nga iyon..siya iyon...Eunice..