Unknown Society [ON GOING]

Kabanata 36: Lost Soul

Christine's POV

Nung pumasok na ako sa dorm namin, I gasp. Anong nangyare dito? Sobrang gulo! Ang daming kalat. "Anna!!!" Sigaw ko.

Tinabi ko yung mga kalat sa sahig.
"Anna! Ikaw ba ang may gawa nito?" Tanong ko.

"Ano bayan...." sabi ko sa sarili ko.
Narealize ko na wala pala akong kausap. Hinanap ko siya sa CR wala siya.

Nasan ba yun nagpunta!? Lumabas nanaman ako ng dorm.

"Anna!" Sigaw ko. Ang dami paring students ang nagkakagulo sa dorminatory.

Halos magkabanggan na kaming lahat. "Anna!--UGH...Anna!!!" Patuloy parin akk sa pagsigaw.

Nakita ako ni Cathy. "Christine?" Lumapit siya sakin, at hinila niya ako sa tabi. Nagulat ako nung nakita ko siya.

"C-Cathy!?" Tinakpan niya bunganga ko. "Shh...shhh...."

"Hindi na tayo nagkikita" sabi ko kay Cathy.

"Ay heh kasi busy ako, pati senior na ako, ikaw junior ka palang" sabi ni Cathy sakin. I nodded.

"Well...goodluck sa senior life" sabi ko. She chuckled.

Tumahimik kaming saglit.

"Ba't mo nga pala hinahanap si Anna?" Tanong niya.

"Ay nawawala siya eh, kanina pa siyang wala! Tapos...nung pagbalik ko sa dorm namin, sobrang gulo" sabi ko.

"Anong nangyare sa babaeng yun?" Tanong niya, I shrugged. Umalis ako kaagad ng walang paalam.

At patuloy ako sa paghahanap.
"ANNA!!!!" sigaw ako ng sigaw, pero wala paring dumadating.

Bumalik nalang ako ulit sa dorm.

"Hayy! Ano bayan! Di naman mahanap-hanap 'yung babae 'yun!" Naupo ako sa kama. I sighed.

Nasaan na ba kasi 'yung babaeng 'yun?!

Pinapagod niya ako ah. Inayos ko yung mga kalat. "Ugh bwiset!" Sigaw ko.

Burara ba toh sa gamit Kababaeng tao! Ganyan magkalat?!

Inunat ko yung likod ko. Wohhh! Pero sa mga kalat na yon, may napulot akong letra. "Ano toh?" Tanong ko sa sarili ko.

Ang nakasulat sa papel:

Hi! Kung hindi mo kilala kung sino ang nagsusulat nito. Hello.

Ako nga pala si Anna. No... not 'Just' Anna. My full name is Anna Joecel D. Garcia.

Nung binasa ko yung first stanza, nagulat ako, meron siyang full name!? Okay continue...

I came from the Garcia Family. Well obviously, apilyedo ko Garcia. Kung iniisip niyo or mo.

'Oh ang ganda ng apilyedo', haha! No. You're wrong. So....wrong.

Nung binabasa ko yung letra naputol yung sinulat. May nagpunit. Ang dami niya palang sikreto. Na di sinasabi. (Syempre secret nga eh...)

Wait...what if? Siya yung nagsalita sa announcement room? What if...

Aishhh! Ano ba 'tong iniisip ko?
Nababaliw na ba ako? Ba't ko naman iisipin yun? Hindi ganung tao si Anna!

That's pure....bullshit.

Grey's POV

My heart.... ughh. This is not my end! Hinawakan ko ulit yung dibdib ko. I groaned. "Ughh!" Sinuntok ko yung dibdib ko.

Napansin naman ako ni Zach. "Oi ano nangyayare sayo?" Tanong niya sakin. I shook my head. Nahihilo ako, parang umiikot na mundo ko. Umiikot naman talaga yung mundo eh. Pero sa paningin ko.

Gumagalaw lahat ng nasa paligid ko. Paikot-ikot. "Namumutla ka" sabi niya sakin.

"Ugh! Hayaan mo---na ako Zach..." sabi ko sakanya. Tinignan niya lang ako dun.

"Mamaya mamatay ka jan eh" sabi niya sakin. I glared. Napaupo ako sa kama. Hawak ko parin dibdib ko.

"May stroke ka ba?" Tanong niya. I shook my head. "Wala...ang bagal kasi ng puso ko"

Tumayo siya. "Kuhanan kita ng tubig?" Tanong niya. "Ah... sige...thank you..." sabi ko kay Zach. Kinunan niya ako ng tubig. I took a sip.

"Natatakot ako sayo eh" sabi niya sakin habang nakatingin sakin. "Kasi baka mamatay ako?" Sabi ko. He roll his eyes.

"Hindi ako concern sayo, pre...." sabi niya sakin. Tapos tinapik niya yung balikat ko. Bumalik uli siya sa pagtulog.

This isn't good....

Lumabas ako sa dorm, tapos sumugod ako kaagad kay Proff Will. I'm pretty sure gising pa yun.

Kumatok ako sa office niya. "Sino yan?" Tanong niya sa likod ng pintuan.

"Grey" sabi ko. Binuksan niya yung pintuan. He peeks through the door. "Oh Grey. What brings you here in this hour?" Tanong niya, while raising an eyebrow.

"I need to talk to someone" sabi ko sakanya. Pinapasok niya na ako sa office. Umupo ako sa sofa.

"I was about to sleep" sabi niya. Tinignan ko lang siya. "Anong gustong mong pagusapan?" Sabay tanong niya sakin.

"I feel pain...in the inside" I responded. He raised an eyebrow. "Pain in the inside?"

I pointed my heart. "Here" sabi ko sakanya. "What, what pain Emotionally? Mentally?" He asked.

"Physically... I'm about, to die proff" sabi ko sakanya.

Nanahimik nang saglit.

"You can't die, Grey" sabi niya sakin.

"And why is that?" Tanong ko. He crossed his arms. And he smirked.

"Domino effect" sabi niya sakin. Hindi ko alam anong ibig sabihin niya.

"Domino effect?" Tanong ko. He nodded. Tinignan ko lang siya.

"It's late, so... you should go" sabi niya sakin. "Pero proff! Wala na akong iba malapitan" sabi ko. Hinila niya ako palabas.

"Proff!" Sigaw ko. Sinaraduhan niya ako ng pinto. Sinipa ko yung pintuan.

No one cares.....

And...no one will ever care.