Toxic Love [COMPLETED]

Chapter 31 - Dirty Talk

A/N: Sa mga hindi nagbabasa ng Author's Note at akala tapos na ito hindi pa po. Haha. Yung Last update or 'the end' ay pang April Fools lang po iyon. Hindi siya kasali sa story, ignore it as in. Joke lang po siya :) Wala lang 'yon. Pagbati ko lang sainyo 'yon ng April Fool's Day. 

MAY MGA NAGUGULUHAN PA RIN SA 'THE END' CHAPTER. IT'S NOT A REAL CHAPTER PO. PINOST KO IYON NOONG APRIL 1 O APRIL FOOL's kaya niloko ko lang po no'n ang readers that time :) It's not a true chapter! Eto ang tunay na continuation ng Chapter 30.

"I had fun last night, you're so tight." Napabuga ako mula sa iniinom kong mainit na kape at hindi sinasadyang matalsikan si Jax kaya tumayo ito upang kumuha ng pamunas.

"My god Jax." Sigurado akong namumula na ang mukha ko dahil sa nararamdaman kong init sa pisngi ko. "Can't you just?" 

Natatawa itong bumalik at pinunasan ang labi ko ng puti niyang t-shirt. "You're a mess, let me fix you." Bumaba ang kamay nito mula sa labi ko papunta sa leeg at huminto sa bahaging dibdib. Halatang sinasadya nito ang ginagawa niya dahil kahit wala namang talsik doon ay patuloy pa rin siya sa pagpunas, ang loko ay hindi na nahiya ng bigla niyang ibaba ang t-shirt na pamunas niya at dinakot ang kanang dibdib ko. 

I slap his hands off right away and sighed heavily. "Ang hilig mo mang-asar pagtapos nating gawin iyon." 

He smirked. "Gawin ang ano?"

"You know it." Napataray na lang ako at pinagpatuloy na ang paginom ko ng mainit na kape. Why can't he just stop?

"I know what?"

"Whatever." Suko ko na lang.

Won't he really quit annoying me?

"Bakit ka ba nahihiya? It's a normal thing Megane or is it because...." He look at me seriously and suddenly chuckles. "You haven't had sex in 6 years? Tell me Meg, ako pa lang ba ang nakakapasok?" I don't know why, imbis na mainis at mahiya sa pinagsasabi niya ay parang nangibabaw pa ang pagiging basa ng down there ko.

Magsasalita na sana ako upang ipagtanggol ang sarili ko ng maisip kong 'wag na lang patulan ang pang-aasar niya.

After I drank my coffee I stood up, enter the bathroom and ignored all his questions.

"Hindi ka talaga titigil?" Nilabas ko na siya matapos kong gamitin ang bathroom para mag-toothbrush at maglagay ng kaunting make-up. 

Umiling ito na malaki pa rin ang ngiti. 

Natatawang umiling na lang ako sa kakulitan niya. "Okay. I'll answer your question but just one, promise me that you'll stop and we'll start our day na?" Umupo ako sa harap niya, kung saan ako nakaupo kanina.

"Five."

I shakes my head. "Two."

"Four, last."

"No, three last." He nodded at bumalik na ulit ang malaking ngiti sa labi pero bago pa siya makasalita ay inunahan ko na siya. "Wait..." I paused while intently looking at his eyes. "You'll ask and I'll ask, three question each and we will answer honestly. Fair and just." I smiled sweetly.

Nag-isip siya sandali at tumango. "Ladies first." Wika niya.

Tumango at sandaling nag-isip ng tanong. Ang dami-dami kong tanong nitong mga nakaraang taon, ilang beses ko na ring pinractice lahat ng mga sasabihin ko at tanong kung sakaling may pagkakataon pero bakit ngayon habang nakatingin ako sa mga itim niyang mata ay wala akong maisatinig?

"Hey, you there?" 

I nod. "Do you still love me?" I burst out without even thinking. Nang mapagtanto ko ang tanong ko ay huli na ang lahat, he looked taken aback at my question but it is just for a moment and he is back at his confident self again.

Magaling siyang magtago na dinududahan ko na ngayon kung totoo ba iyong sandaling nakita kong emosyon at pagkagulat sa mata niya kanina o imahinasyon ko lang iyon.

I'm not hoping for the latter.

"I don't know." Hindi ko maiwasan ang naramdaman kong sakit sa sagot niya pero iniling ko lang iyon sa isip ko.

'Megane, hindi ka niya pinilit, walang commitment, pumayag ka sa bakasyon na ito at hindi dahil sa ginawa niyong dalawa kagabi ang ginagawa ng mga nagmamahalan ay mahal ka na ulit niya. Things change, bakit ka pa ba nasasaktan? You should know better after hurting him.' Paalala ko sa sarili ko.

Pero kasi umasa ako? 

Even just a little, wala man lang siyang naalala? 'Yung 'pagmamahal' namin hindi man lang niya  muling naramdaman kahit kagabi lang? 

Malamang ay nahalata na ni Jax ang pananahimik ko at ang muntik ko ng pagiyak kaya magpapaliwanag pa sana ito ng muli ko siyang unahan. "Your question Mr Wu." Paalala ko sa kanya. 

Tinignan niya ako ng panandalian bago bumalik ang masaya niyang mukha. Hindi ba siya napapagod sa pagngitingiti niya ngayong umaga? I'm just asking tho, I am definitely not complaining, it's the Jax I knew, the Jax that I fell in love with at ang Jax na totoo?

Well, hindi ko alam kung iyon ang Jax na totoo or masaya lang talaga siya and nagbago na talaga siya, dahil na rin sa mga nangyari at panahon. 

I don't know anything, I'm confused. We've been apart for how many years. 

Still, my love for him is unbreakable and it only grow stronger everyday, especially that I'm always seeing him nowadays, heck, we're like on a honeymoon these past few days.

Although, minsan ay napapansin ko na rin ang pagbabago sa kanya lalo na tuwing na'sa 'totoong buhay' kami at hindi tulad ngayon na nagkukunwaring walang mga taong umaasa sa'min ay halata iyon.

He was always happy,content and simple. 

Pero ngayon? Of course, not including our happy times here in Bora-Bora na tinakbuhan namin ang totoong 'kami' bihira ko lang siyang makitang ngumiti. I don't know if he's content because he's now a wealthy man, hot and handsome as ever--- looking like a god and gets everything on his own wish still, I know I can't say anything. There are people who looks perfect outside but we're all dealing with something inside aren't we? And who knows? Who knows if his money makes him 'empty' inside because he can't now differentiate who's there genuinely because of their love for him or their love for his money.

"Meg, you're scaring me." Ngumiti ito ng malaki at doon lang ako natauhan at napagtantong para siguro akong estatwa kanina, nakatingin lang sa kanya na walang pilik-pilik mata. "Okay... now I'll ask you." Huminto siya at may kinuha mula sa bulsa niya.

Seryoso siyang tumayo at nilabas mula sa bulsa ng pants niya ang isang black ring box. Itinaas ko ang dalawang nanglalaking mata ko mula sa ring box sa mata niya.

I-is he.... proposing to me?

Umubo siya at halatang biglang kinabahan. Kinamot niya ang likod ng leeg niya at iniluhod ang isa niyang tuhod, just like every man proposing to their girl.

Ipinikit niya ang dalawa niyang mata at binuksan rin agad. "I know this isn't perfect, I don't put much effort on this but I thought that's not important. I loved you and will always love you, just like what you said last, last night. You need to know my feelings. Parehas tayong pribado Megane, kahit dati mas gusto nating tayong dalawa lang so I thought... I'll propose this way." Oh my fucking gosh!

I can't.

I can't breath but I need too.

"Will you marry me?" He said it, he said the magical sentence. 

I seriously can't breath, I smiled at him while tears are pouring down my face. I can't speak nor move at all.

Hinga Megane, hinga.... but what happened next makes me wish to not feel at all. Not to breath at all. 

'Yung mga sumunod na salita niya ay parang baril na tumama diretso sa puso ko at tulad ng mga nabaril? Nanlamig ako, at hiniling na sana tapusin niya na lang 'to.

Can I die for a day? Please?

Vote and Comments are appreciated by the author. Also, don't forget to follow me~  

A/N: Ano kaya ang sinabi ni Jax? 😢😢😢