Tuhaf Bir Evcilik Oyunu

Bölüm 31 - Sezon Finali

Evden çıkarken salondan gelen bağırış çağırışları duyabiliyordum ama artık bir daha bu eve geri dönmeyeceğim için onları umursamıyordum. Çünkü Aysel Hanım bana çektirmiş olduğu acıların hepsini tek tek öz oğlu tarafından ödeyecekti. İçimin biraz olsun rahatladığını hissettim, sanki içimde tekrardan küçük küçük çiçekler yeşermeye başlamıştı. Evet, hâlâ kırgındım her şeye karşı, özellikle de Kuzey'e karşı ama bu günden sonra herkesin yaptıklarının bedelini ödeyeceğini bilmem beni rahatlatmıştı. Sırada Seda vardı, ona da bunu ödetmeliydim. Motorun başına geldiğim zaman kaskı elime aldım ve Seda'a yapacak olduğum intikam planının ilk aşamasını ayarlamak için telefonumu cebimden çıkardım. Yine ekranın kırıklığı yüzünden zar zor rehbere girebilmiştim.

"Neredesin?" Dedim Yağız'ın şaşkın bir şekilde efendim diyişini duyduktan sonra.

"Evdeyim, bir şey mi oldu?" Dedi, benim sesimi duyduktan sonra şaşkın olduğunu hissedebiliyordum ama hâlâ onu affetmiş değildim sadece onu kullanacaktım tıpkı onun beni para kazanmak için kullandığı gibi.

"Seni affetmemi hâlâ istiyor musun?" Dedim motora bindiğim sırada.

"Evet istiyorum tabi ki!" Yağız'ın heyecanlanarak verdiği cevap karşısında planımın işleyeceğini anladım.

"Peki o zaman son bir kez oyun oynayacağız. Ama bu sefer kurban ben değilim." Dedim ve aklımdaki planı tek tek en ince ayrıntına kadar anlattım.

O da beni dinledikten sonra hemen dediklerimi tek tek yapacağımı söyledi. Daha sonra bende motora atlayıp Merve'lerin evine doğru sürdüm. Yol boyunca yıllar sonra ilk defa motorda olmanın vermiş olduğu özgürlükle arabaları sollayıp daha önce yapmadığım kadar hız yaptıktan sonra beş dakika içinde Merve'lerin evine vardım. Kaskımı çıkardıktan sonra kapıyı tıklattım ve Merve kapıyı açtı.

"Oo ateş ediyorsun!" Dedi şaşkın bir şekilde.

"E biz eski motorculardanız." Dedim ve gülümseyip içeri girdim.

Daha sonra ona Aysel Hanım'ın yapmış olduğu planı anlattım ve o da tabi ki herkes gibi şaşkınlıktan dilini yutacak duruma geldiği zaman mutfağa gidip hemen soğuk bir su içti. Daha sonra tekrar yanıma geldiğinde Seda'ı nasıl oyuna getireceğimi anlattım. Beni pür dikkat dinledikten sonra hemen ayağı kalktı ve birkaç telefon görüşmesi yaptı. Akşama kadar kendimi oturup yapmış olduğumuz planın üzerinden geçtikten sonra bir şeyler yiyip evden çıktık. Arabaya bindiğimiz zaman hemen Yağız'ı aradım ve yerinde hazır olup olmadığını sordum.

"Az önce geldim, Seda'ı bekliyorum." Dedi Yağız, sesindeki heyecan hâlâ eksilmemişti.

Telefonu kapatıp karanlık sokaklarda Gökhan'nın restoranına doğru giderken heyecanlandığımı hissedebiliyordum. Hem de o restorandın benim üzerimdeki etkisi oldukça büyüktü. O restorandan sonra geçtiğimiz gece kulübünde Kuzey'le ilk kez dans etmiştik. Birbirimize açıldıktan sonra ilk kez...

"Geldik." Merve arabayı park ettiği sırada bende kafamı restorandın önüne çevirdim.

Birlikte arabadan indikten sonra yavaş adımlarla girişi doğru yürüdük, yine içimdeki sesler kendi kendilerine kavga ederlerken ben hiç birine kulak asmadım ve kapıyı açtım. Yağız'ın en arka masada oturduğunu görünce bizde kimsenin göremeyeceği bir masayı seçip oturduk ve Seda'nın gelmesini bekledik. Her ne kadar Yağız uzak bir mesafede olsa da yüzündeki şişliği ve hâlâ geçmemiş yaraları görebiliyordum. Ama herkes yaptığı şeyin sonuçlarına katlanıyordu tıpkı Seda'nın da birazdan katlanacağı gibi. Biz sessizce oturmuş Seda'ı bekliyorduk ki Gökhan yanımıza gelip bize selam verdi ve oturdu.