The Love Band (COMPLETED)

74. Complicated

Zanea's POV:

Hay. Ang complicated naman ng echos nila Andre at Avah. Makausap nga sila minsan.

"Huy!" Dinig kong sabi ni Daddy. Ako ba sinasabihan nito?

Tumalikod ako at ipinatong ang kamay ko sa arm rest ng sofa.

Si Andre pala yun.

"Asan ka galing?"

"S-sa labas lang." T-teka. Nagsosob ba yun? Umiiyak ba siya?

"Meryenda ka na muna, nak. May cookies doon na ginawa ng kapatid mo." Sabi ni mommy habang binubuhat si Trish.

"H-hindi na, ma. Pupunta l-lang ako s-sa taas." Sabi niya at nag walk out na. Umiling na lang ako at inilapag sa coffee table ang remote.

"Anong problema nun?" Tanong ni mommy habang umuupo sa couch kasama ni Trish.

"Ang ipinaalam niya sa atin kanina, may imi-meet daw siya..." Sabi ni daddy at umupo sa tabi ni mommy.

"Hindi kaya si Avah ang imi-meet niya sana?" Napalunok na lang ako sa tanong ni daddy at nag-iwas ng tingin. Srsly? Kung ganon, mabuti naman at nabawasan pagkatorpe niya.

"Hindi naman na ata torpe yun kung ganon." Sabi ni mommy habang kinakalong si Trish.

Napaisip na lang ako. Marahil ay lumayas si Avah dahil pressured si Andre.

"Baka nga si Avah." Pagsasang-ayon ko at tumayo.

"Ako na bahala kay Andre. Kakausapin ko siya." Nginitian ko sila at tumaas na.

Nagbuntong hininga ako bago kumatok sa pinto ng kwarto niya. Dinig ko kasi pag-iyak niya.

Well, here it goes...

*knock knock*

"Andre? Kuya? Si Zan, 'to. Pwede mo ba akong papasukin diyan?" Medyo pasigaw kong tanong upang marinig niya.

Grabe. Antahimik na. Ni kibo niya wala akong narinig. Umupo na lang ako sa floor at sumandal sa pinto niya.

Ano kayang pwede kong gawin upang matulungan sila sa pag-ayos ng problema nila?

Si Andre, ginawa niya ang lahat para kay Avah.

Si Avah, hindi niya alam kung anong nararamdaman niya. Gano'n yun, eh. As her bestfriend, kailangan kong sabihin ang totoo na nasa way siya ng pagiging t*nga. T*nga siya kasi yung mga taong nasa paligid niya ang unang nakakaalam ng nararamdaman niya. Alam ko kung sino ang gusto niya, si Andre. Hindi ko to sinasabi dahil kapatid ko siya, sinasabi ko to kasi ito ang nakikita ko sa mga mata at galaw ni Avah. Pati nararamdaman niya. Pati nga yung iba parang si Andre daw. Pag kasi siya ang nag-aya o ano, hindi niya natatanggihan, napapa-oo na lang siya. Eh pag kami, nacocontroll niya feelings niya. You know? Yung mga ganiyang mga bagay-bagay.

"Aray!" Sigaw ko nang bumagsak ako sa paanan ni Andre. Akala ko ba di niya ako papansinin?

"Grabe ka naman, kuya." Reklamo ko at itinaas ang sarili ko habang kinakamot ang ulo ko.

"Ginusto mo yan. Pupunta punta ka rito gaganyan ka rin pala. Layas na!" Akmang isasara na niya ang pinto ngunit pinigilan ko siya.

"Ops, kuya! Oo na, oo na. Di na ako aarte pa. Papasukin mo na lang ako, promise, hindi ako manloloko." Napairap na lang siya at pumasok na sa loob. Porque ba rhyming yung ginawa ko? Hay.

Isinara ko ang pinto at umupo sa bed niya. Habang siya, walang ka emo-emosyong nakatitig sa phone niya na ang wallpaper ay ang picture ni Avah. Kung papaano ko nalaman, well, simple lang naman yun. Noong mga panahon na medyo matagal na ang nakalipas, wallpaper ko pa lang si Zach nun. Nagpakitaan kami. Tapos ngayon naman, iniba niya ang wallpaper niya. Pic pa rin ni Avah kaso lang iba. Pero ako, magmula noong naging bf ko si JB, siyempre, lock screen ko, yung pic niya kasi sayang naman ang napakagwapo niyang mukha noh? Tapos yung home screen ko, selfie naming dalawa.

Nabalik naman ako sa katinuhan nang marinig ko ang pag-ubo niya.

"Magsasalita ka ba o tutunganga ka lang diyan?" Cold na saad niya. Uh-oh. Brokenhearted ang mokong. Cold, eh.

"Kuya, ano ba kasing nangyari kanina?"

"According sa sinabi ni Avah kanina na 'When you're with that girl, it feels like, I'm dead inside.' Eh parang, para bang--"

"Masakit kasi hindi naibigay ang deserving mo? Tama ka naman, eh. May mali siya." Pagputol ko sa sasabihin niya sana at iniwan siyang nakakuyom ang kamao at natutuluan na ng luha ang phone niya.

"Pero may mali ka rin eh." Sabi ko bago umalis.

"Sana, noon pa lang, umamin ka na. Kahit rejected ka, dapat umamin ka na." Sabi ko at tuluyan ng nilayasan ang kwarto niya.

***

Andito ako ngayon sa tapat ng pinto ng kwarto ni Avah.

Ang sabi kasi ni tita, puntahan ko na lang siya rito kaya pumunta ako dito.

Matapos kumatok ay may narinig akong footsteps sa loob ng kwarto na yun. Pagbukas ng pinto ay iniluwal nito si Avah na binigkas pa ang pangalan ko.

"Zanea..."

***
Avah's POV:

"Zanea..."

"Can I come in?" She asked innocently. I nodded and let her in.

We sat on my bed.

"Shh. Tahan na." She said while embracing me and caressing my hair.

"I just can't, Zan. I didn't gave him what he deserves. To be loved by me!" I cried.

"Shh. Ok Avah. Gusto ko lang sabihin sayo na kung sakasakali mang ligawan ka niya, pwede bang bigyan mo naman siya ng chance? Hindi ko to sinasabi kasi kapatid ko siya, sinasabi ko to kasi deserve niyang mahalin ng mahal niya. Ginawa niya lahat para sayo, Avah. Please, just give him a chance. Kahit chance lang." I nodded and let my tears flow. She's right. I should give him a chance.

***
Andre's POV:

Dalawang araw na ang nakalipas magmula noong kinausap ako ni Zanea.

Ngayon na ang flight nila ni Andy papuntang Amerika kaya kailangan kong makahabol. P*****ina! Ba't ba kasi late akong nagising?! Para na akong t*nga dito na tumatakbo papuntang garahe. Ipinaharurot ko ang sasakyan ng makapasok na ako at binilisan ang pagtakbo ng sasakyan papuntang airport. Sh*t! 8:30 na at 9:00 AM ang flight nila. Mas binilisan ko pa ang pagtakbo mg sasakyan.

A/N:

Bago ang lahat, gusto ko lang pong sabihin sa inyo na busy po ako kaya di na po ako masyadong nakakasulat. Pero yaan niyo TLBelovies, I'm doing my very best to write while studying. Oryt?

Yun po palang nasa multimedia na pic ni Avah eh yung wallpaper ni Andre. Hehez.

BTW, the hashtags for the day are:

#Complicated
#Zanea'sAdvices
#EmotionalA's
#Cry

Mahahabol kaya ni Andre si Avah?

Kung oo, anong mangyayari?

Kung hindi, ano din ang mangyayari?

Hahaz, abangan!